Υποψίες (ότι ένα παιδί 2 ετών είναι στο φάσμα)
Έχω ένα ανηψιο δύο ετων. Υποψιάζομαι ότι είναι στο φάσμα και θέλω να μιλήσω στην μητέρα του.
Δεν μιλάει καθόλου μόνο μα-μα χωρίς να απευθύνεται στην μητέρα του, παίζει ελάχιστα με τα παιδιά μου (3ων και 1,5), πηγαίνει άνετα σε αγνώστους τον παίρνουν αγκαλιά χωρίς να ψάχνει τους δικούς του, χαιρετάει, δείχνει, όταν πάει να πιάσει κάτι το πιάνει σαν να σιχαίνεται, κάποιες φορές γυρίζει τους καρπούς του και τα δάχτυλα του προς τα πίσω, σε διάστημα δύο μηνών τον έχω δει π δύο φορές να γυρίζει τα μάτια του πάνω κάτω χωρίς να συμβαίνει κάτι αλλο η μητέρα του το έχει δει κι εκείνη άλλες φορές. Η μητέρα του λέει ότι εκτελεί εντολές εγώ δεν το έχω δει να το κάνει το αντίθετο, θα έλεγα σαν μην ακούει. Του μιλάω, του εξηγώ δεν με κοιτάει πάντα αλλά σαν μην καταλαβαίνει τι λέω. Δεν έχει ώριμο τρόπο βάδισης ακόμα και η στάση του σώματος η οι κινήσεις με τα χέρια του φαίνονται ανώριμα. Κάποιες φορές περπατάει στις μύτες
Δεν έχει επαφή συχνη με παιδιά μόνο με ενήλικες. Εξαρτημένος από τηλεόραση και τεχνολογία γενικότερα.
Τόσο καιρό πίστευα ότι επειδή δεν βγαίνει συχνά κούνιες κλπ έχει μείνει πίσω. Έχουμε έρθει διακοπές 20 ημέρες τωρα μαζί και βλέπω πολλά ανησυχητικά σημάδια και θέλω να μιλήσω στην μητέρα του. Ο παιδίατρος δεν έχει παρατηρήσει κάτι όταν της μιλώ απέξω απέξω. Ποια η γνώμη σας;
Σχόλια
Μιλήστε ανοιχτά
Μιλήστε ανοιχτά στη μαμά του.
Έχει κάποια σημάδια όπως και η δική μας. Ωστόσο είναι αγοράκι και έχει περισσότερα περιθώρια χρονικα να τον περιμένετε.
Καλύτερα όμως να γίνει μια πρώιμη πάρεμβαση και να μην χρειάζεται παρά να χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Αλλά όχι στις διακοπές...
Μιλήστε και στους δύο γονείς (αν υπάρχουν). Αλλά όχι στις διακοπές. Κι ας είναι μια καλη ευκαιρία, που είστε κοντά. Μιλήστε τους όταν έχουν άμεσα την ευκαιρία να σκεφτούν / συζητήσουν όσα τους πείτε, όταν είναι μόνοι τους στο σπίτι τους, και δώστε τους φυσικό χρόνο να σκεφτούν και να δράσουν, αν το αποφασίσουν.
Πιστεύετε ότι κάποια αγόρια καθυστερούν;
Καλημέρα. Πιστεύετε ότι κάποια αγόρια καθυστερούν σε αυτό τον βαθμό;είναι σύνηθες;
Ο μικρός επικοινωνιακά είναι πιο πίσω και από την μικρή μου κόρη, 1,5 έτους.
Μήπως πρέπει να πάρει και άλλο τον χρόνο του; Ίσως ο παιδικός τον βοηθούσε.
Φοβάμαι μήπως απλά θέλει τον χρόνο του
Καλημέρα. φοβάμαι μήπως απλά θέλει τον χρόνο του και παρεξηγηθω. Δεν είναι όλα τα αυτιά "φτιαγμένα" για τέτοιες συμβουλές. Γι'αυτό γράφω εδώ γιατί δεν ξέρω αν εγώ το βλέπω κάπως η αν όντως κάτι συμβαίνει.
Γνώμες; Είναι όντως θέμα;
Το 70% των παιδιών με γλωσσική καθυστέρηση θα εξελιχθούν
Το 70% των παιδιών με γλωσσική καθυστέρηση θα εξελιχθούν και θα φτάσουν τα ορόσημα της ηλικίας τους. Παρόλα αυτά το υπόλοιπο 30% θα χρειαστούν βοήθεια και θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, καθώς σε μικρή ηλικία δημιουργούνται ευκολότερα νέες συνάψεις μέσω της πρώιμης παρέμβασης.
Το πιο σημαντικό κριτήριο για να απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό είναι το επίπεδο της κατανόησης και της ακολουθίας εντολών. Αν δυσκολεύεται σε αυτόν τον τομέα, δε θα ήταν καλό να χαθεί χρόνος.
Ελπίζω να βοήθησα. Αν θέλετε κάτι άλλο μπορείτε να μου γράψετε.
Θερμές ευχές
Βίκυ
Θα μιλήσω στην οικογένεια
Ευχαριστώ πολύ.
Θα μιλήσω στην οικογένεια αμέσως αφού επιστρέψουμε και γυρίσει και ο αδερφός μου από το ταξίδι του.
Θεωρώ (χωρίς να είμαι ειδικός) πως στην κατανόηση υπάρχει έλλειμμα.
Είναι πολύ μικρός ο ανιψιός σας
Είναι πολύ μικρός ο ανιψιός σας και μπορεί πράγματι να μην έχει τίποτα αλλά καλό είναι να το κοιτάξουν. πείτε τις ανησυχίες σας μαλακά στους γονείς, για να αρχίσουν να το σκέφτονται σαν προοπτική και μην μιλήσετε άμεσα για αυτισμό που έτσι κι αλλιώς είναι αμφίβολος. Πείτε ότι βλέπετε μια καθυστέρηση και προτείνετε να κάνει κάποια αξιολόγηση και ότι πολλά παιδιά βοηθιούνται από θεραπείες. Χρησιμοποιήστε επιχειρήματα τύπου "αφού υπάρχουν τρόποι βοήθειας γιατί να μείνει πίσω το παιδί", "αν βοηθηθεί στην γλώσσα θα είναι πιο εύκολο και για εσάς να επικοινωνείτε μαζί του". Αν γίνεται, αποφύγετε να συγκρίνετε τα παιδιά σας με τον ανηψιό σας. Το κλειδί είναι να πάνε σε αναπτυξιολόγο κάποια στιγμή.
Οι γονείς εφησυχάζουν νομίζοντας ότι οι παιδίατροι είναι επαρκείς γνώστες και τελικά αποδεικνύονται άσχετοι στα αναπτυξιακά θέματα.
Δεν έχω μιλήσει ακόμα στους γονείς
Καλημέρα. Δεν έχω μιλήσει ακόμα στους γονείς.
Περιμένω να επιστρέψει και ο πατέρας του μικρού. Δεν συγκρίνω με τα παιδιά μου τον μικρό. Με τον μεγάλο έχουν διαφορά έναν χρόνο δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Όμως παρατηρώ το παιδί και αυτό που βλέπω με ανησυχεί.
Το κακό είναι πως πριν δύο μέρες άλλο μέλος της οικογένειας με ρώτησε την γνώμη μου για το αν πιστεύω πως κάτι συμβαίνει. Δηλαδή το έχουν προσέξει και άλλοι. Λυπάμαι πολύ. Ανησυχώ για τις αντιδράσεις της μητέρας του. Φοβάμαι ότι δεν θα τον βοηθήσει, θα το θάψει, θα κάνει ότι όλα είναι καλά.
Αν ο αδελφός σας είναι πιο ψύχραιμος
Το να μην συγκρίνετε τα παιδιά σας το είπα σε σχέση με την μελλοντική συνομιλία σας με τους γονείς του ανηψιού σας. Θέλετε να αποφύγετε να μπουν σε αμυντική θέση και να ακούσουν αυτά που λέτε.
Αν νομίζετε ότι ο αδερφός σας είναι πιο ψύχραιμος ακροατής απευθυνθείτε σε αυτόν.
Να προτείνω αναπτυξιολόγο;
Καλημέρα και ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Πολύτιμες οι συμβουλές σας μια και αυτά που μου επισημάνετε (έπρεπε να τα διαβάσω δύο φορές για να καταλάβω τι εννοείτε από την φόρτιση) δεν τα είχα σκεφτεί και έχετε δίκιο. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσα να μιλήσω και στην μητέρα.
Θα επανέλθω σύντομα με νεότερα.
Να της προτείνω απευθείας αναπτυξιολογο;
Το πρώτο βήμα είναι να κινητοποιηθεί ο γονιός
Το πρώτο βήμα είναι να κινητοποιηθεί ο γονιός. Αν καταφέρετε να ξεπεράσετε το επικοινωνιακό σκέλος κατα τη γνώμη μου να προτείνετε προτείνετε αναπτυξιολόγο. Μόνο ο αναπτυξιολόγος ή παιδοψυχίατρος (αλλά ακούγεται πιο βαρύ) μπορεί να βάλει μια σωστή κατεύθυνση. Πολλοί αρχίζουν κατευθείαν με λογοθεραπευτές που όμως δεν έχουν εξειδίκευση για να κάνουν διάγνωση και συχνά ακολουθούν λάθος προσέγγιση.
Μη νομίζετε όμως πως και ένας αναπτυξιολόγος μπορεί να κάνει τελική διάγνωση σε τόσο μικρό παιδί γιατί και τα συμπτώματα που περιγράφετε μπορεί τελικά να ξεπεραστούν με τη φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Απλά μπαίνει το παιδί σε μια παρακολούθηση ειδικού, που ξέρει τα αναπτυξιακά ορόσημα και έχει δει και άλλα 1000 παιδιά και μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση. Παρακολούθηση σημαίνει επίσκεψη 1-2 φορές τον χρόνο. Ο αναπτυξιολόγος θα προτείνει εφ όσον χρειαστεί θεραπείες, σε αυτή την ηλικία το σύνηθες είναι η πρώιμη παρέμβαση, μια διαδικασία εκμάθησης και ενίσχυσης της επικοινωνίας μέσα από το παιχνίδι.
Γενικά είναι δύσκολα όλα και κανείς δεν βοηθάει τον γονέα και αν πάρει διάγνωση, μετά δεν τον κατευθύνει κανείς. Στα τυφλά ψάχνει τι δικαιούται από το κράτος, σε τι ειδικότητες να απευθυνθεί κλπ.
Το πρώτο βήμα για την κινητοποίηση είναι η αποδοχή
Θα σας πρότεινα να έχετε στο μυαλό στην πρώτη συζήτηση να δείτε αν οι γονείς βλέπουν το ίδιο πρόβλημα όπως εσείς. Πείτε τους τι σας ανησυχεί συγκεκριμένα και ρωτήστε τους αν βλέπουν το ίδιο. Προσπαθήστε να μη βγάλετε "διάγνωση" π.χ. βλέπω ότι το παιδί έχει... Πείτε τους τι σας απασχολεί σε όσα κάνει ή δεν κάνει το παιδί. Παρουσιάσετε και δώστε όσο έμφαση χρειάζεται τα "συμπτώματα" που σας απασχολούν, με προτεραιότητα σε αυτά που θεωρείτε πιο σημαντικά ή έντονα. Σκεφτείτε ακριβώς από πριν ποια συμπτώματα θεωρείτε σημαντικά (τα γράφετε άλλωστε).
Αν δεν δουν το θέμα με τα δικά σας μάτια τότε μάλλον θα έχουν αντίσταση να κάνουν ο,τιδήποτε για αυτό. Παρόλα αυτά, πράγματι καλό είναι να τους προτείνετε να δουν έναν ιατρό. Ο αναπτυξιολόγος επίσης είναι μία καλή πρόταση.
Μη τους προτείνετε κάποιον / κάποια συγκεκριμένη σε αυτή τη φάση, δείτε πρώτα τι θέλουν να κάνουν για το πρόβλημα. Είναι σημαντικό να καταλάβετε αν θέλουν να πάνε σε γιατρό, με ποιο τρόπο (μαζί οι γονείς;), πόσο σύντομα, με ποιο πρόβλημα κατά νου; Αν αρχίσετε να απαντάτε μερικές από αυτές τις ερωτήσεις μετά την πρώτη συζήτηση, τότε μπορείτε να τους πείτε την πρότασή σας για τον / την ιατρό αναπτυξιολόγο.
Μίλησα με τους γονείς
Καλημέρα και πάλι.
Κατάφερα να μιλήσω με τους γονείς στην αρχή νόμιζα χωρίς επιτυχία. Ο αδερφός μου,μου έκανε επίθεση πως το παιδί είναι ακόμα μικρό και έχει χρόνο και θα τα κάνει ολα,η νύφη μου ήταν αμέτοχη.
Μετά από λίγες μέρες μου είπε πως μιλησε με τον παιδίατρο και πως της είπε να αρχίσει να ασχολείται περισσότερο μαζί του και αν μέχρι τα 2,5 αν παραμείνει έτσι το θέμα να ξανά μιλήσουν για αναπτυξιολογο.
Πριν ενα μήνα έκλεισε τα δύο. Όταν τον ξανά είδα δεν παρατήρησα κάποια αλλαγή εκτός του ότι μίλαγε περισσότερο αλλά και πάλι λόγια χωρίς κανένα νόημα ούτε έδειχνε κάπου.
Ελπίζω όλη αυτή η κουβέντα να οδηγήσει κάπου..
Μπράβο σας!
Δεν είναι απλό και θέλει τρόπο. Και δεν είναι εύκολο να βρεις και τις κατάλληλες λέξεις. Μπράβο σας. Εύχομαι να είναι όλα ακόμη καλύτερα σε λίγους μήνες!
Πρώτο βήμα
Μπράβο που το κάνατε. Είναι πολύ δύσκολη η θέση σας και κανένας γονιός δεν θέλει να ακούει ανησυχητικά πράγματα για το παιδί του από τρίτους όμως κάπως έτσι κινητοποιηθήκαμε και εμείς κάποτε. Λειτουργήσατε καταλυτικά για να αρχίσουν να ψάχνουν οι γονείς. Τώρα προσπαθήστε να κρατήσετε την ισορροπία για να μην τους στενοχωρήσετε και χαλάσει η σχέση σας, αλλά αντίθετα να τους εμψυχώσετε για τα σωστά που κάνουν.
Όσο για αυτά που είπε ο παιδίατρος για περισσότερη ενασχόληση, η αλήθεια είναι ότι όταν έχεις ένα παιδί που δεν μιλάει και δεν ανταποκρίνεται πολύ στα κοινωνικά ερεθίσματα, τείνει και ο γονιός να εναρμονίζεται. Αυτό αφήνει το παιδί να κλείνεται περισσότερο στον κόσμο του. Γι αυτό και βοηθάει πολύ τον γονιό η καθοδήγηση από ειδικό.
Όταν το παιδί λέει αυτά τα ακαταλαβίστικα, τα απευθύνει σε κάποιον ή τα λέει στον εαυτό του;
Μακάρι να ξεπεραστούν όλα εύκολα.
Καταλαβαίνω την δυσκολία των γονιών του
Καλημέρα.
Καταλαβαίνω την δυσκολία των γονιών του. Είναι δύσκολο για όλους και για λίγο τους αφήνω να πάρουν τον χρόνο τους. Σίγουρα ο σπόρος φυτεύτηκε και ελπίζω να κινητοποιηθούν.
Από εκεί και πέρα στα του παιδιού.
Όχι δεν απευθύνεται κάπου ούτε δείχνει κάτι που θέλει πχ όταν μιλάει. Απλά περιφέρεται στον χώρο και μιλάει.
Ο μικρός δεν μίλαγε στα 2.5
Στη περίπτωση του γιού μου, αυτό το χαρακτηριστικό ήταν καθοριστικό για να καταλάβουμε τι αντιμετωπίζουμε. Ο μικρός δεν μίλαγε στα 2.5 αλλά ήταν φιλικός και γλυκός, δεν είχε αναπτύξει ακόμη στερεοτυπίες και λέγαμε και εμείς και οι ιδικοί ότι είναι μια απλή καθυστέρηση λόγου. Όπως μας είπαν, το να μιλάει ακαταλαβίστικα είναι καλύτερο από το να μην αρθρώνει καθόλου ήχους. Όμως το σημαντικότερο είναι αν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αυτούς τους ήχους ή νεύματα για επικοινωνία και πράγματι κυρίως περιφερόταν μιλώντας στον αέρα. Γενικά το κέντρο του αυτισμού είναι η δυσκολία στην επικοινωνία και όχι η κατάκτηση του εργαλείου που εν προκειμένω είναι η γλώσσα. Αν δεν έχεις σκοπό να καρφώσεις, δεν χρησιμοποιείς και το σφυρί σωστά.
Καλημέρα Verina
Καλημέρα και πάλι.
Εμένα πέρα από τον λόγο που υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση με ανησυχεί περισσότερο αυτό το πεταρισμα που κάνει με τα χέρια και τα δάχτυλα του,το ότι περπατά με τις μύτες των ποδιών του και το βλέμμα του.
Έχει ένα βλέμμα χαμένο, κενό.
Φοβόμουν την νύφη μου ότι θα το θάψει κάτω από το χαλί αλλά πλέον φοβάμαι τον αδερφό μου περισσότερο. Με τρώει το σκέφτομαι συνέχεια και δεν μπορώ να το επαναφέρω γιατί η νύφη μου είναι έγκυος με δύσκολη εγκυμοσύνη. Φοβάμαι μήπως της κάνω εκεί κακό. Από την άλλη βλέπω το παιδί και θέλω κάπως να το βοηθήσω.
Δεν ξέρω.
Tελευταίο ανησυχητικό σημάδι είναι ότι κλείνει τα αυτιά
Επίσης το τελευταίο του ανησυχητικό σημάδι είναι ότι κλείνει τα αυτιά του στην καμπάνα της εκκλησίας και όταν ακούει να μιλάνε από ένα παιχνίδι με μικρόφωνο.
Η περιγραφή δείχνει εκ πρώτης όψεως αυτιστικά στοιχεία
Η περιγραφή δείχνει εκ πρώτης όψεως αυτιστικά στοιχεία.
Ψυχραιμία!
Ψυχραιμία!
Δεν ξέρω πότε κρίνετε εσείς πως πρέπει να μιλήσετε,αλλα μπορείτε να συστήστε αναπτυξιολογο, δηλ. είναι ειδικότητα της παιδιατρικής.
Που είναι ο παιδίατρος; Δεν αντιδρά στις εκδηλώσεις αυτές του παιδιού;
Ειναι μικρός ακόμα και με έγκαιρη αντιμετώπιση, θα υπάρξει διαφορά. Οσο πιο νωρις, τόσο πιο καλά.
Γιατί δεν μιλάτε με τον αδελφό σας; Για όνομα του Θεού, δεν είναι κολλητικό! Δεν είναι πάθηση ο αυτισμός, είναι κατάσταση. Αλλά για να μην πάθει ο αδελφός σοκ στο άκουσμα της λέξης, προτιμήστε τη λέξη "φάσμα". Θα αναρωτήθητε φωνακτα, μήπως είναι στο φάσμα...
Να είστε οι δύο σας.. Μιλήστε με αγάπη, υπομονή και συντριβή ψυχής. Μην θυμωσετε, μην τον αποπαρετε..
Μπορεί να είναι περαστικό!
Ότι και να είναι, δεν είναι και το τέλος του κόσμου!
Σας υπενθυμίζω, πως όταν το πρώτο παιδάκι είναι στο φάσμα και είναι αγόρι, και το δεύτερο αν είναι αγόρι, είναι επίσης!
Εφόσον ακολουθούνται οι ίδιες ιατρικές πρακτικές, το ίδιο συμβαίνει.
Είμαι μητέρα δύο παιδιών και ξέρω..
Θα μπορούσατε να μου το τεκμηριώσετε;
Καλησπέρα κυρία Αραμπατζόγλου
Δεν ξέρω αν διαβάσατε τα προηγούμενα αλλά εχω μιλήσει στους γονείς όχι ξεκάθαρα για αυτισμό αλλά για μια δυσκολία. Ο αδερφός μου ήταν επιθετικός,η μητέρα ήταν αμέτοχη. Ο παιδίατρος της την καθησύχασε ακόμα και όταν του είπε ότι κλείνει τα αυτιά σε κάποιους ήχους (μετά από δική μου παρότρυνση της τηλεφώνησε) της είπε ότι είναι φυσιολογικό επειδή φοβάται. Προφανώς έχουμε πέσει και σε παιδίατρο ότι να'ναι και δεν βοηθάει να βγει το θέμα.
Ο αδερφός μου λείπει ταξίδι θα γυρίσει τέλη Δεκεμβρίου που θα γεννηθεί ο δεύτερος γιος του,και εκεί ζητώ την τεκμηρίωση σας όσον αφορά τα αδέλφια. Η νύφη μου έχει αρκετά δύσκολη εγκυμοσύνη την οποία δεν θα ήθελα να επιβαρύνω.
Το μόνο που μου έχει απομείνει να κάνω για αυτό το παιδί είναι να το πάρω και να το πάω εγώ σε ένα αναπτυξιολογο. Στο πρόγραμμα είναι να γεννήσει με το καλό και να μιλήσω πια ξεκάθαρα αν δεν έχει αλλάξει κάτι στη πορεία του παιδιού.
Το σκέφτομαι συνέχεια, διαβάζω, ψάχνω όμως τα χέρια μου είναι δεμένα στην παρούσα φάση.
Αφήστε που επειδή ρωτάω συνεχώς για το παιδί βλέπω πώς η νύφη μου έχει αρχίσει και το καταλαβαίνει και απομακρύνετε η δεν μου πολύ λέει καινούργια πράγματα όπως συνήθιζε.
Προτείνετε κάτι άλλο; έχετε κάτι άλλο κατά νου;