ΔΕΠΥ - Διαταραχές συμπεριφοράς
Γεια σας και απο μένα! Πρώτη φορά γραφω σε φορουμ και για αυτό ελπίζω στην κατανόηση σας. Έχω ένα αγοράκι 8,4 χρονών με ΔΕΠΥ. Η διάγνωση έγινε το περασμένο καλοκαίρι παρόλο που πηγαίναμε σε παιδοψυχολόγο από το νηπιαγωγείο γιατί ο μικρός είχε προβλήματα και είχαμε παράπονα από τις δασκάλες. Δεν μπορούσε να σταματήσει λεπτό, δυσκολευόταν να συμμετέχει στις δραστηριότητες, ήταν παρορμητικός και όταν πιεζόταν η όταν δεν περνούσε το δικό του έχανε τον έλεγχο(πέταγε πράγματα και μιλούσε άσχημα). Στο σπίτι η ιδία κατάσταση.
Ο γιατρός, ο οποίος ήταν και "κορυφή", αρχικά εντόπιζε το πρόβλημα στο οτι δεν έχουν τεθεί σωστά όρια,και αργότερα στο ότι έχω πολλές απαιτήσεις από το παιδί και γι΄αυτό αντιδρά και βέβαια επειδή είναι αγόρι πρέπει να συμμετέχει ο πατέρας του περισσότερο.
Πέρασαν δυο χρόνια έτσι,η πρώτη δημοτικού με απίστευτες δυσκολίες και παράπονα από το σχολειό.Η δασκάλα να τον πιέζει πολύ και στο σπίτι να κάθεται με το ζόρι. Εγώ μέχρι τότε δεν είχα ακούσει ποτέ για Δεπυ και στις διάφορες ερωτήσεις μου στον γιατρό για διάσπασή προσοχής ήταν, ότι όταν τον ενδιαφέρει κάτι μπορεί να συγκεντρωθεί. Θεωρούσα λοιπόν ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα μαθήματα και γι αυτό αντιδρά. Εδω πρέπει να σας πω ότι ο μικρός είναι απίστευτα έξυπνος και ηξερε πολλά πραγματα που ειχαμε μαθει μαζι με παιχνιδι και δεν φαινοταν μαθησιακα κενα.
Τα εντονα προβληματα αρχισαν στην δευτερα δημοτικου οπου τον πηρε η ιδια δασκαλα. Ο μικρος μου δηλωσε απο την πρωτη μερα οτι δεν θελει να ξαναπαει σχολειο.Το τι ακολούθησε δεν θέλω να το θυμάμαι καθόλου. Αρκεί να σας πω οτι έφυγε απο το σχολείο δυο φορές!Τα παιδιά τον πείραζαν συνέχεια, πήγαινε στον διευθυντή σχεδόν κάθε μέρα και η δασκαλα τον ειχε βαλει να κάθεται μόνος του στο θρανίο μακριά από τα άλλα παιδιά.Τον πρόσβαλε και είχε πει να μην τον καλούν στα πάρτι γιατί είναι κακό παιδί!
Σε μας δεν έλεγε τίποτα και αυτά τα έμαθα από την μαμά ενός παιδιού αργότερα. Σταμάτησε να γράφει στο σχολείο και έγινε επιθετικός.Μια φορά μάλιστα έκλεψε και τα λεφτά ενός παιδιού.Τον βάλαμε να τα επιστρέψει και του μιλάγαμε συνέχεια.Όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση ξέφυγε τελείως.
Ο άντρας μου αποφάσισε να σταματήσει απο τον ψυχολόγο (ήταν από την αρχή αρνητικός), γιατί όπως είπε αυτές οι *@*@ τον έχουν κάνει έτσι. Στο τέλος του χρόνου και μετά από διάφορα σκηνικά επενέβη η δασκάλα απο το τμήμα ενταξης η όποια μέχρι τότε δεν είχε ασχοληθεί γιατί ο μικρός δε παρουσίαζε μαθησιακά προβλήματα.
Τότε άρχισα να το ψάχνω και πήγαμε στο Ιατροπαιδαγωγικο Κέντρο της περιοχή μας και έγινε η διάγνωση. Η στάση του σχολείου άλλαξε αμέσως. Φέτος προσπαθούν αλλά ο μικρός έχει πολύ άγχος , τρώει συνέχεια , μασαει τα μανικια του και είναι συνέχεια αρνητικός σε όλα. Έχει απίστευτες εξάρσεις θυμού και αντιμιλάει σε όλους. Νιώθει άνετα μόνο με την δασκάλα από το τμήμα ένταξης και κλαίει κάθε πρωί.
Κάνει ψυχοθεραπεία και εμείς αρχίσαμε συμβουλευτική γονέων όμως στην δεύτερη επίσκεψη διαγνώστηκε και εναντιωματική διαταραχή και διαταραχές συμπεριφοράς... έχω πελαγώσει! Τώρα μας είπαν για νευρολογικό έλεγχο.Σε όλα αυτά έχω και τον άντρα μου που αρνείται να δει το πρόβλημα και λείπει συνέχεια!
Ξέρω ότι το παιδάκι μου υποφέρει και νιώθω ότι δεν μπορώ να τον βοηθήσω! Κάνουμε ένα βήμα μπροστά και δυο πίσω. Αν υπάρχει κάποιος γονιός με το ίδιο πρόβλημα η κάτι τέτοιο θα ήταν πολύτιμη μια γνώμη!
Σχόλια
Αχ τι μου θυμίζεις!
Καλημερα ρια. Ποσο σε καταλαβαινω να ηξερες... Και μενα η μικρη μου διαγνωστηκε με δεπυ απο την δευτερα δημοτικου και εμενα ο αντρας μου εξακολουθει να λεει οτι φταιω εγω γιατι την τρεχω συνεχεια στους ψυχολογους που θελουν να μας τρων τα λεφτα και αλλα τετοια.τωρα ειναι 10 χρονων αλλα τα προβληματα μας δεν λυθηκαν. Δυστυχως. Ακριβώς την ιδια διαγνωση ειχαμε κι εμεις. Διαταραχη ελλειμματικης προσοχης, αγχωδης διαταραχη, υπερκινητικοτητα, διασπαστικη συμπεριφορα και δεν θυμαμαι τι αλλο. Το μονο καλο ειναι οτι υπαρχει τρομερη στηριξη απο το σχολειο και το Τμημα Ένταξης. Όλοι οι δασκαλοι που ειχαμε απο την Δευτερα μεχρι και τωρα την στηριξαν με καθε τροπο. Έκαναν και εξακολουθουν να κανουν οτι μπορουν για να την βοηθησουν. Ποτε δεν της ειπαν κακη κουβεντα. Φετος για να σου δωσω να καταλαβεις ο δασκαλος της σε συνεννηση με την δασκαλα ειδικης αγωγης εχουν φτιαξει ξεχωριστο προγραμμα διδασκαλιας γι αυτην. Κουραγιο κι εγω μονη μου παλευω. Ποσο σε καταλαβαινω. Δυστυχως οτι εχω δοκιμασει δεν πετυχε κι ετσι δεν ξερω τι να σου προτεινω γιατι κι εγω ακομη ψαχνω να βρω τη λυση. Δοκιμασαμε ψυχοθεραπειες, ηχοθεραπειες αλλα χωρις αποτελεσμα. Τωρα διαβασα μεσα στο NOESI.gr για την νευροαναδραση και σκεφτομαι να την δοκιμασω αν και ξερω οτι ο αντρας μου θα ειναι αντιθετος μολις το ακουσει θα μου πει παλι οτι τιποτα δεν εχει απλα ειναι τεμπελα και δυστροπη και ολα ειναι της φαντασιας μου. Aυτο που ξερω εγω ειναι οτι το παιδι μου ταλαιπωρειται κι εγω πρεπει να βρω μια λυση δεν μπορω να στεκομαι και να κοιταω απραγη. Mην απογοητευεσαι δεν εισαι μονη σου οπως βλεπεις παλεψε το με οποιο τροπο μπορεις. Ειμαστε πολλοι εδω οπως βλεπεις. Μπηκες στην καλυτερη παρεα...
Ευχαριστώ!
Για την Ρία από την Τασούλα
Η ΔΕΠΥ και τα βάσανά της
Βάσανα δεν λες τίποτα!
Κοίταξε και λίγο την ΤΑΣΟΥΛΑ!
Δύο ερωτήσεις μου έκανε όταν σταμάτησα να μιλάω... (για την Ρία)
- Εσένα ποιος σε αγαπαει;
- Ποια ειναι τα πραγματα που κανεις για σενα και σε ευχαριστουν πραγματικα;
H απαντηση μου; Σιωπη... δεν ειχα τιποτα να απαντησω. Δεν το ειχα σκεφτει ποτε...Με όλο το σεβασμό που τρέφω
- η φαρμακευτικη αγωγη που προτεινετε εχει αποτελεσμα μονο για καποιες ωρες μετα την ληψη των φαρμακων και μετα ξαναγυρνας στο ιδιο μοτιβο, ας μην ξεχναμε οτι μιλατε για ενα παιδακι 8,4 χρονων και
- η δεπυ ολοι γνωριζουμε οτι δεν θεραπευεται απλα μεγαλωνοντας μαθαινουν τα παιδια να την διαχειριζονται.
Kαι μια εωτηση:Φαρμακευτική αγωγή και ΔΕΠΥ
Εάν ένα άτομo έχει ΔΕΠΥ...
Για τη ΔΕΠΥ πάλι
Κουράγιο και μήν τα παρατάς!
Αναρωτιέμαι...
ΔΕΠΥ - Ψυχολόγοι - Ψυχίατροι
Ευγε κ. Καφαντρη για ολα οσα γραφετε. Ευγε. Εγω ειμαι μητερα παιδιου με ΔΕΠΥ και εχω να πω πως πρεπει να γινει κατι ετσι ωστε οι γονειςνα εμπιστευθουν τους ψυχιατρους. Δεν ειναι "δουλεια" καμιας αλλης ειδικοτητας παρα μονο της ψυχιατρικης η διαγνωση της ΔΕΠΥ. ΔΕΝ ξερω και αν νομιμοποιουνται οι ειδικοι εκπαιδευτικοι κ οι απλοι ψυχολογοι στην διαγνωση της ΔΕΠΥ!!
Εγω εχω να πω προς ολους τους γονεις που αντιμετωπιζουν τετοιο θεμα πως συμφωνω μαζι σας σε ολα. Εγω ημουν αυτη που πηγα σε παιδοψυχιατρο και του ειπα τα οσα συνεβαιναν σε επιπεδο συμπεριφορας. Εχω να πω στους γονεις πως οι παιδοψυχιατροι δεν δινουν το φαρμακο "ελαφρα τη καρδία" παρα μονο οταν συντρεχουν ολοι οι λογοι που πρεπει. Ειναι αληθινο αυτο που περιγραφει ο γιατρος. Το παιδι μεσα σε μια μερα!!!! Ξεκινα να αποκτα αυτοπεποιθηση. Ξεκινα να τα καταφερνει με τα μαθηματα κυριως και ετσι η ψυχολογια του ανεβαινει. Δεν παιρνει αποβολες δεν τον επιπλητουν συνεχεια, αντε και σας λεω οτι αυτο δεν γινεται στο σπιτι,στο σχολειο ομως γινεται και δυστυχως υπαρχουν και παιδια που παυουν να θελουν να πανε σχολειο! Γονεις μην φοβαστε τους ψυχιατρους δεν θελουν να χαπακωσουν τα παιδια σας! Εμπιστευθειτε τους!