Και ξαφνικά εκεί που όλα νομίζεις ότι πηγαίνουν έτσι όπως τα θες εσύ... μπαμ και κάτω. Σε κάθε διαταραχή σπουδαίο είναι να μάθεις στο παιδί τους κανόνες. Ε, εμείς λοιπόν έναν κανόνα τον μαθαίνουμε και μετά τον ξεχνάμε και εκεί έρχεται ο ρόλος της μαμάς (που σαν την νεράιδα του Πητερ Παν πρέπει να εμφανίζεται στις δύσκολες στιγμές) και του μπαμπά να μιλήσει, να συνετίσει, να τιμωρήσει (πάντα με στέρηση ευχάριστων δραστηριοτήτων). Μιλώ για τον κανόνα "χαϊδεύω το σώμα μου όταν είμαι μόνος μου". Σοκαριστήκατε;;;
Ανοίξαμε ένα "βιβλίο... κατάθεση ψυχής", για σκέψεις, συναισθήματα, ποιήματα κ.λπ., για όσους έχουν καλλιτεχική φύση ή απλά οίστρο.
