Ο αδελφός μου είναι σχεδόν 20 ετών και έχει νοητική υστέρηση η οποία του έχει προκαλέσει ψυχικές διαταραχές. Ως αποτέλεσμα αυτών έχει βγάλει επιθετικότητα στο παρελθόν και για αυτό νοσηλέυεται σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική, στην οποία δεν γίνεται καμιά σπουδαία δουλειά (δεν μαθαίνει κάτι, δεν κοινωνικοποιείται, κλπ). Η μητέρα μου έχει προσπαθήσει να βρει ένα χώρο (έστω και στο εξωτερικό) ο οποίος θα είναι αξιοπρεπής, οι ασθενείς θα παρακολουθούνται και θα αξιολογούνται από ψυχιάτρους και ειδικούς, και όπου θα μπορεί να μαθαίνει και κάτι γιατι είναι πολύ σημαντικό να απασχολείται με κάτι.