νόηση, ετών 18:)

Αλλιώτικη σήμερα η θέα ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ. Σκάλα βάνω ν' ανεβώ για να την δώ. Με τι μάτια να την αντικρίσω; Mε τι φωνή να την τραγουδήσω; Με τι χρώματα να την ζωγραφίσω. Τα μάτια κλείνω στην καρδιά να την σφαλίσω. Σωπαίνω εγώ ν' ακούω Θεό. Μην την αγγίξω και μεθύσω από το Πάθος ης έρημης Ζωής που μου έμελλε να ζήσω. Συγχωρέστε μου τον πλεονασμό. Τόση ομορφιά με δύναμη αγκαλιά δεν την αντέχω τόλμησα να την μοιραστώ... Για τους αναγνώστες του NOESI.gr. απόσπασμα από δημοσίευμα της Εφημερίδας EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 11.4.08. «Και σαν σανίδα σωτηρίας άρπαξα το πινέλο με τα δόντια και άρχιζα να ζωγραφίζω από τότε ασταμάτητα». «Όταν υπάρχει θέληση ο άνθρωπος ξεπερνά τα όριά του» λέει ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης. Ζωγραφίζει με το στόμα κάνοντας αριστουργήματα, αφού η φύση του στέρησε τα χέρια, αλλά τον προίκισε με άλλες δεξιότητες και ταλέντα κάνοντάς τον να είναι δακτυλοδεικτούμενος για το έργο του που αντανακλά σε όλο τον κόσμο. Είναι Θρακιώτης από τον Πετεινό Ξάνθης αλλά η φήμη του , οι βραβεύσεις και η αναγνώριση της προσπάθειάς του, η τεχνική του να δουλεύει τα πινέλα με εξαιρετική ακρίβεια και δεξιοτεχνία με το στόμα, τον έχουν κάνει αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο. - Από μικρό παιδί όταν η φύση σε στερεί ορισμένες δυνατότητες, ψάχνεις να βρεις κάποια διέξοδο και εγώ σαν ανήσυχο άτομο που ήμουν από τα πρώτα χρόνια της ηλικίας μου και το λέω αυτό γιατί άρχισα να ζωγραφίζω από 8 χρονών, έψαξα και βρήκα τι περισσότερο ταιριάζει για μένα και ήταν η ζωγραφική. Και σαν σανίδα σωτηρίας άρπαξα το πινέλο με τα δόντια και άρχιζα να ζωγραφίζω από τότε ασταμάτητα. Ποια είναι τα προσωπικά σας όνειρα; - Είναι να δω τα παιδιά μου να αναδειχθούν περισσότερο από εμένα, να δω την οικογένειά μου να είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη και ένα πάθος που έχω για το φυτώριο της Ελλάδας και γενικότερα για τους νέους όλου του κόσμου, είναι ότι να έρθουν τα νέα παιδιά, να επισκέπτονται αυτές τις εκθέσεις των αναπήρων για να λαμβάνουν τα θετικά μηνύματα που τους ταιριάζουν στον καθένα ξεχωριστά.