νόηση, ετών 18:)

Όχι μόνο θα συμφωνήσω με την αγαπητή Ginka [ σχετικά με τη δημοσίευση με τίτλο "Οφθαλμαπάτες" ] αλλά με αφορμή τον εύγλωττο προβληματισμό της για την απόδοση ευθυνών της διαταραγμένης συμπεριφοράς των παιδιών με αυτισμό, θα προχωρήσω λίγο πάρα πέρα για να δώσω μια ευρύτερη διάσταση στο θέμα που ετέθη πολύ πετυχημένα στις σελίδες της NOESI.gr. Κάθε παιδί, κάθε άνθρωπος έχει την μοναδικότητά του και κάποιες φορές, επί πλέον τις ιδιαιτερότητες των δικών μας παιδιών. Δεν είμαστε πάντα εμείς υπόλογοι και υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στο στενό η ευρύτερο περιβάλλον. Ευθύνη του καθενός μας, όμως, είναι η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ του προβλήματος. Η αντίδραση στα ερεθίσματα που δέχεται το κάθε παιδί, είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ που απορρέει από την ΥΠΑΡΞΗ του και όχι από την απόκλιση από το «φυσιολογικό» ή μη. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι «ο αυτισμός» ή οποιαδήποτε άλλη διαταραχή. Το ζητούμενο είναι ο σεβασμός στην ύπαρξη κάθε παιδιού και συνεπώς η ανάλογη συμπεριφορά του περιβάλλοντός προς το παιδί. Συνήθως το περιβάλλον, ο κοινωνικός περίγυρος, δεν γνωρίζει, δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνουν έννοιες όπως Αποδοχή , Κατανόηση, Συμπαράσταση. Υποστήριξη, Ανθρώπινη αλληλεγγύη. Ο αυτισμός, η νοητική υστέρηση, κ.λπ. διαταραχές είναι η αφορμή για την «ανάποδη» συμπεριφορά – αντίδραση των παιδιών μας. Ο ηθικός αυτουργός, κατά κύριο λόγο, είναι η άγνοια, ή έλλειψη παιδείας ,από κούνια, των ενηλίκων που έρχονται σε επαφή με τα παιδιά. Το θέμα, σίγουρα, δεν εξαντλείται μέσα σε λίγες γραμμές. Δυστυχώς κανείς, από τους «ειδικούς υπεύθυνους» δεν έχει μπει στον κόπο να κάνει μιαν εκστρατεία δημόσιας ενημέρωσης, με απλό και κατανοητό τρόπο και όχι μόνο μέσα από σεμινάρια που διεξάγονται στα πλαίσια επιδοτούμενων προγραμμάτων που απευθύνονται σε «ειδικούς και επαΐοντες». Ευχαριστώ τη κυρία Ginka για την αφορμή που μου έδωσε, αυτής της σύντομης αναφοράς μου σε ένα θέμα υψίστης σημασίας που επηρεάζει καταλυτικά την καθημερινή ζωή των παιδιών με ιδιαιτερότητες. Λυγερή