Ο γιός μου βρίσκεται στο φάσμα της αναπτυξιακής διαταραχής ήπιας μορφής (διάγνωση από το Νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ). Είναι τώρα 7 ετών και φοιτά σε γενικό σχολείο με ιδιωτική παράλληλη στήριξη (με πολύ κόπο και στερήσεις). Δεν σκεφθήκαμε ποτέ ούτε εγώ ούτε και ο σύζυγός μου να διεκδικήσουμε το προνοιακό επίδομα, καθώς πιστεύουμε ότι επειδή είναι υψηλής λειτουργικότητας στο φάσμα, όσο περνάνε τα χρόνια θα βελτιώνεται και ότι θα μπορεί ως ενήλικας να σταθεί στα δικά του πόδια, ανεξάρτητος.
Πρόσφατα σχόλια