Παρουσίαση μελέτης: "Σχολικός εκφοβισμός (bullying) μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τρόποι παρέμβασης των εκπαιδευτικών"
Σκοπός της παρούσας έρευνας με τίτλο "Σχολικός εκφοβισμός (bullying) μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τρόποι παρέμβασης των εκπαιδευτικών: Μία ποιοτική προσέγγιση" υπήρξε η διερεύνηση του τρόπου κατανόησης και αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού σε μαθητές με αναπηρία από τους εκπαιδευτικούς. Στην έρευνα συμμετείχαν 20 εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γενικής και Ειδικής Αγωγής του νομού Αττικής. Η μελέτη στηρίχθηκε στην ποιοτική προσέγγιση με χρήση της ημιδομημένης συνέντευξης ως ερευνητικής μεθόδου.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν περιορισμένες γνώσεις γύρω από το σχολικό εκφοβισμό, παρόλο που στην πλειοψηφία τους δηλώνουν πως έχουν καταρτιστεί γύρω από αυτό το θέμα.
Σημείωση: Στο συνημμένο αρχείο παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για τα ευρήματα της μελέτης
Η πιο συχνή μορφή θυματοποίησης στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ) βρέθηκε πως είναι η λεκτική, ενώ ακολουθούν η σωματική, η ψυχολογική, η ηλεκτρονική και η σεξουαλική. Αναφορικά με τα αίτια του σχολικού εκφοβισμού, οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η οικογένεια, ενώ ακολουθούν ο εκπαιδευτικός, τα ατομικά χαρακτηριστικά του θύτη και του θύματος, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και τα αρνητικά προβαλλόμενα πρότυπα των ΜΜΕ και του διαδικτύου.
Επιπλέον, όσον αφορά στη συχνότητα του bullying σε μαθητές με ΕΕΑ και σε τυπικά αναπτυσσόμενους μαθητές, δεν φαίνεται να διαμορφώνεται μια ξεκάθαρη εικόνα, αφού κάποιοι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι οι μαθητές με ΕΕΑ πέφτουν συχνότερα θύματα εκφοβισμού σε σχέση με τους τυπικά αναπτυσσόμενους συνομηλίκους τους, ενώ κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ακριβώς το αντίθετο. Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι οι κατηγορίες μαθητών με ΕΕΑ που εμπλέκονται συχνότερα σε καταστάσεις σχολικού εκφοβισμού, είναι οι μαθητές με ΔΕΠ–Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα), τα παιδιά με νοητική καθυστέρηση, οι μαθητές με αυτισμό/σύνδρομο Asperger, οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, τα παιδιά με ψυχολογικές διαταραχές, οι μαθητές με αισθητηριακές αναπηρίες και, τέλος, τα παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, οι εκπαιδευτικοί αναφέρουν πως οι δημοφιλέστερες στρατηγικές που υιοθετούν σε επίπεδο σχολικής τάξης είναι η συζήτηση με τους εμπλεκόμενους μαθητές, η επικοινωνία με το σύνολο της τάξης, η επιβολή κανόνων, οι ομαδοσυνεργατικές μέθοδοι διδασκαλίας, η επιβολή ποινών, οι βιωματικές δράσεις και οι ομάδες διαμεσολάβησης.
Σε επίπεδο σχολικής μονάδας οι δημοφιλέστερες πρακτικές που εφαρμόζονται οι εξής:
- συνεργασία με τους γονείς,
- παραπομπή των μαθητών στον Διευθυντή,
- συνεργασία όλων των μελών της σχολικής κοινότητας,
- συνεργασία με τον / την Ψυχολόγο,
- ενισχυμένη επιτήρηση κατά τη διάρκεια του διαλείμματος,
- παραπομπή του θέματος στο Σύλλογο Διδασκόντων,
- συνεργασία με τον / την Κοινωνικό /-ή Λειτουργό καθώς και τον / την Σχολικό /-ή σύμβουλο.
Πρόσφατα σχόλια