Γράφει ο Π. Παυλόπουλος, Ειδικός Παιδαγωγός του Εξειδικευμένου Κέντρου Διάγνωσης και Αποκατάστασης Ατόμων με ΔΑΦ "Ηλίανθος" του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου.

Οι διαταραχές αυτιστικού φάσματος είναι νευροαναπτυξιακές διαταραχές, που επηρεάζουν τις κοινωνικές και επικοινωνιακές αλληλεπιδράσεις των ατόμων, προκαλώντας ταυτόχρονα και άκαμπτες συμπεριφορές τους προς το κοινωνικό τους περιβάλλον. Τα παιδιά με αυτισμό διακατέχονται από γνωστικές και συναισθηματικές δυσλειτουργίες, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά τις κοινωνικές τους σχέσεις. Δεν μπορούν να κατανοήσουν τις απόψεις των άλλων, να κατανοήσουν κοινωνικές και συναισθηματικές αναφορές, κι ως εκ τούτου δεν μπορούν να ελίσσονται στις κοινωνικές τους συναλλαγές.

Οι αλληλεπιδράσεις, όμως, μεταξύ των ομηλίκων αποτελούν μια σημαντική κοινωνική εμπειρία για τα παιδιά και τους εφήβους, και συχνά οδηγούν σε σταθερές, αμοιβαίες και συναισθηματικές σχέσεις φιλίας. Έρευνες έχουν δείξει, ότι, παρόλο που τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις στις κοινωνικές τους δεξιότητες, επιθυμούν τις κοινωνικές σχέσεις και αναγνωρίζουν περισσότερο συχνά το αίσθημα της μοναξιάς από ότι τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Μέσω προσωπικών τους αναφορών, έχει επισημανθεί η σπουδαιότητα που έχουν οι κοινωνικές σχέσεις για τα ίδια. Ένα ποσοστό παιδιών με αυτισμό επιθυμούν ένα φίλο, αλλά αποφεύγουν τις σχέσεις με ομηλίκους τους, διότι μια τέτοιου είδους σχέση απαιτεί κοινά ενδιαφέροντα και κοινωνικές δεξιότητες που δεν κατέχουν ( Κουτουβέλη. Χ, 2020).

Tα παιδιά με αυτισμό δεν παρουσιάζουν ολική ανεπάρκεια στην κοινωνική τους λειτουργία. Για παράδειγμα τα άτομα αυτά φαίνεται να δείχνουν συμπεριφορές προσκόλλησης που διαφέρουν από εκείνες των άλλων παιδιών με σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες. Τα παιδιά με αυτισμό ωστόσο παρουσιάζουν ιδιαίτερα ελλείματα στην κοινωνική κατανόηση (Ηαppe, 1998).

1) Τα παιδιά με αυτισμό δείχνουν ένα έλλειμμα ικανότητας να κατανέμουν και να κατευθύνουν την προσοχή – δεν δείχνουν πράγματα για να μοιράσουν το ενδιαφέρον τους ( Curcio, 1978).

2) Mπορεί να υπάρχει ειδικό πρόβλημα στη μίμηση.

Οι υπηρεσίες του "Ηλίανθου" και συγκεκριμένα το πρωινό, το απογευματινό πρόγραμμα, η αυτόνομη διαβίωση και ο Ναυτίλος έχουν ως βασικό μέλημα να ενισχύσουν και το έλλειμα κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

Συγκεκριμένα μέσω του Ναυτίλου τα άτομα με ΔΑΦ, έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες προσαρμοσμένες στις ανάγκες τους. Επίσης να έρθουν σ’ επαφή με την κοινότητα μέσα από εξωτερικά προγράμματα.

Αυτόνομη διαβίωση: To πρόγραμμα υλοποιείται τα Σάββατα, απευθύνεται σε ομάδα ατόμων υψηλής λειτουργικότητας και η εκπαίδευση περιλαμβάνει δεξιότητες καθημερινής ζωής, εξωτερικά προγράμματα και ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και στρατηγικών διαχείρισης συμπεριφοράς.

Τα εξωτερικά προγράμματα (καφετέρια, σούπερ-μάρκετ, λαική, πάρκο, ομάδα φωτογραφίας και καθαριότητας) έχουν ως κύριο στόχο στην γνωριμία με την κοινότητα, την ανάπτυξη ενδιαφερόντων και την βελτίωση του επιπέδου συγκέντρωσης

Η κοινωνική λέσχη έχει ως στόχους την κοινωνικοποίηση και ψυχαγωγία των εξυπηρετούμενων. Την επαφή με διαφορετικούς χώρους ψυχαγωγίας (εστιατόρια, καφετέριες, σινεμά, μουσεία). Επίσης στην εξάσκηση κοινωνικών δεξιοτήτων, δημιουργία κοινωνικών σχέσεων, οργάνωση μιας συνάντησης και διαχείριση απρόοπτων γεγονότων.

Τέλος τα προγράμματα της Μουσικοθεραπείας, μουσικοκινητικής, Κηπουρικής και Ψυχοκινητικού αποσκοπούν στο να βοηθήσουν τα άτομα με ΔΑΦ, να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και ν’ αποκτήσουν μια καλύτερη επίγνωση του συναισθηματικού τους κόσμου.

https://kpechios.gr/ta-nea/48-ilianthos/919-programmata-koinonikopoisis-aytismo

Οι άνθρωποι που δουλεύουν με παιδιά στο φάσμα θα πρέπει ν΄ αποφύγουν να πέσουν στην παγίδα μιας μόνο θεραπείας. Μια ποικιλία μεθόδων και προγραμμάτων όπως προαναφέραμε που χρησιμοποιούνται μαζί θα είναι πιθανόν πιο επιτυχείς. Συμπεραίνουμε πως η αντιμετώπισης των δυσκολιών είναι έργο της διεπιστημονικής ομάδας και όλων των εμπλεκομένων μερών. Το σημαντικότερο να σχεδιαστεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα με βάση τις ανάγκες του εκάστοτε παιδιού και οι ομάδα να δείξει αγάπη, θέληση υπομονή και επιμονή.

Μάθετε περισσότερα για τα προγράμματα του Εξειδικευμένου Κέντρου Διάγνωσης και Αποκατάστασης Ατόμων με ΔΑΦ "Ηλίανθος" του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου, Χρυσολωρά 10-12, Περιστέρι (πλησίον στάσης μετρό "Αγ.Αντώνιος), ilianthos@kpechios.gr, τηλ 2105782341, Δευτ. - Παρ.: 8:00 - 21:00

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1) Βογινδρούκας, Ι. (2005). Οδηγός Εκπαίδευσης Παιδιών με Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές. Βογινδρούκας, Ι., & Sherratt, D. 1η έκδ. Αθήνα : Ταξιδευτής.

2) Frith, U. (μετ. Καλομοίρης Γ.) (1994). Αυτισμός. Αθήνα. Ελληνικά Γράμματα.

3) Grandin, T., & Scariano, M. (μετ. Τσουπαροπούλου, Υ. (1995). Διάγνωση: Αυτισμός. Μια Αληθινή Ιστορία Αυτιστικού Ατόμου. Αθήνα. Ελληνικά Γράμματα.

4) Happe, F. (μετ. Στασινός, Δ.) (1998). Αυτισμός. Ψυχολογική Θεώρηση. Αθήνα: Gutenberg.

5) Στασινός, Δ., Π. (2016). (Η Ειδική Εκπαίδευση 2020 plus.). Για μια Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση στο Νέο-Ψηφιακό Σχολείο. Αθήνα. Εκδόσεις Παπαζήση.

ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

https://eproceedings.epublishing.ekt.gr/index.php/edusc/article/view/2701