Δεκαετία του '50 με γεμάτες ψυχιατρικές κλινικές στην Αθήνα, γεννιέται η ιδέα της ίδρυσης ενός νέου ψυχιατρείου στη Λέρο στις εγκαταστάσεις του ιταλικού ναυαρχείου.

Το 1957 οι πρώτοι 300 ασθενείς μεταφέρονται από το Λοιμοκαθαρτήριο Αθήνας στη Λέρο και αργότερα περισσότεροι από άλλα ιδρύματα της χώρας. Βασικό κριτήριο για την επιλογή τους: Να μην τους έχουν επισκεφτεί οι συγγενείς τους το διάστημα των τελευταίων 12 μηνών. Όσοι περνούσαν το χρονικό όριο αυτό βρίσκονταν και επισήμως με το εισιτήριο των «αζήτητων» για το ψυχιατρείο Λέρου, οριστικά ξεχασμένοι απ’ τους ανθρώπους.