Ανευθυνότητα υπευθύνων!

Kαλησπερα! Θα ηθελα να σας αναφερω το ποσο πολυ ταλαιπωρηθηκα απο την επιπολαιοτητα μιας συμβουλου προσχολικης αγωγης και ενος παιδοψυχιατρου. Εχω ενα αγορακι που φετος παει προνηπιο. Δυστυχως η πρωτη μερα στο σχολειο ηταν δυσκολη καθως το παιδι δεν ειχε φυγει ποτε απο το σπιτι. Οι νηπιαγωγοι ξεχνωντας την εννοιας της προσαρμογης με πηραν τηλεφωνο μετα απο μιση ωρα λεγοντας μου οτι το παιδι ειναι ανωριμο και επρεπε να παω στη συμβουλο.

Μα είναι ποτέ δυνατόν ???

Γεια σας συνταξιδιώτες. Δεν θα σας πω για το Χρηστάκη. Είναι καλά. Λίγο ταραγμένος μοιάζει. Εχει αλλάξει το πρόγραμμά του γι'αυτό. Θα ζητήσω συγνώμη. Είχα πει πως θα σας ξαναεπισκεφθώ μόνο αν έχω καλά νέα. Δυστυχώς, τα νέα που με φέρνουν πίσω δεν είναι καλά. Χρειάζομαι τη στήριξή σας. Στο ειδικό σχολείο που φοιτεί ο Χρήστος μας, κατήγγειλαν μια κοπέλα του ειδικού βοηθητικού προσωπικού πως γρονθοκόπησε μαθητή. Ο προβληματισμός μας δεν βρίσκεται στο αν το έκανε ή όχι αλλά στο ότι δεν μπορούμε να έχουμε πλέον εμπιστοσύνη στο προσωπικό του σχολείου.

Το φως της μέρας μου

Το χαμόγελο της καρδιάς μου,όλη μου η ζωή, ο γιος μου. Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2002 είναι 6,5 ετών και έχει την διάγνωση της ΔΑΔ. Πρώτη φορά που κράτησα το παιδί μου στα χέρια μου τα όνειρα μου φωτίστηκαν. Οι λέξεις είναι λίγες γιά να εκφράσω τα συναισθηματά μου. Ένα υγιέστατο φυσιολογικό μωράκι και με ακόμα πιο φυσιολογική ανάπτυξη, εώς τα δύο του χρόνια.