Και να λοιπόν που αποφάσισα να μπω και εγώ στην παρέα σας. Και τι με φέρνει εδω;;; Έχω δύο παιδάκια 6 (αγόρι) και 4 ετών (κορίτσι). Πριν λίγο καιρό μου δώσανε την διάγνωση Άσπεργκερ από το ΚΨΥ μία ψυχίατρος η οποία τον είδε μόλις σε 20 λεπτά. Και τι τελικά με οδήγησε εκεί;

Καλημέρα σε όλους. Ιδιαιτέρως στις οικογένειες που εχουν αυτιστικό άτομο στην συνθεσή τους. Απλά θελω να ξερετε ότι εκει εξω υπάρχει κάποιος που καταλαβαίνει τι αισθάνεστε και εχει περάσει απο το μονοπάτι που περνάτε. Η αποστολή σας είναι δυσκολη για τα ανθρωπινα δεδομενα ιδιαίτερα αν όπως στην περίπτωση της αδελφούλας μου αυτή συνοδέυεται από βαρια νοητική στερηση. Θα ήθελα να βοηθησω με οποιο τρόπο μπορώ για να μην βιώσει άλλος κανεις ότι εζησα εγώ εως τον θάνατο της.

Πριν λιγο καιρο μετακομισαμε στην επαρχια (σ'ενα χωριο της Πρεβεζας). Ζουσαμε Αθηνα οπου το παιδι 18 χρονων με βαρεια νοητικη υστερηση πηγαινε σε κεντρο ημερας. Πριν φυγουμε ειχαμε σταματησει το Κεντρο Ημερας και τον ειχα παει σε οικοτροφειο στο Λουτρακι (πονεμενη ιστορια) για 25 μερες. Οταν τον πηρα ειχαμε χασει πια τη θεση στην Αθηνα. Ηρθαμε λοιπον στο χωριο και τωρα ψαχνω καπου να παει. Μου ειπαν για ενα Κεντρο Δημιουργικης Απασχολησης στην Αρτα (ειμαστε κοντα), εκανα αιτηση και με πηραν μετα τηλ. και μου ειπαν οτι επειδη ειμαστε εκτος Νομού δεν μπορουν να τον δεχτουν. Οχι οτι θα τον πηγαινα δηλαδη, γιατι οταν το επισκεφτηκα για να κανω την αιτηση μου ειπαν οτι εχει εργαστηρια για καποια παιδια που μπορουν να κανουν πραγματα και τα υπολοιπα (τα ειδα) ηταν σε μια αδεια αιθουσα μ' ενα τραπεζι και καρεκλες, καθοντουσαν τα παιδια χωρις να κανουν τιποτα και μια κυρια που τα προσεχε... δεν εχουν προσωπικο ειπαν.