Σημερα επεσα επανω σε ενα βιβλιο γραμμενο απο εναν πατερα για την κορη του, την Σκαιλερ, που εχει μια παρα πολυ σπανια νευρολογικη κατασταση. Τοσο σπανια που κατω απο 100 περιπτωσεις σε ολο τον κοσμο εχουν καταγραφει. Παρηγγειλα το βιβλιο, γιατι εχω ενα παθος με βιβλια γραμμενα απο γονεις διαφορετικων παιδιων και διαβαζω ο,τι τετοιο πεσει στα χερια μου, και αργοτερ βρηκα και το βιολογιο του (blog) στο νετ. Αρχισα λοιπον να διαβαζω και μπορω να σας πω οτι εκνευριστικα.

"Διαφορετικος" δεν σημαινει ανεπιθυμητος ή ελλατωματικος... Ολοι εσεις εκει εξω μην με κοιτατε με λυπη, ειναι το παιδι μου, ειμαι περηφανη για αυτο και δεν θελω να αλλαξω ουτε μια τριχα απο τα μαλλια του...

Περασαν δυο χρονια σχεδον που εχω να σας γραψω... γιατι δεν εμπαινα στο NOESI.gr; Γιατι λιγο η ζωη, λιγο η "σιγουρια" πια στην ρουτινα μας και η συνειδητοποιηση οτι αυτη ειναι η ζωη μας, πιστευα οτι δεν σας χρειαζομουνα πια...

Λοιπον ο Γιαννης εχει καποιο προβλημα στα ματια. Το ειχε δει ο κ. Δαμιανος σε καποια επισκεψη μας και μας εστειλε στην Κοϊδου στο Παιδων. Εκεινη μας ειπε οτι ο Γιαννης εχει 3 βαθμους αστιγματισμο σε καθε ματι αλλα δεν θελει ακομα να του βαλει γυαλια (ηταν ουτε 2 1/2 ετων) αλλα να τον ξαναδει μετα τα (φετινα) Χριστουγεννα (3+ δηλαδη).

Τους κοιταω που κοιμουνται μεσα στα μαλακα ολοσωμα πιτζαμακια τους που παρειγγειλα ειδικα απο Αγγλια γιατι ηξερα ποσο θα τους αρεσανε! Εξαλλου ομολογω οτι και εμενα μου αρεσουν με τα πιτζαμακια αυτα' εχουν κατι το μπεμπε, κατι που τα δειχνει ακομα μωρακια και ας κοντευουν τα τρια σε λιγοτερα απο μηνα. Αχ να εμεναν για παντα μικρα!! Ποτε μεγαλωσαν κιολας...;