"Why fit in, when you were born to stand out?" Dr. Seuss Λάμψε, υπέρλαμπρο μου άστερι, λάμψε.. μην κρύβεσαι πίσω από συμπεριφορές - σύννεφα επειδή όλοι οι άλλοι στον κόσμο δεν εχουν την λάμψη της ψυχής σου... να είσαι πάντα ο εαυτός σου... το τετράγωνο κομμάτι στο παζλ με μόνο στρογγυλά... το έντονο πορτοκαλί ανάμεσα στα μουντά γκρίζα... Λάμψε αστέρι μου όπως μόνο εσύ μπορείς και άσε τους άλλους να θαυμάζουν και να ζηλεύουν την λάμψη σου... Σας αγαπώ πολύ αγοράκια μου... αστεράκια μου.. Η μανούλα

Μου τα έφερε σήμερα το πρωί, παρότι ο καιρός το πάει για βροχή... "Αυτό θέλω" μου είπε και ήξερα από το ύφος του ότι ΑΥΤΑ θα φόραγε ακόμα και αν γίνονταν κατακλυσμός. Είναι τα σανδάλια του, όπως τα λέει (πεδιλακια, για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς). Είναι μαύρα με λίγο πορτοκάλι, σχεδόν ολόιδια με τα περσινά του... μου κόστισαν 11 Ευρώ μόλις και ο Γιάννης δεν τα βγάζει από τα ποδιά του. Έτσι, βρήκαμε ασορτί κάλτσες (πράσινες) με τα ρούχα του και ο μικρός μου έφυγε χοροπηδώντας για την εκδρομή του φορώντας μαύρα σανδάλια (με λίγο πορτοκαλί! όπως μας θυμίζει συχνά) με πράσινες ριγέ κάλτσες... που ταιριάζουν τελεία με τα πράσινα ρούχα και καπέλο του.

Περασαν 12 ημερες απο την ημερα που εφυγε ο μπαμπας μου. Ο κοσμος μου αλλαξε για παντα. Ο μπαμπας μου ηταν ο πιο καλος και δοτικος ανθρωπος στον κοσμο. Λατρευε τα παιδια. Τα δικα του, των μαθητων του, ολου του κοσμου. Δουλευε σε Δημοτικο σχολειο.

You weren’t like other children, And God was well aware, You’d need a caring family, With love enough to share.