α) Κατ' οίκον υπηρεσίες (Βοήθεια στο Σπίτι).

Οι πιο γνωστές υπηρεσίες κατ' οίκον για άτομα με αναπηρία εντάσσονται στο λεγόμενο πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι". Κύριος στόχος και βασικός άξονας της λειτουργίας τού προγράμματος, αποτελεί η στήριξη και αρωγή σε μοναχικούς και κοινωνικά αδύναμους ηλικιωμένους, αλλά και σε όσους, το υπάρχον οικογενειακό περιβάλλον αδυνατεί να ανταποκριθεί στην κάλυψη βασικών, καθημερινών αναγκών. Συχνά, στην ομάδα εξυπηρετούμενων συμπεριλαμβάνονται και άτομα νεαρότερης ηλικίας, αν αυτό κριθεί απαραίτητο από την αντίστοιχη κοινωνική έρευνα. Τα είδη των προσφερόμενων υπηρεσιών είναι:

1. Ενημέρωση για Συνταξιοδοτικά - Προνοιακά θέματα.
2. Συνοδεία σε νοσοκομεία - υγειονομικές επιτροπές.
3. Συμβουλευτική υποστήριξη - Συνεργασία με οικογένεια.
4. Μέτρηση ζακχάρου - πίεσης - συνταγογράφηση (εγγραφή) και αγορά φαρμάκων.
5. Αλλαγές καθετήρα - περιποίηση τραυμάτων, κατακλίσεων, ενεσοθεραπεία.
6. Ατομική υγιεινή.
7. Καθαριότητα χώρου, ψώνια, μαγείρεμα, εξόφληση λογαριασμών.

Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι" είναι ένα από τα πλέον σημαντικά προγράμματα κοινωνικού χαρακτήρα. Ξεκίνησε πιλοτικά το 1998 στον Δήμο της Αθήνας (στις περιοχές  Γκύζη και Σεπόλια). Σκοπός του προγράμματος είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων της τρίτης ηλικίας καθώς και ατόμων με κινητικά ή άλλα ειδικά προβλήματα (ΑμεΑ), η υποβοήθηση της αυτόνομης και αξιοπρεπούς διαβίωσης, η υποστήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος των επωφελούμενων και η προώθηση στην απασχόληση ικανού και εξειδικευμένου προσωπικού.

Σήμερα, το πρόγραμμα λειτουργεί σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες της χώρας, αν και σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στην κάλυψη των πραγματικών αναγκών του εξυπηρετούμενου πληθυσμού, λόγω σοβαρής ελλιπούς χρηματοδότησης.

Παράλληλα, διάφοροι Φορείς Κοινωνικής Φροντίδας για ΑμεΑ, τόσο ΝΠΔΔ όσο και ΝΠΙΔ ΜΚΟ παρέχουν στο πλαίσιο των υπηρεσιών τους, κατ' οίκον υπηρεσίες σε ΑμεΑ.

β) Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας ΑμεΑ.

Ο όρος "Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας" για άτομα με αναπηρία είναι ένας γενικός όρος, που αφορά δημόσιες Υπηρεσίες, που λειτουργούν ως δομές όπως τα ΚΗΦΑΜΕΑ, τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ ή ΚΕΦΙΑΠ, κ.ά.

i) Ε.Κ.Κ.Ε.Ε.Α.ΜΕ.Α (Εξειδικευμένα Κέντρα Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης Ατόμων με Αναπηρία).

Τα "Εξειδικευμένα Κέντρα Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης Ατόμων με Αναπηρία" αποτελούν χώρους όπου λειτουργούν "Εργαστήρια" για ΑμεΑ, όπου παρέχεται ένα πλαίσιο προστατευόμενης απασχόλησης. Ονομάζονται επίσης "Παραγωγικά Εργαστήρια για ΑμεΑ" ή "Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Κατάρτισης". Αφορούν δομές, όπου τα άτομα με αναπηρία φοιτούν σε καθημερινή βάση (Μονάδες Ανοικτής Φροντίδας) συνηθέστερα σε ένα ωράριο, που προσομοιάζει με αυτό ενός σχολείου. Εκεί, σε ειδικά εργαστήρια παράγουν προϊόντα, που πωλούνται για τους σκοπούς του φορέα (στην περίπτωση των ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ ΜΚΟ) ή διοχετεύονται στην ανοικτή αγορά μέσω εμπορικής δραστηριότητας του ίδιου του φορέα ή κάποια συνεργαζόμενης επιχείρησης.

ii) Θ.Χ.Π. (Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων).

Τα "Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων" αποτελούν μία πρώτη μετεξέλιξη των γνωστών ως "Σανατόρια" στην μεταπολεμική Ελλάδα. Η αρχική αποστολή τους περιγάφεται ως εξής:

"Η περίθαλψη παιδιών, από 2 έως 18 ετών και των δυο φύλων, που πάσχουν από βαρείες μη παιδαγώγιμες διανοητικές καθυστερήσεις και δεν επιδέχονται βελτίωση, ανεξάρτητα αν συντρέχει ή όχι ανίατος σωματική αναπηρία. 

Σήμερα, τα ΘΧΠ έχουν μετονομαστεί σε Κέντρα Αποθεραπείας Φυσικής & Κοινωνικής Αποκατάστασης (Κ.Α.Φ.Κ.Α.).

iii) K.A.A. (Κέντρα Αποθεραπείας & Αποκατάστασης).

Τα Κέντρα Αποκατάστασης και Αποθεραπείας (Κ.Α.Α.) διακρίνονται σε Κλειστής Νοσηλείας και Ημερήσιας Νοσηλείας. Τα ΚΑΑ Κλειστής Νοσηλείας παρέχουν υπηρεσίες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς ασθενείς, ενώ τα ΚΑΑ Ημερήσιας Νοσηλείας παρέχουν υπηρεσίες μόνο σε εξωτερικούς ασθενείς.

iv) Κ.Α.Φ.Κ.Α. (Κέντρα Αποθεραπείας Φυσικής & Κοινωνικής Αποκατάστασης).

Τα "Κέντρα Αποθεραπείας και Φυσικής Αποκατάστασης" (Κ.Α.Φ.Κ.Α.) παρέχουν υπηρεσίες κλειστής και ανοιχτής νοσηλείας σε ΑμεΑ, τα οποία πάσχουν από παθήσεις του μυικού, νευρικού, κυκλοφορικού, ερειστικού, αναπνευστικού συστήματος καθώς και από νοητική στέρηση, χρησιμοποιώντας μέσα και μεθόδους της Φυσικής Αποθεραπείας. Πολλές τέτοιες Μονάδες ονομάζονται "Κέντρα Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης" αλλά λειτουργούν ακόμη ως "Θεραπευτήρια Χρονίων Παθήσεων" (Θ.Χ.Π.), όπου το αποκαταστασιακό πρόγραμμα είναι χαμηλότερης θεραπευτικής ποιότητας. 

v) Κ.Δ.Α.Π.-ΜΕ.Α. (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρία)

Το Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών κατά κανόνα αφορούν νεαρά άτομα, κυρίως παιδιά και εφήβους. Πανελλαδικά, λειτουργούν δύο ειδών ΚΔΑΠ, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών για παιδιά τυπικής ανάπτυξης και παιδιά με ελαφράς μορφής κινητικά ή αισθητηριακά προβλήματα (Κ.Δ.Α.Π.) και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης για τα άτομα με αναπηρία (Κ.Δ.Α.Π.-ΜΕ.Α.). Η φοίτηση ξεκινά από την ηλικία της υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης (νηπιαγωγείο) και εκτείνεται έως την ηλικία των δώδεκα (12) ετών για τα ΚΔΑΠ ενώ φτάνει μέχρι και την εφηβική ηλικία για τα ΚΔΑΠ-ΜΕΑ. Παρόλα αυτά, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της χαρτογράφησης, σε πολλά ΚΔΑΠ-ΜΕΑ εντάσσονται ωφελούμενοι ενήλικοι, συχνά μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ σε μερικές περιπτώσεις δεν υπάρχει όριο φοίτησης.

vi) Κ.Δ.Η.Φ. (Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας).

Σκοπός των "Κέντρων Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας" είναι να προσφέρουν ωφελούμενους ένα πλαίσιο κατάκτησης νέων δεξιοτήτων, που θα τους προσφέρουν καλύτερη ποιότητα ζωής και μεγαλύτερο επίπεδο αυτονομίας. Τα Κέντρα Διημέρευσης - Ημερήσιας Φροντίδας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας (ΦΕΚ 3054/18-11-2012) έχουν υποχρέωση να καλύπτουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο φάσμα των αναγκών των ΑμεΑ. 

vii) Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α. (Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία).

Τα "Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία" (Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕ.Α) είναι δημόσιες Υπηρεσίες, Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας Ανοικτής Περίθαλψης. Υπάγονται στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και παρέχουν υπηρεσίες διάγνωσης, ενημέρωσης, εκπαίδευσης, υποστήριξης και αποκατάστασης στα άτομα με αναπηρίες. Η λειτουργία τους καθορίζεται από τον Νόμο 2646/98 με σκοπό τα ακόλουθα:

"Πρώιμη διάγνωση, συμβουλευτική στήριξη, ενημέρωση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, παραπομπή σε εξειδικευμένες υπηρεσίες νοσηλείας και αποκατάστασης, λειτουργική αποκατάσταση, προεπαγγελματική κατάρτιση των ατόμων με αναπηρία και υποστήριξη για επαγγελματική ένταξη, υποστήριξη για γενική ένταξή τους στον κοινωνικό ιστό και συνεργασία με τις υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας σε τοπικό επίπεδο για το συντονισμό της δράσης τους". 

Πολλά από τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ της Επικράτειας αντικαταστάθηκαν από τα Κέντρα Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ.). 

viii) ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ. (Κέντρο Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης).

Τα "Κέντρα Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης" (Κ.Ε.Φ.Ι.ΑΠ.), παλαιότερα ονομαζόμενα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, σκοπεύουν στην εκπαίδευση, κατάρτιση, κοινωνική υποστήριξη, συμβουλευτική στήριξη και ενημέρωση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, στην εξειδικευμένη νοσηλεία και αποκατάσταση, στη σύνδεση των ατόμων με αναπηρία με άλλες Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας και στην παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών, στην προώθηση του εθελοντισμού και της ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας για την αναπηρία. Συνηθέστερα, αποτελούν οργανική Μονάδα του πλησιέστερου Γενικού Νοσοκομείου και υπάγονται στην οικεία Υγειονομική Περιφέρεια του ΕΣΥ και το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

ix) Κ.Η.Φ.Α.ΜΕ.Α. (Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας και Απασχόλησης).

Τα "Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας και Απασχόλησης για Άτομα με Αναπηρία" (Κ.Η.Φ.Α.ΜΕ.Α.) προσφέρουν μια ανάπαυλα στους γονείς, με σκοπό να τους ανακουφίσει και να τους διευκολύνει να αφιερώσουν χρόνο στην υπόλοιπη οικογένεια. Σε αυτές τις Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας, συνηθέστερα για άτομα με πιο σοβαρής μορφής αναπηρίας, παρέχεται ένα ημερήσιο πρόγραμμα απασχόλησης, που περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, εντός και εκτός της δομής.

x) Κ.Μ.Ψ.Υ. (Κινητές Μονάδα Ψυχικής Υγείας).

Οι "Κινητές Μονάδα Ψυχικής Υγείας" (Κ.Μ.Ψ.Υ.) αποτελούν Μονάδες των νοσοκομείων ή ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών πρόληψης και νοσηλείας και ειδικής φροντίδας κατ’ οίκον, ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και αγωγής κοινότητας σε δυσπρόσιτες περιοχές. Η ΚΜΨΥ χρησιμοποιεί διαθέσιμους χώρους της κοινότητας, συνήθως χώρους της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, αλλά και χώρους που ανήκουν σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Συλλόγους κ.ά. Διαθέτει, επίσης, έναν δικό της χώρο, ως βάση για τις δραστηριότητές της. Όπου είναι εφικτό, η ΚΜΨΥ χρησιμοποιεί ως χώρους παρέμβασης τους ίδιους με αυτούς, όπου διαβιεί και εργάζεται ο πληθυσμός στον οποίο απευθύνεται (σπίτι, καφενείο, χώροι δουλειάς).

xi) Κ.Ψ.Υ. (Κέντρο Ψυχικής Υγείας).

Τα "Κέντρα Ψυχικής Υγείας" (Κ.Ψ.Υ.) ή "Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής", όπως ονομάζονταν παλαιότερα, αποτελούν τον πυρήνα της κοινοτικής φροντίδας στον τομέα της ψυχικής υγείας. Σκοπός του ΚΨΥ είναι η πρόληψη και θεραπεία των ψυχικών διαταραχών, η συμβολή στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά πασχόντων, η ψυχοκοινωνική μέριμνα και η συμβουλευτική παρέμβαση στην κοινότητα. Συνοπτικά, οι λειτουργίες του ΚΨΥ μπορούν να περιγραφούν ως ακολούθως:

1. Πρόληψη, πρώιμη διάγνωση και θεραπεία όλων των ψυχικών διαταραχών. Παρέμβαση στην κρίση, συμπεριλαμβανομένων και της κατ’ οίκον φροντίδας. Ψυχιατρικές υπηρεσίες για ενήλικες.
2. Συνεχιζόμενη φροντίδα των ασθενών και εξασφάλιση του συνεχούς της φροντίδας, σε στενή συνεργασία με άλλες υπηρεσίες υγείας και ψυχικής υγείας, που αποσκοπούν στη βελτίωση της λειτουργικότητας των ασθενών, στην πρόληψη της επανεισαγωγής σε νοσοκομείο, στην κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση. Το ΚΨΥ μπορεί επίσης να αναπτύξει Μονάδα μερικής νοσηλείας.
3. Ευαισθητοποίηση και αγωγή της κοινότητας, σε ζητήματα σχετικά με την ψυχική υγεία. Ειδικά προγράμματα προαγωγής της ψυχικής υγείας και πρόληψης των ψυχικών διαταραχών σε συνεργασία με στελέχη άλλων τομέων (εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας, ομάδες υψηλού κινδύνου, κλπ.).
4. Στενή συνεργασία με κοινοτικές, κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
5. Εκπαιδευτικά προγράμματα για επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
6. Έρευνα αναγκών και επιδημιολογική έρευνα στον τομέα της ψυχικής υγείας.