Καλημέρα ,θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με ένα σύμπτωμα το οποίο δεν παρουσίαζε μέχρι τώρα ο Οδυσσεας. Υπάρχουν στιγμές που τα χέρια του τρέμουνε σαν να κρυώνει και προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω αν αυτό συμβαίνει από οργανικό αίτιο, είναι χαρακτηριστικό του συνδρόμου ή είναι ψυχοσωματικό. Έχετε κάτι παρόμοι με τα παιδιά σας;

Σε λίγες μέρες αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Πριν ένα χρόνο η ίδια εποχή είχε στιγματιστεί από την απώλεια και η θλίψη είχε απλώσει τα πέπλα της στις ψυχές όλων μας. Τώρα υπάρχει προσμονή και ανυπομονησία απο όλους μας. Κάτι σαν τον πεινασμένο που περιμένει να καταβροχθίσει λαίμαργα το φαγητό του μόλις ετοιμαστεί.Ό λοι προετοιμάζουμε τις αγκαλιές μας να υποδεχθούν το νέο μέλος και να απολαύσουμε αυτό που τόσο άδικα και αναπάντεχα στερηθήκαμε.

"Αυτιστικός" γεννιέσαι ή γίνεσαι; Ένα ερώτημα που τριβελίζει το μυαλό μου τις τελευταίες μέρες με αφορμή διάφορους ανθρώπους που γνωρίζω και καταλαβαίνω ότι επιδεικνύουν αυτιστική συμπεριφορά κάποια στιγμή στην ζωή τους.

Ψάχνω οδοντίατρο να κάνω καθαρισμό πέτρας στα δόντια του Οδυσσέα και πιθανόν κάποιο σφράγισμα. Γνωρίζετε κάποιον ή που μπορώ να απευθυνθώ σε δημόσιο Νοσοκομείο;

Όλοι φαντάζομαι έχετε δει ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι να μας δίνουν τον ορισμό της αγάπης. "Αγάπη είναι... Love is...". H αγάπη, λοιπόν, είναι τόσο σημαντική λέξη όσο και η αναπηρία γιατί και οι δύο αυτές λέξεις εμπεριέχουν το στοιχείο της υπέρβασης. Επίσης είναι λέξεις "συντροφικές" και ευέλικτες γιατί ο κάθε ένας τους δίνει τον δικό του ορισμό. Για μένα λοιπον ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ...