νόηση, ετών 18:)

Εδώ και ένα χρόνο περίπου, επισκέπτομαι σχεδόν καθημερινά τον ιστοτόπο NOESI.gr προκειμένου να ρίξω φως στο πρόβλημα του υιού μου μου Σταύρου ο οποίος εμφανίζει συμπτώματα Υπερικινητικότητας Ελλειματικής - Διάσπαση Προσοχής (ΔΕΠΥ) κατά την απόψη του παιδονευρολόγου κου Ντινόπουλου και Διάχυτική Αναπτυξιακή Διαταραχή κατά την άποψη της Αναπτυξιολόγου κας Θωμαίδου στο Παίδων "Αγία Σοφία", οι οποίοι τoν παρακολουθούν εδώ και ένα χρόνο...

Αυτή την στιγμή έχουμε κάνει το 80% των εξετάσεων (DNA, Eυθραστο Χ, MRI, Aκούογραμμα ΑΒR, Υπερηχογράφημα άνω - κάτω κοιλίας, αίματος), οι οποίες είναι φυσιολογικές και απομένουν εντός της επόμενης εβδομάδας να γίνουν ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και βυθοσκόπηση ματιού συν κάποιες εξειδικευμένες αίματος. Ανησυχούμε για την εξέλιξη της διαταραχής για την ένταξη του μικρού μας τόσο στο κοινωνικό περιβάλλον, όσο και αργότερα για τα προβλήματα, που θα αντιμετωπίσει στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού συστήματος το οποίο αδυνατεί να κατανοήσει τις διαφορετικότητες. Προκειμένου να έχω κάποια απάντηση από ειδικό θα ήθελα να σας ενημερώσω αναλυτικά για το στάδιο της ανάπτυξης του πιτσιρικά μου. Είναι γεννημένος Ιούνιο 2004, φυσιολογικά 3.700 γραμμάρια. Αυτή τη στιγμή λέει συνειδητά πάνω από πενήντα λέξεις [κάνουμε λογοθεραπεία 2 φορές την εβδομάδα]. Επικοινωνούμε εν μέρει δηλ. θα σου δώσει να βάλεις το DVD που θέλει, θα σε πάει στην πόρτα του ψυγείου να σου πει παγωτό, όταν δεν θέλει κάτι λέει "όχι, άντε, φύγε, άστο, μη" - δε λέει όμως "ναι" όταν θέλει κάτι, δειχνει μερικώς τα αντικείμενα, κλάιει με την απουσία της μας, αγκαλιάζει και φιλάει τα αδέλφια του όταν έχει χαρά, πάει σχεδόν σε όλα τα πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος άλλα και άγνωστα εάν τον προσεγγίσουν Περπάτησε κανονικά στους 14 μήνες, δε γυρνάει πάντα με το όνομα του φτάχνει γώρω στα 10 διαφορετικά παζλ -ενσφηνώσεις, παίζει στην τηλεόραση Play Station για προσχολική ηλικία, τρώει μόνος του τρελαίνεται για ό,τι περιέχει ζάχαρη. Στα αρνητικά, δεν έχουμε κόψει το Pampers (πάνα), είναι υπερβολικά υπερκινητικός και λίγο απρόσεκτος στις κινήσεις του, μονίμως κλαίει - γκρινιάζει για να περάσει το δικό του, δεν θέλει να καταλάβει όταν το απαγορεύεις κάτι να κάνει, έχει συχνές εκρήξεις θυμού και είναι περιορισμένα τα μέρη που μπορείς να πας μαζί του: παιδότοπος, θάλλασα, παιδική χαρά, γήπεδο - όχι κλειστοι χώροι, που απαιτούν στοιχειώδη ησυχία, γενέθλια, συγγενικό σπίτι, οποιοδήποτε μαγαζί, εκκλησία. Αυτή η συμπεριφορά του έχει δυσκολέψει τη ζωή όλης της οικογένειας, δεδομένου ότι έχω άλλα δύο αγόρια 4 1/2 και 2 ετών. Τα οποία παιδιά και αυτά θέλουν τον χρόνο τους. Ανησυχώ και φοβάμαι για το τι άλλο μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό που φαίνεται και πόσο μακρύς και δύσκολος είναι ο δρόμος.