νόηση, ετών 18:)

Αγαπητή nonota, Έχω ένα γιο 7 χρονών με ΔΑΔ που φοιτά στην Α’ Δημοτικού σε κανονικό σχολείο. Από τριών χρονών που διαπιστώσαμε το πρόβλημα κάνει συνεδρίες λογοθεραπείας και εργοθεραπείας. Περάσαμε μια δύσκολη χρονική περίοδο από 3 έως 5 χρονών που δεν μιλούσε καθόλου και μετά σταδιακά άρχισε να μιλάει. Εξακολουθεί να έχει γλωσσικά προβλήματα και να επαναλαμβάνει λέξεις. Από την ηλικία των 5 χρονών, που άρχισα να συμμετέχω ενεργά στην εκπαίδευση του, έκανε αλματώδη βήματα. Πέρσι μέσω καρτών έμαθε την αλφάβητο, τα σχήματα, τα γεωμετρικά στερεά και να μετράει μέχρι το 30. Από το Απρίλιο του 2007 άρχισε μαθήματα ενισχυτικής για την Α’ Δημοτικού και τέλους του καλοκαιριού ήξερε να διαβάζει και να γράφει. Επίσης, πήγαμε στην Ιταλία σε Νευρολογικό Ινστιτούτο και μας έδωσαν κατευθύνσεις για καθημερινή εκπαίδευση του Γιάννη σε διάφορα επίπεδα και μέσα σε δύο μήνες είχε μεγάλη εξέλιξη στο μαθησιακό τομέα. Δηλαδή άρχισε να εμπλουτίζει το λεξιλόγιο του, να διαβάζει καλύτερα, να κατανοεί το βιβλίο της γλώσσας της Α’ Δημοτικού καλύτερα και να μετράει μέχρι το 230. Από το ΚΔΑΥ που ξαναπέρασε το Σεπτέμβριο λόγω ρατσισμού των εκπαιδευτών του σχολείου (χωρίς να έχουν δει το παιδί μου αλλά γνωρίζοντας ότι πάσχει από ΔΑΔ, έκαναν αίτηση στο ΚΔΑΥ να μην μου δώσει την πρώτη γνωμάτευση του παιδιού μου για κανονικό σχολείο με τμήμα ένταξης, αλλά να αξιολογηθεί ξανά για να πάει σε ειδικό σχολείο) έκριναν ότι το παιδί μου μπορεί να παρακολουθήσει το κανονικό σχολείο χωρίς να αντιμετωπίσει μαθησιακά προβλήματα και γι’ αυτό δεν χρειάζεται τμήμα ένταξης, αλλά παράλληλη στήριξη για δύο χρόνια με σκοπό την καλύτερη ένταξη του παιδιού μου στο σχολείο και τη βέλτιστη κοινωνικοποίηση του. Ελπίζω, ότι σε μικρό χρονικό διάστημα και το πρόβλημα λόγου που εξακολουθεί να φαίνεται έντονα να αμβλυνθεί με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζει καθόλου από τα υπόλοιπα παιδιά. Επίσης, στη πρώτη συνάντηση γονέων του τμήματος του παιδιού μου με τη δασκάλα διαπίστωσα ότι ο Γιάννης υπερέχει μαθησιακά από τα άλλα παιδιά και αυτό το γεγονός με έκανε περήφανη. Nonota, προσωπικά πιστεύω ότι μόνο μέσω προσωπικής εργασίας με το παιδί σου και εφόσον έχει ένα καλό υπόβαθρο, θα μπορέσεις να το βοηθήσεις να εξελιχθεί και να μην ξεχωρίζει κάποτε από τα υπόλοιπα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Φιλικά, Μαργαρίτα

Μαργαρίτα γειά σου, είμαι καινούργια στο NOESI και τώρα διαβάζω τα βιολόγια και βρήκα και το δικό σου. Ο γιος μου Κώστας είναι τώρα 5 ετών και είναι περίπου ίδια περίπτωση με τον δικό σου Γιάννη. Βέβαια μέχρι πέρισυ φορούσε ακουστικά γιατί μας είχαν πει ότι έχει βαρυκοία. Όταν διορθώθηκε η βαρυκοία ο παιδονευρολόγος διέγνωσε ΔΑΔ με αυτιστικά στοιχεία. Τώρα έχει αρχίσει να επαναλαμβάνει λέξεις και λέει την ΑΒ χωρίς τα σύμφωνα, μόνο τα φωνήεντα. Θα ήθελα αν μπορείς να μου πεις περισσότερα για αυτό το Νευρολογικό Ινστιτούτο στην Ιταλία που πήγες τον Γιάννη σου. Ευχαριστώ Άννα Γεωργακοπούλου

Πηνελόπη απλως θα συμφωνήσω μαζί σου λεγοντας μια μονο φράση "καμμια φορά βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος". Πρέπει να κάποτε να καταλαβουμε πως υπαρχουν πολλοι άνθρωποι που δεν νοιωσαν την χαρα να γίνουν γονείς...πως ζούμε ένα θαύμα και εμείς νοιαζόμαστε αν έγινε το θαύμα τέλειο, χωρίς αύτο βέβαια να υποτιμαεί τις δυσκολίες του κάθε παιδιού.

Διάβασε το βιολόγιο της Κατερίνας Ζαρίφη. Θα βρεις πολλά στοιχεία για το Ινστιτούτο.

Παρτε και αλλες γνωμες, για να εχετε μια ολοκληρωμενη και σωστη εικονα. Στην περιπτωση οποιασδηποτε διαταραχης πρεπει να δουλεψει το παιδι με σωστους επαγγελματιες απο νωρις. Δοκιμαστε, ρωτηστε αν ειστε Αττικη εχετε πολλες επιλογες. Καλη συνεχεια.

Επισης ο κ.Ζούρος Νίκος,παιδοψυχίατρος που συνεργάζεται με πάρα πολλά κέντρα εντός & εκτός Αθηνών,από προσωπική εμπειρία θα πω καταπληκτικός!