νόηση, ετών 18:)

Μέσα από αυτό τον φιλόξενο χώρο, θέλω να ευχαριστήσω την θεραπευτική ομάδα των παιδιών μου που 3 χρόνια τώρα συν-πορευόμαστε στον αγώνα τους για βελτίωση. Έχω κάνει φίλους που μαζί μου προσπαθούν, χαίρονται και στεναχωριούνται. Κατ΄αρχάς να ευχαριστήσω την παιδίατρο-αναπτυξιολόγο κα Ιωάννα Αντωνιάδου, για τον ανθρώπινο τρόπο αντιμετώπισης της.Επειδή ήταν η δεύτερη γνώμη που έπαιρνα, εκτίμησα όχι μόνο τον επαγγελματισμό της αλλά και την προσέγγιση και την συμπεριφορά της. Η πρώτη ούτε που κοίταξε το παιδί.Η κα Αντωνιάδου τον αγκάλιασε, τον φίλησε, μας χαμογέλασε, μας ηρέμησε, μας μίλησε ήπια και φιλικά την πρώτη φορά, έλαβε υπόψη της τα οικονομικά μας, την συναισθημαιτκή μας κατάσταση. Αλλά πάνω από όλα μας γνώρισε τον κατάλληλο άνθρωπο.Την ψυχολόγο Μαίρη Χαμάουϊ, που ήρθε στο σπίτι μας για να βοηθήσει εμάς και το παιδί μας και που πλέον είναι ο απαραίτητος για μένα βράχος που ακουμπάω πανω του για να στηρίζωμαι. Είναι η μάνα που καταλαβαίνει τον καημό της άλλη μάνας. Οι συμβουλές της και η καθοδήγηση της στα θεραπευτικά μας βήματα είναι πολύτιμες. Μας έχει δώσει λύσεις σε πολλά προβλήματα λειτουργικότητας. Σε αυτή χρωστάω και την επιλογή της υπόλοιπης ομάδας. Την ψυχολόγο Αργυρώ Διαμαντή,που συνεχίζει να ανοίγει πορτούλες στην καρδιά και στο μυαλό των παιδιών, να μας λέει να μην απογοητευόμαστε, να πιστεύει στα παιδιά, να με ακούει ώρες,να γελάμε με τα κατορθώματα τους, να λυπάται- και να μη μας το λέει - τα αγόρια την λατρεύουν, εμεις την ευγνωμονούμε. Την συνοδό του Γιάννη στο σχολείο, την "κοπελιά" του, την ενεργητική και ενθουσιώδη εργοθεραπεύτρια Λίτσα Ζιώγα(που είναι έγκυος και περιμένω με μεγάλη αγωνία να είναι κορίτσι για να την "καπαρώσω" για νύφη). Το χέρι που οδηγεί τον Γιάννη στον κόσμο.Μόνο αυτή ξέρει την αγωνία μου κάθε μέρα, ιδίως στην αρχή. Μόνο αυτή ξέρει τι πέρασε για να προσαρμοστεί ο Γιάννης.Η προσπάθεια της όμως ανταμείβεται από τον ίδιο,με την σταθερή βελτίωση του. Θα ήταν παράλειψη μου, να μην αναφέρω την αποδοχή, την αγάπη και την προσπάθεια του προσωπικού του Δημότικού Σταθμού, που δείχνουνε και στα δύο μου παιδιά. Ξεχωριστά από όλους, την Μαρία μας, που είναι τα μάτια μου και τα αυτιά μου, κάθε μέρα που εγώ είμαι στη δουλειά και μένει με τα παιδιά, και τώρα συνοδεύει τον Μάριο στο σχολείο. Η καλοσύνη της και η αγάπη της προς αυτά είναι πολύτιμη. Πρόσφατα αποκτήσαμε και μία άλλη φίλη, την μουσικό Σάνη Λεβή. Για την ιππασία που θα αρχίσουμε, την αγωγή αισθητηριακής ολοκλήρωσης του Μάριου, τη λογοθεραπεία του Γιάννη, είναι ακόμα πρόωρο να πω κάτι.