Επιτέλους, τί κάνουμε εδώ;
Μα επιτέλους, τί κάνουμε εδώ; Μπαίνουμε σ'αυτή την ιστοσελίδα για να πάρουμε ενημέρωση, να μοιραστούμε, να πάρουμε κουράγιο. Και τί βρήσκουμε; Υπεραπλουστεύσεις, γενικεύσεις,σχήματα λόγου, "είμαι ό,τι δηλώσω", "είσαι ό,τι (επίσης εγώ) δηλώσω".
Αν αυτό είναι αυτιστική έκφραση ...ε! δεν το θέλουμε καθόλου για τα παιδιά μας.
Να καταλάβω τί κάνουμε εδώ ...
Γκρεμίζουμε τοίχους ή υψώνουμε τοίχους;
Τί θα πει νευροτυπική κοινωνία και καταπιεσμένη αυτιστική μειονώτητα? Με τέτοιες γενικεύσεις ξεκινάνε οι αφορισμοί, που κάποτε καταλήξαν στο γνωστο συμπέρασμα περί ανωτερότητας της λεύκής φυλής. Δηλώσεις-αξιώματα, χωρίς απόδειξη.
Λοιπόν, να το πούμε καθαρά. Υπάρχουν νευροτυπικοί που είναι "δήθεν". Υπάρχουν και νευροτυπικοί που είναι καλοί και ειλικρινείς. Εξ ίσου υπάρχουν αυτιστικοί καλοί, ή λιγότερο καλοί, και κάποιοι γεμάτοι κάκιασμα. Το sport της κυριαρχικότητας δεν το έχει κανείς μονοπώλιο. Βρίσκεις κάποιους να το εξασκούν και στους μεν και στους δε.
Να κάνουμε έναν κόπο να πάμε λίγο παραπέρα απ'τους -ισμούς;
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ...
Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε είδους εγκλωβισμούς. Κάθετα αντίθετοι στον εγκλωβισμό-"στίγμα". Κάθετα αντίθετοι και στον εγκλωβισμό-"προικισμένη διαφορετικότητα".
Θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας εργαλεία και το δικαίωμα της επιλογής να τα χρεισιμοποιήσουν όπως το επιθυμούν.
Σχόλια
εν οιδα οτι ουδεν οιδα