Εργοθεραπεία: Καμία εκεχειρία με την αδράνεια
Ένα σχολείο άδειο από υλικά αγαθά μα γεμάτο αστέρια. Σημεία των καιρών.. τι άλλο;;; Η κρίση έχει γίνει η σημαία μας στα προβλήματα της καθημερινότητας…Είναι αλήθεια ότι όλοι μας εκπαιδευτικοί, γονείς, θεραπευτές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πρακτικές δυσκολίες που υψώνονται μπροστά μας φαντάζοντας αξεπέραστες... Ίσως να είναι αξεπέραστες. Ίσως πάλι όχι... ΚΑΜΙΑ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ (Ελεύθερο βήμα συναδέλφων) Από την Διατσίγκου Κατερίνα Εργοθεραπεύτρια Ένας είναι ο τρόπος να το μάθεις... ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ... να προσπαθήσεις ακόμα και αν οι συνθήκες δεν είναι αυτές που θα έπρεπε να είναι, ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε.. Άλλωστε έστω και μια ‘αποτυχημένη’ προσπάθεια….κάτι θα φέρει …μπορεί να αποτελέσει την απαρχή μίας καλής.. επόμενης … επιτυχημένης αυτή τη φορά… που ξέρεις??? Όλα ετούτα ας τα έχουμε κατά νου εμείς οι εκπαιδευτικοί… Οι μέρες είναι δύσκολες, άλλωστε κανένας δε το αμφισβητεί. Μα το βάρος του δασκάλου ανώτερο. .Καλούμαστε πιο επιτακτικά από ποτέ να είμαστε "ΕΚΕΙ"... μέσα στην τάξη... πέρα και πάνω από όλα… Έτοιμοι για αυτή την άνιση μάχη! Ας γεμίσουμε τη φαρέτρα μας με "δημιουργικότητα - από – το –μηδέν" ..,με ό,τι έχουμε… με όρεξη και υπευθυνότητα κόντρα στους καιρούς αυτούς! Τα αστέρια μας, που λάμπουν λίγο διαφορετικά μα πάντα πιο φωτεινά μας καλούν καθημερινά σε αυτόν τον αγώνα.. να είμαστε στην πρώτη γραμμή! Καμία εκεχειρία με την αδριάνεια και την άνευ όρων εγκατάλειψη στη φουσκοθαλασσιά των ημερών… όσες φουρτούνες και να 'ρθουν, κάποτε θα κοπάσουν, όσες φουρτούνες και να 'ρθουν να είναι για το καλό μας. Και όταν ο ήλιος θα φανεί και η φουρτούνα πάψει την άγκυρά σου να κοιτάς, που κάποτε είχες αράξει. ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ…
Πρόσφατα σχόλια