Μήπως φταίει η νάρκωση για την ΔΑΔ?

Η κόρη μου σήμερα είναι 5,7 ετών. Γεννήθηκε με ραιβοιπποποδία δηλ. εντελώς στραβά πέλματα.Γύριζαν προς τα μεσα και πάνω. Από 2 ημερών της βάλαμε γύψους από τους μηρούς ψηλά μέχρι τα δάχτυλα. Στους 3.5 ΜΗΝΕΣ χειρουργήθηκε γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να βελτιωθεί αλλιώς. Αν δεν κάναμε το χειρουργείο το παιδι δεν θα μπορούσε ποτέ να περπατήσει.Μετά ξανάβαλε γυψους καικατόπιν ναρθηκες.Η μικρή μου κατάφερε να ΣΤΑΘΕΙ στα πόδια της 2,5χρονών περίπου. Μέχρι τότε ήταν ενα πολύ ήσυχο παιδί σε σημείο που ξεχνούσαμε ότι υπάρχει(τρόπος του λέγειν).Λόγω του προβλήματος με τα πόδια της δεν είχαμε δώσει σημασία στ'ότι δεν έπαιζε με παιχνίδια.Όταν πέρασε η "μπόρα"με τα πόδια τότε αρχίσαμε να ψαχνόμαστε.Γιατί δεν λέει έστω και ασυνάρτητες λέξεις? Από τότε ξεκινήσαμε με αναπτυξιολόγο με λογο- εργοθεραπειες. Διάβασα κάπου οτι ο αυτισμός μπορεί, σύμφωνα με μελέτες, να προέρχεται από την κακή οξυγόνωση του εγκεφάλου κατά την γέννηση.Αν όμως ,στη δική μου περίπτωση, προέρχεται από την κακή οξυγόνωση του εγκεφάλου κατα το χειρουργείο? Σήμερα η εξέλιξή της ως προς την κατανόηση και την αδρή κίνηση είναι πολύ καλή ενω το λεξιλόγιό της φτωχό. Ο λογοθεραπευτής της είναι πολύ αισιόδοξος και προσπαθούμε να είμαστε κι εμείς.

Σχόλια

Νάρκωση για ΔΑΔ

Υποβλήθηκε από Ρήνα Παρ, 01/02/2013 - 12:07

Ολοι βασανιζομαστε απο τετοιες σκεψεις. Κι εμεις βασανιζομαστε απο τον ντορο που ειχε γινει για τα εμβολια και τον υδραργυρο γιατι αμεσως μετα εγινε η ανακοπη της κανονικης αναπτυξης του παιδιου και αρχισαν τα αυτιστικα φαινομενα. Και ευτυχως που ειχαμε καθυστερησει λιγο το εμβολιο και ειχε προλαβει να μιλησει... Λοιπον- μεχρι σημερα και το τονιζω αυτο- οι γιατροι επιμενουν οτι ειναι γονιδιακο-κληρονομικο. Απλα οπως πολλες ασθενειες ο χρονος εκδηλωσης ποικιλει και μπορει η εναρξη των συμπτωματων να ξεκινησει με καποια υποβοηθεια απο το ατομο. Αλλα παντως καποτε θα ξεκινουσε. Οπως ο διαβητης τυπου ΙΙ. Αν εχεις τη κληρονομικοτητα αλλα προσεχεις πολυ τη διατροφη σου μπορει να ξεκινησει και στα 70, αντιθετα αν κανεις οσα δεν πρεπει ερχεται κι απο τα 40, αλλα η προδιαθεση υπηρχε στον οργανισμο. Πολυ απλοϊκα προσπαθησα να σου εξηγησω τι λεει η ιατρικη μεχρι σημερα. Μπορει στο μελλον αυτα να ανατραπουν. Μην βασανιζεσαι... Πολλα μπορει να δουμε στο μελλον. Βοηθα το παιδι οσο μπορεις καλυτερα και κανε το Σταυρο σου για τα υπολοιπα.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Μακάρι να ΄ξερα...

Υποβλήθηκε από katerina1987 Παρ, 01/02/2013 - 12:23

Καλημερα Εμενα ο μικρος ειναι 4 χρ! την δευτερα υα τα κλεισει! Λεει λεξουλες με νοημα γυρψ στις 20-30 λ καθε μερα σχεδον μας λεει καποια καινουρια με τον δικο του τροπο! Οσοι μας εχουν δει μας εχουν πει και κατι διαφορετικο... Ειναι νευρολογικης φυσεως και εχει να κανει με τους νευρονες του εγκεφαλου αναλογα ποιο νευρονες ειναι πειραγμενοι βγαζει και συμπτωματα το παιδι γ αυτο και ολα τα παιδια δεν εχουν τα ιδια! μας ειπαν απο ναρκωση απο λιποθυμία απο πολλα... και απο κληρονομικοτητα... ολα εχουν μια βαση παντως...

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Εξετάσεις για βαρέα μέταλλα

Υποβλήθηκε από katerina1987 Παρ, 01/02/2013 - 12:24

Δεν υπαρχουν εξετασεις για βαρεα μεταλλα??? Νομιζω καπου ακουσα οτι κανουν σ' ενα μονο Κεντρο εδω στην Ελλαδα...

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Αν αρχίσεις να σκεφτέσαι τι φταίει θα τρελαθείς

Υποβλήθηκε από Τάνια Παρ, 01/02/2013 - 13:41

Δυστυχώς το φάσμα του αυτισμού δεν είναι ασθένεια, είναι κατάσταση. Με αυτό ενοώ ότι ύπαρχει μια κακή λειτουργία σε κάποια νεύρα αλλά ο λόγος ειναί διαφορετικός σε κάθε παιδί. Κληρονομικότιτα, εμβόλια, μολύνση, άσχημη γέννα, κάποια σύνδρομα και η λίστα είναι ατελίωτη. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν είναι σίγουρος γιατί συμβαίνει ο αυτισμός. Κι ο δικός μου μετά απο εμβόλια άρχισε να παλλινδρομεί, είχε περάσει και μια άσχημη ίωση. Άπο την άλλη και ο άντρας μου έχει αρκετά στοιχεία (περισσότερα μικρότερος) για ασπεργκερς (τωρα το κατάλαβε), μίλησε μετα τα 3, ήταν δυσλεκτικός κτλ. Να και η κληρονομικότητα. Ποιός ξέρει τι φταίει....Ίσως κάποτε να μάθουμε αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όλοι κάνουμε και κάναμε ότι καλύτερο για τα παιδιά μας. Κάλο κουράγιο σε όλους

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Θα χαθείς μέσα στα πιθανά αίτια..

Υποβλήθηκε από irene_08 Σάβ, 02/02/2013 - 12:19

Κι εγω πιστεύω πως δεν εχει σημασία να σκεφτόμαστε τι θα γινοτανε εαν δεν ειχε συμβει το ενα ή το αλλο... σημασία εχει να εισαι δίπλα στο παιδί σου τωρα, να το αγαπάς και να το υποστηριζεις. Εμενα ο γιος μου (4,5 χρ. με ασπεργκερ) οταν γεννηθηκε, επαθε από τον αναρροφητηρα ενα κάταγμα στο κεφαλάκι του, χωρις να δημιουργηθει επισκληριδιο αιματωμα στον εγκέφαλο. Ολοι οι γιατροί μας καθυσηχασαν πως δεν ειναι σοβαρό κ να το ξεχασουμε. Κι εγω πάντα πίστευα πως από εκεινο το τραυμα προηλθε η διαταραχη. Εκ των υστερων γνωρισα αλλα 3 παιδακια που ειχαν σπάσει το κεφαλάκι τους μωρα, τα 2 ειχαν κάνει κ αιματωμα, κ δεν ειχαν παρουσιασει αναπτυξιακή διαταραχη. Προσπαθησε να ξεχασεις τι συνεβη κ μην το συνδεεις με το σημερα, ετσι κι αλλιώς δεν μπορει να γινει κάτι για να αλλάξει το παρελθόν. Μόνο στεναχωρια κ αρνητικές σκέψεις σε γεμίζει, κάτι που δεν το χρειάζεσαι ούτε εσυ ούτε η κορούλα σου.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Τι να φταίει...

Υποβλήθηκε από Ελένη Πέμ, 07/02/2013 - 20:45

Κι εγώ αναλώθηκα κάποια στιγμή σε τέτοιες ψυχοφθόρες σκέψεις. Διάβασα ότι το αίτιο μπορεί να ήταν κάποια περιγεννετική επιπλοκή: να το, σκέφτηκα που ερχόταν το παιδί με το πρόσωπο και ο γιατρός δεν έκανε καισαρική, γύρισε το παιδί με το χέρι του και μετά έβαλε βεντούζα για να το βγάλει... Διάβασα ότι κάποιοι λένε ότι οι πολλοί υπέρηχοι βλάπτουν: νάτο, είπα, που τρελλάθηκα στους υπερήχους στην αρχή της εγκυμοσύνης γιατί είχα κάνει μια αποβολή πιο πριν... Διάβασα ότι έχει να κάνει με την ανάπτυξη της ακοής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης: αυτό είναι, σκέφτηκα, εγώ η κακούργα που πήγα όλες κι όλες δύο φορές στα μπουζούκια στη ζωή μου και η μία διάλεξα να είναι στην αρχή της εγκυμοσύνης, το κούφανα το παιδί... Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, θα τρελλαθείς. Δεν έχει νόημα πια, εκτός κι αν έχεις άλλο μικρότερο παιδί που θες να προστατέψεις. Για παράδειγμα, εγώ τώρα πια, αν έκανα άλλο παιδί θα γεννούσα με καισαρική. Αλλά να και να σου πω και το άλλο; Η δεύτερη γέννα μου, υπό τραγικές συνθήκες, που έλεγα ότι ούτε εγώ ούτε το παιδί θα βγούμε ζωντανοί, μου έδωσε (να χτυπήσω ξύλο) ένα παιδί χωρίς κανένα θέμα. Νομίζω ότι τα γονίδια είναι αυτά που παίζουν το μεγαλύτερο ρόλο. Κοιτάζοντας και στις δύο οικογένειες, τη δική μου και του άντρα μου, βλέπω πολύ παράξενο κόσμο. Μοναχικούς, ιδιότροπους, κυκλοθυμικούς, άκαμπτους. Μη σου πω ότι κι εγώ η ίδια δε μου φαίνομαι πολύ στα καλά μου... Απλά παλιότερα δε γίνονταν διαγνώσεις. Μην το ψάχνεις. Άστο. Ίσως να είναι και η νάρκωση. Και τι μ' αυτό; Δε θα το ξαναναρκώσεις το παιδί; Δε νομίζω ότι και την πρώτη φορά το έκανες για πλάκα. Μακάρι να μην ξαναχρειαστεί ποτέ, αλλά αυτά τα πράγματα δεν είναι στο χέρι μας. Καλή επιτυχία στις θεραπείες σας και καλή πρόοδο!

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)