Το μωρό μου είναι 20 μηνών, είμαι σίγουρη ότι είναι στο φάσμα
Καλησπέρα. Πρώτη φορά γράφω καθώς διάβαζα σχόλια για παιδιά στο φάσμα. Είμαι μαμά ενός μωρού 20 μηνών. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι είναι στο φάσμα ακόμα και αν 5 αναπτυξιολόγοι που τον είδαν μου είπαν ν δώσουμε χρόνο. Θα ήθελα πολύ να μιλήσω με άλλες μαμάδες με το ίδιο πρόβλημα. Ο μικρός μου από οταν γεννήθηκε ώρες - ώρες είναι σε αυτό τον κόσμο, καταλαβαίνει τα πάντα, επικοινωνεί (οχι λεκτικά), παίζει, γελάει κτλ κτλ και ωρες - ώρες είναι σε ένα δικό του κόσμο. Σα να μην υπάρχει άλλος γύρω του.
Είμαι σίγουρη λοιπόν ότι είναι στο φάσμα και δεν θέλω να το καθυστερήσω, όπως λένε οι γιατροί. Θα ήθελα πολύ ν μιλήσω με άλλες μανούλες με ίδιους προβληματισμούς.
Ευχαριστώ!
Σχόλια
Παιδί στο φάσμα
Eri filli διάβασα με πολύ προσοχή την ανάρτηση σου και σε νιώθω απόλυτα.
Η μικρή μου τώρα είναι 2 χρόνων και 9 μηνών. Υπάρχουν πολλές στιγμές που αλληλεπιδρά μαζί μας με πολλή χαρά. Και άλλες, συνήθως όταν ασχολείται με μια δραστηριότητα και αφοσιώνεται, που κλείνετε σε καβούκι.
Επίσης, φοβάται πολύ τους αγνωστους και δεν αλληλεπιδρά. Κάνει συμπεριφορές αποφυγής της κοινωνικής συνδυαλλαγης. ΠΧ κρύβεται, χαμηλώνει το κεφάλι, κλείνει τα μάτια και κλαίει γοερα, αν κάποιος που δεν γνωρίζει, πχ τη χαϊδεψει στα μαλλιά , ή την πειράξει.
Αυτό το ένστικτο που έχει η μάνα για το παιδί της, θεωρώ ότι είναι αλάνθαστο. Και γω είχα τις ίδιες ανησυχίες, ότι το παιδί μου είναι διαφορετικό, από τον πρώτο χρόνο της ζωής της, όταν κανείς άλλος, από επιστήμονες μέχρι κ φίλους -συγγενεις, δεν έβλεπε το παραμικρό...
Τώρα φυσικά, σε ένα σύνολο παιδιών ίδιας ηλικίας, φαίνεται η διαφορετικότητα της. Έχουμε ξεκινήσει εργοθεραπεία κ λογοθεραπεία από την ηλικία των 2 χρόνων κ 3 μηνών.
Γενικά, βλέπουμε βελτίωση όσο μεγαλώνει, αλλά υπάρχουν και στιγμές δύσκολες,που χτυπάνε σαν καμπάνα κ μας θυμίζουν το τί συμβαίνει..
Ακόμη κάνεις από τους ειδικούς που έχουμε δει, δε δίνει οριστική διάγνωση, λόγω μικρής ηλικίας. Μας έγραψαν στοιχεία ΔΑΔ για να δικαιολογήσουν τις θεραπείες που χρειάζεται.
Οπλίσου με υπομονή, δούλεψε πολύ με το παιδί σου και θα κάνεις θαύματα.
Μου είπαν ότι είναι νωρίς να πιέσουμε
Πήγα τη προηγούμενη εβδομάδα σε δύο Κέντρα για ν ξεκινήσουμε λογο- και εργο- και μου ειπαν οτι δεν αναλαμβάνουν γιατί δε θα κερδισουμε κατι, γιατί στο λόγο που βλέπουν μια καθυστερηση είναι νωρίς να πιέσουμε και θα το ξαναδούμε λεει αφου κλεισει τα 2... πφφφφ... Με νιώθεις πιστεύω!!!
Μη βιάζεσαι
Eri filli, ξαναδιαβάζοντας την ανάρτηση σου, συνιστώ ψυχραιμία και όχι βεβιασμένες κινήσεις. Από αυτά που γράφεις δεν υπάρχει κάτι μπαμ για το φάσμα. Μπορεί να πρόκειται για μια απλή ανωριμότητα. Ωστόσο οι ανησυχίες της μαμάς πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.
Από βλεμματική επαφή, πώς είναι; Έχει στερεότυπιες; Αισθητηριακά θέματα; Με την κοινωνικοποίηση του, πώς πάει; Το παιχνίδι του, είναι μονότονο; Ο λόγος του έχει βελτίωση;Όλα αυτά μας ανησυχούν. Κ όχι μόνο το ότι κάποιες φορές βρίσκεται στον κόσμο του ...
Κ εμείς ξεκινήσαμε έργο -λογο όταν ήταν 2 χρόνων και 4 μηνών. Έως τότε και εγώ πήγαινα στα κέντρα και μόνο αξιόλογηση κάνανε. Λέγανε να περιμένουμε. Να σκεφτείς ότι τα πρώτα αποτελέσματα στο παιδί τα είδαμε μετά από 5-6 μήνες.
Τώρα δηλαδή είναι αυτό που λέμε ξεμπλοκαρε. Απλά να σου πω ότι ασχολήθηκα πολύ και εγώ στο σπίτι. Παιχνίδι και εκπαιδευτικά κάναμε πολλά.
Πιστεύω ότι βοηθάνε όλα, σαν τη μαμά όμως κανένα. Προς το παρόν ηρέμησε και απόλαυσε αυτήν την ηλικία του. Παίξτε, γελάστε μαζί και άσε τα άλλα για αργότερα..αν τελικά υπάρξει και λογος..
Εχω κ εγω το ιδιο θεμα!
Δωσε μας παραπανω πληροφορίες για το αν εχει βλεμματικη επαφή, αν μιλαει κ αν εχει θεματα με αισθητηριακα (αγγίγματα, ηχοι, φωτα κ.α) Εγω εχω ενα κοριτσακι που κλεινει τα 2 και η κα Γκολτσιου μου ειπε οτι δεν βλεπει αυτισμο ομως εγω ειμαι σίγουρη! Διαφερει πολυ απο τα παιδακια της ηλικιας της.. Αν και ειναι μεσα σ ολα τα οροσημα, ωρες ωρες αποφευγει την βλεμματικη, ειναι διστακτικη με τα παιδακια αν και τα παρακολουθεί/μιμείται..δεν της αρεσει να λερώνεται, βαζει στην σειρα τα ανθρωπακια της και εχει τρομερη προσκόλληση στο νανι της! Εγω δεν μπορω να εφησυχαστω! Θα την παω και σ αλλον αναπτυξιολογο!
Ιριδα θελω να ξεκινησω εργο για αισθητηριακα. Έχεις εικονα για το κατα ποσο θεραπευονται ή οχι? Τι προοδο εχεις δει στο δικο σου παιδι? Πανω σε ποιους τομεις?
Μαρίλια, είσαι στην ίδια θέση με εμάς πριν 1 χρόνο
Είσαι στην ίδια θέση με εμάς πριν 1 χρόνο... τώρα σε λίγο θα κλείσουμε τα 3. Θα σου πω τι άλλαξε μέσα σε ένα χρόνο.
Βελτιώθηκε τρομερά η βλεμματική επαφή. Από εκεί που στα 2 δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου, τώρα είναι στο 75%-80% φυσική.
Ενώ δεν της άρεσε να λερώνεται, με εργοθεραπεία κ σε κάποια μαθήματα που την πήγα με παιχνίδια αλληλεπίδρασης με άλλα παιδάκια, το έμαθε. Τώρα θα βάψει τα χέρια της, θα βουτήξει σε ζυμάρι, οπότε υπάρχει θετική αλλαγή. Σίγουρα στο φαγητό,πχ αν πέσει στο χέρι της,θα μου πει να τη σκουπίσω κ με τα κακά δε θέλει να μένει σχεδόν καθόλου.
Κ εμένα στα 2,έβαζε σε σειρά τα αλογάκια της κ έκανε ψηλούς πύργους με τουβλάκια το ένα πάνω στο άλλο. Τώρα έχουμε πάρει ως χριστουγεννιάτικο δώρο ένα ξύλινο σπιτάκι με δωμάτια κ βάζουμε την οικογένεια της Πέππα να κάτσει στην τραπεζαρία να φάει, φτιάχνουμε φαγητό στην κουζίνα,τα βάζουμε να κάνουν μπάνιο κ να ξαπλώσουν. Ωστόσο, υπάρχει πάλι το μονότονο παιχνίδι της στις πλαστελίνες, όπου πλάθει πίτες με πλάστη κ τις βάζει τη μία πάνω στην άλλη.
Από τα 2,5 η ομιλία πήρε μπρος με προτάσεις πολύ ωραίες, μπερδεύει λίγο τις αντωνυμίες κ οι λεξουλες της δεν είναι πολύ καθαρές. Όμως τα 2 λέγαμε μόνο 4-5 λέξεις...(κάνει φυσικά λογοθεραπεία, αλλά ξεμπλοκαρε το καλοκαίρι που ήταν κλειστό το κέντρο κ ήταν μαζί μου στην άδεια μου πολλές ώρες κ ασχολούμουν εντατικά μαζί της).
Στην κοινωνικοποίηση στα 2-2,5 δεν ήθελε επαφές με μη οικείους. Κ στον παιδικό συνυπήρχε με τα παιδιά χωρίς συμμετοχικό παιχνίδι. Στα 2,5-3 έχει μικρά βήματα βελτίωσης. Αν τη ρωτήσουν το όνομα της κ το δικό μου, δειλά μεν, αλλά θα τα πει. Συμμετέχει σε παιχνίδι με άλλους κ παιδιά κ ενήλικες. Ακόμη όμως έχουμε δρόμο μπροστά μας.
Σε εξωσχολικές δραστηριότητες, πχ ομαδουλες παιδιών που τους βάζει η δασκάλα να κάνουν πράγματα με σειρά κ όρια, αυτή θα κάνει το 35%... Μετά θα κάνει τα δικά της. Να ξαπλώνει στα στρώματα, να παίζει με τα παιχνίδια με δικό της τρόπο,να μην μπορεί να κατανοήσει ακόμη τους όρους του παιχνιδιού. Κ εδώ θέλει δουλειά.
Απλά Μαρίλια όλα πιστεύω βοηθάνε σε αυτά τα παιδιά με ιδιαίτερες δυσκολίες κ τελικά εντάσσονται ομαλά στο σχολείο, χωρίς να φωνάζει η διαφορετικότητα. Ωστόσο υπάρχει.
Ατέλειωτο Στρες
Ιριδα σ ευχαριστώ για την λεπτομερη περιγραφή σου! Μου δινει κουραγιο οτι αν δουλευτει το παιδι οι δυσκολιες μπορουν να ξεπεραστουν σε καποιο βαθμο. Στα κεντρα που πηγες για αξιολόγηση και βλέπουν τοσα και τοσα παιδια τι σου λενε? Θεωρουν οτι παιδι είναι στο φασμα? Εμας εκανε έκτος των αλλων και εργοθεραπευτικη αξιολόγηση και η κοπελα που την ειδε δεν πιστευει οτι ειναι στο φασμα. Ειναι ιδιαίτερη περιπτωση γιατι οντως σχεδον σ ολα φαινεται ενα τυπικο παιδι ( μιλαει με προτασουλες, προσπαθει να τραβηξει το ενδιαφερον μας και δεν απομονωνεται, η βλεμματικη της είναι ικανοποιητική αλλα κατ εμε οχι αψογη εκανε παντα μιμητικο παιχνιδι κ.α) Ομως υπαρχει αυτο το μεγαλο ΑΛΛΑ που με σιγουρια μου λεει οτι δεν είναι ενα τυπικο παιδι! Και απλα η διάγνωση θα ερθει λιγο πιο μετα οταν οι δυσκολιες θα ειναι πιο φανερες κ οι κοινωνικες απαιτησεις μεγαλυτερες! Μεχρι τοτε δυσκολεύομαι πολυ να την χαρω οπως της αξιζει καθως σκεφτομαι και αναρωτιεμαι συνεχεια αν ειναι ή δεν ειναι στο φασμα και τι θα σημαινει αυτο για την ζωη της!