Οι πατεράδες

Τόση ζεστασιά, τόσος ενθουσιασμός μα και τόση αγάπη στο πάρτυ της Χριστουγεννιάτικης Κυριακής. Πίστη και πείσμα ζηλευτό, μα, πάνω από όλα, οι πατεράδες μου έκλεψαν την καρδιά. Περήφανοι, τρυφεροί με τα μωράκια τους, γεμάτοι φροντίδα, αισιοδοξία και πλατύ χαμόγελο. Όλοι περιμένουμε αφοσιωμένητη μάνα στο παιδί αλλά ο πατέρας ήταν για μένα η έκπληξη. Σας ευχαριστώ όλους που με συγκινήσατε τόσο, μου αλλάξατε την αντίληψη πάνω στις πατρικές σχέσεις, δεν είναι και τόσο εξαίρεση, όπως νόμιζα. 'Αγγελε, είσαι αξιέπαινος και ευαίσθητος άνθρωπος, όπως και όλοι εσείς που δώσατε τον κόπο σας σ' αυτό το γλυκό απόγευμα. Μαρία Λασσιθιωτάκη

Σχόλια

Ναι , είμαι τυχερή!

Υποβλήθηκε από Angela Papastavrou Τρί, 19/12/2006 - 19:35

Στο μόνο πράγμα που πιστεύω ότι είμαι αληθινά τυχερή στην ζωή μου είναι που το παιδί μου έχει τέτοιο καλό και αληθινό πατέρα. Πάντα μαζί μας, παντού παρών, στη χαρά και στις λύπες,δίπλα του από πρώτο λεπτό στο μαιευτήριο αλλά και αργότερα στο νοσοκομείο μέρα νύχτα μαζί μας , στους γιατρούς , στις θεραπείες,στην δημιουργική απασχόληση, στον παιδότοπο, στις παιδικές χαρές, παντού! όσο κουρασμένος κι αν είναι ποτέ μα ποτέ δε θα γκρινιάξει και δε θα τον μαλώσει ότι σκανταλιά κι αν κάνει!!! Ναι, νιώθω τυχερή τουλάχιστον σε αυτό! Το οποίο βέβαια είναι πολύ σημαντικό! Μόνη μου δεν θα μπορούσα να το αντέξω όλο αυτό! Μακάρι να είχα την υπομονή του!

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Πόσο δίκιο έχεις....

Υποβλήθηκε από Μαίρη Στεργίου Βελλή Τρί, 19/12/2006 - 20:37

Αγαπητή μου Μαρία, σίγουρα αυτό που λες έχει βαρύτητα μεγάλη ειδικά στις οικογένειές μας, που όλα είναι τόσο ευαίσθητα. Εχω πει και παλαιότερα, τίποτα δεν μπορείς να καταφέρεις εαν δεν αντλείς την ΄δύναμή σου από κάπου. Πρώτα ο Θεός και μετά ο άνθρωπός σου που μαζί προχωράς. Είναι εκεί και σε σηκώνει όταν πέφτεις, σε δυναμώνει όταν λυγίζεις, σου σκουπίζει το δάκρυ όταν κλαις! Μακάρι οι οικογένειες, το πρώτο κύταρο και το ουσιατικότερο στην κοινωνία να δίνουν το παράδειγμα προς όλους τους υπόλοιπους. Μάνα, πατέρας, παιδιά...η ελληνική οικογένεια! Με αγάπη Μαίρη Βελλή

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

'Ενας καλός άνθρωπος

Υποβλήθηκε από Μαρία Λασιθιωτάκη Τετ, 20/12/2006 - 09:33

Ναι Μαρία και 'Αντζελα, είναι σπουδαία τύχη ο καλός σύντροφος και πατέρας. Μακάρι όλοι μας να νιώθουμε τους άλλους, να μπαίνουμε στη θέση τους αλλά και να μην έχουμε την προκατάληψη ότι δεν μας καταλαβαίνουν επειδή δεν βρίσκονται στη δική μας θέση. Είναι άδικο αυτό για τις σχέσεις, απομακρύνει και απογοητεύει. Πολλές φορές οι γονείς που έχουν ιδιαίτερα παιδιά γίνονται δύσπιστοι με τους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Δυσπιστία

Υποβλήθηκε από Μαίρη Στεργίου Βελλή Σάβ, 23/12/2006 - 00:10

Αγαπητή μου Μαρία, η δυσπιστία είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Από την μια είναι οι ..μεν ("κανονικοί") και από την άλλη οι ..δεν ("οι μη κανονικοί"). Οσο η μια πλευρά του νομίσματος θα καλύπτει την άλλη πάντα θα υπάρχει η δυσπιστία στις ανθρώπινες σχέσεις. Να πω και κάτι απλό, η κοινωνία μας οτιδήποτε ξεφεύγει από την κανονικότητά της, το βομβαρδίζει κυριολεκτικά και τότε θύμα και θύτης εμπλέκονται και γεννιέται η δυσπιστία. Δεν παρεξηγώ τη μάνα που με το φυσιολογικό της παιδάκι κοιτάνε παράξενα εμάς, ίσως και εγώ στην θέση τους το ίδιο να κανα. Αλλά μέχρι εκεί!. Όταν απλά κοιτάς γιατί δεν γνωρίζεις, γιατί αγνοείς, είσαι δικαιολογημένος. Όταν όμως, το τραβάς και πιο πέρα τότε τι πρέπει να συμβεί; να αμυνθείς για την αξιοπρέπεια του παιδιού σου αλλά και την δική σου. Θα θελα, με όλο τον σεβασμό στις απόψεις σου, η πρότασή σου να ήταν γραμμένη λίγο διαφορετικά, αγαπητή μου Μαρία, δηλαδή:

"Πολλές φορές οι γονείς που έχουν ιδιαίτερα παιδιά προσπαθούν την δυσπιστία και την αποδοκιμασία των ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα, να την αναγάγουν σε εσωτερική δύναμη και πείσμα, ότι ...ΕΕΕ!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ, ΖΩΝΤΑΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΟΥΡΑΝΟ!" Με την ελπίδα ότι αυτή η επικοδομητική συζήτηση, θα χει και συνέχεια από την τόσο αξιόλογη ψυχολόγο Μαρία. Με αγάπη, Μαίρη Βελλή