νόηση, ετών 18:)

Ο Μικρου μου ηταν για λιγες ημερες με την γιαγια και την νονα του στο χωριο. Εφυγε την Τριτη και θα γυρισει σημερα!! Ηθελε παρα πολυ να παει και τον αφησα... Θα σας πω μια αληθεια... κατι που το ξερουμε ολες και ολοι μας αλλα ισως ποτε δεν το λεμε φωναχτα.. Η ζωη χωρις τον Γιαννη ειναι πιο ευκολη... ειναι φυσιολογικη. Μπορω να παω τον Κωνσταντινο στην παιδικη χαρα και να χαλαρωσω διαβαζοντας ενα βιβλιο... μπορω να παω ευκολα για ψωνια. Μπορουμε να καθισουμε να φαμε σε ενα εστιατοριο και να ειμαστε χαλαροι... Και ο ιδιος ο Κωνσταντινος μπορει να παει να κανει πραγματα που θελει και μπορει αλλα του απαγορευουμε οταν ειναι και ο Γιαννης εδω... φυσιολογικα πραγματα που κανουν ολα τα παιδακια οπως να κατεβει στην πυλωτη να παιξει με τα αλλα παιδακια ή να παει στο σπιτι ενος φιλου του... Η αληθεια ειναι οτι κανεις δεν θελει τον Γιαννη εκτος απο την οικογενεια μας. :( Τα αλλα παιδακια διαισθανονται οτι ειναι διαφορετικος και τον κανουν περα. Οι μαμαδες της πολυκατοικιας δεν τον αφηνουν να παει σπιτι τους... οταν ειναι και τα δυο μαζι, δεν τα αφηνουν να μπουν καν στο σπιτι τους. Δεν ειναι ατακτος ή κακος. Δεν ειναι επιθετικος, δεν χτυπαει, δεν δαγκωνει... ειναι απλα διαφορετικος. Ετσι, για να παιζει ο Γιαννης με παιδακια πρεπει να τα καλω εγω σπιτι μου (στο μικροσκοπικο διαμερισματακι μας που δεν χωραμε καλα καλα εμεις και που δικιο εχουν τα παιδια, δεν υπαρχει χωρος ουτε τα παιχνιδια τους να βγαλουν για να παιξουν). Οταν βγαινουμε εξω, δεν μπορω να τον αφησω απο τα ματια μου ουτε δυο λεπτα γιατι δεν μπορεις να τον εμπιστευτεις οτι θα μεινει να παιξει και θα απασχοληθει και δεν θα βγει στον δρομο (και φυσικα μιλαμε παντα για κλειστες παιδικες χαρες ή χωρους περιορισμενους οπου θα εχω παντα οπτικη επαφη μαζι του). Ναι... η ζωη χωρις τον Γιαννη ειναι ευκολη... ειναι φυσιολογικη... και δεν την απολαμβανω ΚΑΘΟΛΟΥ μα καθολου. Ναι κοιμαμαι ολοκληρο το βραδυ... δεν εχει βραδυνο ταισμα, πανες και αγχος. Αλλα ειναι απιστευτα βαρετη... και ειλικρινα? την νιωθω μιση!! Θελω τον Μικρου μου πισω!!! Οσο δελεαστικο και αν ειναι, κραταει μονο ενα δευτερολεπτο... δεν θελω να ζω χωρις τον Γιαννη μου :)