Έχω μια μόνιμη ανυσηχία, μια μόνιμη αγωνία, αυτή που με κρατά αυπνη τα βράδυα, που κάνει το στομάχι μου να έχει ένα μόνιμο κόμπο, τα μάτια μου να βουρκώνουν με το παραμικρό.
Εχω ένα ερώτημα μόνιμο στο μυαλό μου, στην άκρη της γλώσας μου μια απορία "πότε θα μιλήσει;"
Ψάχνω παντού να βρω την λύση, σε βιβλία, στο διαδύκτιο, σε συλλόγους, στα μάτια και στα χείλη των θεραπευτών και των ειδικών γιατρών και μη...
Πρόσφατα σχόλια