νόηση, ετών 18:)

Ακόμη και οι γονείς παιδιών χωρίς θέματα, από τη στιγμή που τα παιδιά θα πάνε για πρώτη φορά στο δημοτικό, έχουν πολλές αγωνίες. Όταν βέβαια έχεις ένα παιδί με αναπηρία, οι αγωνίες είναι διαφορετικές και πολλαπλάσιες. Να σου πω ένα παράδειγμα: η μητέρα ενός παιδιού με τυφλότητα και ελαφριά κινητική αναπηρία έβγαλε κάποια στιγμή το παιδί από το ειδικό σχολείο και το πήγε στο γενικό. Ήταν τόση η αγωνία της, ώστε παρόλο που είχε ιδιωτική βοήθεια για το παιδί στο σχολείο, η ίδια της κοίταζε από το παράθυρο να βλέπει πώς τα πάει, ώσπου ο διευθυντής κόλλησε μπλε κόλλες στα παράθυρα για να μη βλέπει η μητέρα (άλλος αυτός....). Καμία αγωνία δεν είναι αστεία. Υποτίθεται ότι τα ειδικά σχολεία έχουν εκτός από τους εκπαιδευτικούς και βοηθούς τάξης που βοηθάνε τα παιδάκια με την τουαλέτα και όλες τις άλλες ανάγκες. Βέβαια πάντα το προσωπικό δεν επαρκεί. Όσον αφορά το διάλειμμα πιστεύω ότι θα είναι μεν τα παιδάκια στο ίδιο προαύλιο, θα κάνουν όμως διάλειμμα σε διαφορετικά μέρη του προαυλίου. Τα παιδιά έχουν την τάση να το κάνουν αυτό από μόνα τους, αλλά πιστεύω ότι θα το έχουν φροντίσει και οι εκπαιδευτικοί. Θα έλεγα να συζητήσετε με τον Διευθυντή, τον εκπαιδευτικό τάξης όταν μάθετε ποιος είναι, το βοηθό τάξης κλπ όλες τις αγωνίες και τις απορίες σας. Η συμβουλή είναι να είστε συνεχώς σε επαφή με το σχολείο και να ενημερώνεστε συνεχώς. Αν μη τι άλλο μόνο να ξέρουν ότι είστε ένας γονιός που έρχεται, ρωτάει κλπ, αυτό θα τους κάνει να έχουν σε περισσότερη προσοχή το παιδί. Όσον αφορά τους φίλους, εγώ έχω ένα αγοράκι με εγκεφαλική παράλυση, που θα ακολουθήσει του χρόνου γενικό νηπιαγωγείο, μιας και το πρόβλημά του είναι ουσιαστικά τα πόδια του. Πιστεύω από τη μέχρι τώρα πείρα μου (αν και εύχομαι για το αντίθετο) ότι στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό δεν θα έχει κανένα φίλο. Σ'αυτή την ηλικία και ειδικά τ'αγόρια φτιάχνουν τις φιλίες τους τρέχοντας και πηδώντας μαζί, κάτι που ο γιος μου δεν μπορεί να κάνει. Το πιθανότερο είναι να κάθονται με τη συνοδό του στο διάλειμμα και αργότερα με τη δασκάλα, πιθανότατα και μέσα στην τάξη ή σε μια ασφαλή άκρη. Μπορεί όμως και να διαψευστώ, ποιος ξέρει. Τα παιδιά έχουν μέσα τους φοβερές δυνατότητες, τις οποίες εμείς δεν γνωρίζουμε. Είναι βέβαιο, ότι βγαίνοντας από την προστασία του σπιτιού, θα αντιμετωπίσουν και δύσκολες καταστάσεις. Πρέπει όμως να τ'αφήσουμε. Είναι δύσκολο αλλά πρέπει. Εύχομαι να έρθει η μέρα που θα κοιτάτε πίσω και θα σκέφτεστε ότι τελικά βρήκαν όλα το ρυθμό τους και η αγωνία ήταν τζάμπα.