Αισθάνομαι πως χάνω! Χρειάζομαι τη γνώμη σας...

Χάνω το χρόνο μου και τα λόγια μου προσπαθώντας να πείσω την υπόλοιπη οικογένεια - σύζυγο, γονείς, πεθερικά - για την αξία της σωστής διατροφής. Ο γιος μου, 5,5 ετών σήμερα ακολούθησε για 2 περίπου μήνες ειδική διατροφή. Η βελτίωση δεν ήταν εντυπωσιακή, αλλά υπήρχε.

Πρώτα βελτιώθηκε το θέμα της δυσκοιλιότητας.
Έπειτα άρχισε να υποχωρεί η υπερκινητικότητα σε βαθμό που αρκετές φορές - τις περισσότερες - μπορούσε να καθήσει στο τραπέζι με τους θεραπευτές του και να δουλέψει σωστά για πάνω από 25-30 λεπτά.
Τέλος, έφτασε το φυσιολογικό του βάρος, εφόσον σταμάτησε να τρώει άχρηστα πράγματα - πατατάκια, σοκολάτες κ.τ.λ.. Μέχρι τότε, για παιδί ηλικιας 5 στα 6 αγόραζα ρούχα για 8χρονο, για να μπει η κοιλιά.

Μετά ήρθε το καλοκαίρι. Ξεκίνησα να δουλεύω κάποιες ώρες, στέλνοντας το παιδί στις γιαγιάδες. Τότε άρχισαν τα προβλήματα. Έβλεπαν το παιδί αδύνατο, με κατηγορούσαν πως "κάνω του κεφαλιού μου" και πως "αν πάθει τίποτα το παιδί από την δίαιτα", εγώ θα φταίω. Άρχισαν να του δίνουν "απαγορευμένα" φαγητά πίσω από την πλάτη μου αρχικά, μπροστά μου αργότερα με την έγκριση του πατέρα. Το αποτέλεσμα;

Δυσκοιλιότητα
Υπερκινητικότητα
Κλάμα στους θεραπευτές για να αποφύγει να κάνει αυτό που πρέπει.

Σύμφωνα με τον πατέρα του και τους άλλους -συμπεριλαμβανομένης της παιδοψυχιάτρου - περνάει κάποιες φάσεις. Εγώ και η εργοθεραπεύτριά του πιστεύουμε πως οφείλεται στην διατροφή, αλλά προσωπικά δεν ξέρω τι να κάνω. Θα ήθελα την γνώμη σας αν έχετε προσωπική εμπειρία στο θέμα "διατροφή και αυτισμός". ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΡΙΦΗ!

Σχόλια

Η δικη μου εμπειρια για το θεμα της διατροφης...

Υποβλήθηκε από Kari Κυρ, 30/09/2007 - 10:52

Ως μητερα που εχει βιωσει ακριβως τους ιδιους προβληματισμους με σενα θα σου πω τις δικες μου εμπειριες και ευχομαι να καταλαβεις πως δεν εισαι η μονη... αλλα ισως να εμπνευστεις και νεους τροπους αντιμετωπισης. Πρωτον, η δικη μου εμπειρια λεει πως η υγιεινη διατροφη συντελει πολυ θετικα στην καταπολεμηση της υπερκινητικοτητας(οχι για ολα τα παιδια ομως...)κατα δευτερον εγω εχω αναγκαστει να "κηρύξω πολεμο επ αοριστου" εφοσον ολοι αρνουνται να βοηθησουν ουσιαστικα. Προτιμησα να ξεκινησω προσπαθωντας να κανω το παιδι μου να καταλαβει το ποσο καλο κανει η σωστη διατροφη, αρχισα να της δειχνω παιδια και μεγαλους με παχυσαρκια(εξηγωντας τις επιπτωσεις δηλ εμφανιση ασχημη, κίνδυνος να πεθανει, αρρωστιες κλπ) το να εξηγεις και να τα λες συνεχεια δεν ειναι χασιμο χρονο κατι παντα μενει στο μυαλουδακι τους. Το δευτερο και πιο σημαντικο ειναι πως την εβαλα να κανουμε ενα ημερησιο προγραμμα με απλα σκιτσακια και να μου λεει πως ακριβως θελει να περασει την ημερα της αλλα και το τι θα ηθελε να φαει στην διαρκεια της. Τους βοηθαει πολυ να βλεπουν εικονες, κατανοουν καλυτερα το τι καταναλωνουν, δεν προσπαθησα ξαφνικα να αφαιρεσω ολες τις σαβουρες αλλα σταδιακα και παντα φροντιζα να εχω μεσα στη μερα κατι που να της αρεσει πολυ αλλα σε μικρη ποσοτητα και στο τελος της ημερας εφοσον καταφερνε να τηρησει το προγραμμα υπηρχε επιβραβευση πχ μια τυχερη σακουλα ή αυτοκολλητακια, ενα αυτοκινητακι κλπ.καθως επισης της τονιζα ποσο υγιής θα ειναι, ποσο την αγαπω και ποσο καλο παιδι ειναι(παντα θετικα μηνύματα, οχι π.χ. δεν θα σου παρω αυτοκινητακι αλλα το αντιθετο αν το κανεις θα παμε παιδικη χαρα, θα παρουμε παιχνιδι κ.λπ.). Μετα σιγα - σιγα αρχισα να καταπολεμω την χαζομαρα των γιαγιαδων και γενικα των συγγενων με ό,τι συνεπαγεται αυτο δηλ στην αρχη με την συννενοηση, μετα με την επιβολή, και στο τελος δυστυχως και με απειλες...τελικα κατεληξα να την στελνω μαζι με το πρόγραμμα της ημερας επιμενοντας πως πρεπει να παραμεινουν αυστηρα σε αυτο(τουλαχιστον ετσι ηξερα πως θα ξεφυγουν, αλλα λιγο). Το σημαντικο ειναι να καταλαβεις πως δεν μπορουν να αρνηθουν να δωσουν κατι διοτι η συμπεριφορα τους ειναι πολυ χειριστικη και ειναι δυσκολο να βαλουν ορια. 'Ολα αυτα χρειαστηκαν τρομερη υπομονη και γερα νευρα, μια και η ιδια πολυ καλα θα γνωριζεις ποσο δυσκολο ειναι να βαλεις ενα παιδι με υπερκινητικοτητα να ακουσει και να προσεξει αλλα κυριως να κανεις ολα αυτα που θελεις. Αυτη τη στιγμη εχω επιφερει το επιθυμητo αποτελεσμα απλως εχω ενα ανοιχτο μετωπο με τις γιαγιαδες κυριως... 'Eχω απελπιστει και δεν περιμενω ότι ποτέ θα με καταλαβουν αλλα τουλαχιστον με τον εναν ή με τον αλλο τροπο καταφερα να επιβαλλω τον δικο μου ρυθμο και οχι τον δικο τους. Δεν μπορω να επιτρεψω να καταστρεψουν την προσπαθεια μιας ολοκληρης ομαδας επειδη δεν θελουν να καταλαβουν... Καλη συνεχεια...

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Πρέπει να τρέφεται σωστά

Υποβλήθηκε από lenita Σάβ, 06/10/2007 - 11:57

Λοιπόν, πιστεύω ότι πρέπει να τρέφεται σωστά και να έχει απόλυτη αυτοπεποίθηση αλλά και να τον στηρίζουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Μη τα αφήσεις

Υποβλήθηκε από Κατερίνα Ζαρίφη Πέμ, 11/10/2007 - 16:13

'Ολα όσα κάνεις είναι πολύ σημαντικά. Το ξέρω πως είναι δύσκολο και πως σου το κάνουν και δύσκολο, αλλά εδώ θέλω να σε δω. Πάτα πόδι και μην τα παρατάς. Η καλυτέρευση του παιδιού σου είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Μη τα παρατάς θα δεις θα υπάρξουν καλά αποτελέσματα. Δείξε αποφασισμένη και πολέμα τους όλους. Εχεις τη δύναμη κάντο και θα δικαιωθείς. Ο',τι βοήθεια θέλεις το ξέρεις είμαι στην διάθεσή σου. Καλό κουράγιο και συνέχεια. Φιλικά, Κατερίνα Ζαρίφη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Χαίρομαι

Υποβλήθηκε από Κατερίνα Ζαρίφη Πέμ, 11/10/2007 - 16:17

Χαίρομαι Κική μου που είδα να γράφεις ότι άρχισες να καταπολεμάς τις γιαγιάδες με τις χαζές τους ιδέες. Μόνο έτσι θα τα καταφέρει η κόρη σου. Σε κανένα να μην αφήσεις περιθώριο να κάνει ότι θέλει. Σίγουρα έχεις τη δύναμη, σε ξέρω πια καλά. Mε αγάπη και πολλά πολλά φιλάκια, Κατερίνα Ζαρίφη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Κατερίνα μου...

Υποβλήθηκε από Kari Πέμ, 11/10/2007 - 19:38

Κατερινακι μου εγω τον πολεμο τον εχω κυρηξει απο την μερα που γεννηθηκε μια και οπως ξερεις το παιδι ειχε πολλα αλλεργικα προβληματα... αλλοτε ομως εχουμε ανταρτοπολεμο και αλλοτε ανακοχη... ο Θεος να βαλει το χερι του!!! Χα! χα! χα! Αν ακουσετε στις ειδησεις το ονομα μου μην απορισετε, μια αγανακτησμενη μανα ειμαι...

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Διατροφή.... ένα αμφιλεγόμενο θέμα

Υποβλήθηκε από mother Πέμ, 11/10/2007 - 23:00

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω κάτι: οτιδήποτε διαβάσω, ακούσω, ή μου προτείνουν με στόχο την βελτίωση του παιδιού μου (εφόσον πάντα είναι μέσα στα πλαίσια της λογικής) δεν το αφήνω να πέσει κάτω. Όταν σκαλίζοντας έμαθα για τη διατροφή, αποφάσισα να κάνω τα δικά μου πειράματα... 1ον. έβγαλα τελείως από τη διατροφή του παιδιού τα ζυμαρικά και τις πατάτες. Τρώει ρύζι, 1φ.ψωμί/ημέρα και κάποια μπισκότα (1-2/ημέρα) 2ον. έβγαλα τελείως το αυγό. Σημειώνω ότι ο μόνος τρόπος για να φάει αυγό από μικρός, ήταν να είναι ένας αχταρμάς λιωμένος μαζί με την υπόλοιπη φρουτόκρεμα (φρέσκα φρούτα) 3ον. πίνει νερό εμπλουτισμένο με μαγνήσιο 4ον. πίνει συγκεκριμένη μάρκα γάλα (μετά από δοκιμές κατέληξα σε κάποιο, μόνο 2 ποτήρια/ημέρα. Γιαούρτι τρώει (κατσικίσιο) κάθε 2-3 μέρες. 5ον. η μόνη σοκολάτα που τρώει είναι αυτή που έχουν τα δημητριακά διαίτης (1 γκοφρέτα/ημέρα) 6ον. ενίσχυσα την φρουτόκρεμά του με 2 ακτινίδια 7ον. δεν υπάρχουν στη διατροφή μας τυποποιημένες τροφές ή σνακ ή λιχουδιές. Βοηθάει και το γεγονός ότι τρώει μόνο λιωμένα ακόμα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η υπερκινητικότητα, το χαμένο βλέμμα, οι στερεοτυπίες και οι νυχτερινοί κολικοί, έχουν κατευναστεί. ΠΡΟΣΟΧΗ Όλα αυτά λειτούργησαν στο δικό μου παιδί, διότι (σε συννενόηση πάντα με την παιδίατρό του) έτσι τουλάχιστον διαπιστώσαμε μετά από πολύμηνες δοκιμές. Δεν σημαίνει ότι αυτό το είδος διατροφής θα κάνει καλό σε κάποιο άλλο παιδί, γι αυτό παρακαλώ να μήν θεωρηθεί διατροφική πρόταση, αλλά απλά μία προσωπική κατάθεση διατροφής.