Διαβάζοντας τα παλαιότερα "βιολόγια", πρόσεξα πως όλοι λίγο ή πολύ αντιμετωπίζουμε παρόμοιες καταστάσεις. Αδιαφορία, υποσχέσεις για προγράμματα που δεν υλοποιούνται, καθημερινή μάχη με αδιάφορους εκπαιδευτικούς δημοσίων σχολείων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας ως ένα επιπλέον πρόβλημα. Παρόλα αυτά, έχω την εντύπωση πως στην επαρχία το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο, εφόσον οι επιλογές μας είναι περιορισμένες. Στην περιοχή μου η μόνη δωρεάν επιλογή για άτομα που έχουν ιδιαιτερότητες είναι το ειδικό σχολείο (ενικός αριθμός).
Πρόσφατα σχόλια