Τα προβλήματα της επαρχίας

Εικόνα Eftihia
Διαβάζοντας τα παλαιότερα "βιολόγια", πρόσεξα πως όλοι λίγο ή πολύ αντιμετωπίζουμε παρόμοιες καταστάσεις. Αδιαφορία, υποσχέσεις για προγράμματα που δεν υλοποιούνται, καθημερινή μάχη με αδιάφορους εκπαιδευτικούς δημοσίων σχολείων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας ως ένα επιπλέον πρόβλημα. Παρόλα αυτά, έχω την εντύπωση πως στην επαρχία το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο, εφόσον οι επιλογές μας είναι περιορισμένες. Στην περιοχή μου η μόνη δωρεάν επιλογή για άτομα που έχουν ιδιαιτερότητες είναι το ειδικό σχολείο (ενικός αριθμός). Τον προηγούμενο χρόνο ο γιος μου πήγαινε σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό και επιπλέον έπρεπε να πληρώσουμε συνοδό αν και τα έσοδα μας ήταν περιορισμένα. Τον Σεπτέμβριο ήρθε η στιγμή να γραφτεί στο προνήπιο και τότε ξεκίνησε για την οικογένεια μια περιπέτεια που ακόμα δεν τελείωσε. Ξεκινήσαμε από τα ΚΔΑΥ για την αξιολόγηση που γίνεται από εκπαιδευτικό, λογοθεραπεύτρια και ψυχολόγο. Στη δική μας περίπτωση ήταν διαθέσιμη μόνο η πρώτη, επειδή η λογοθεραπεύτρια ισχυρίστηκε πως δεν μπορούσε να αξιολογήσει ένα παιδάκι που δεν έχει κατακτήσει ακόμα το λόγο. Η ψυχολόγος ούτε σε φωτογραφία δεν τον είδε. Απλώς μίλησε για 10 λεπτά με τον σύζυγο μου και εμένα. Η εκπαιδευτικός έβγαλε μόνη της την απόφαση πως ο μικρός μου πρέπει να πάει στο ειδικό σχολείο, κάτι που έβρισκε εντελώς αντίθετους όχι μόνο εμάς τους γονείς, αλλά και την παιδοψυχολόγο που παρακολουθούσε το παιδί, την εργοθεραπεύτρια και την ειδική εκπαιδευτικό-συνοδό του παιδιού. Αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν πολύ καλά το παιδί μου και περνούσαν ώρες μαζί του. Πως ήταν δυνατόν μια κυρία που έβλεπε το παιδί πρώτη φορά, μέσα σε μισή ώρα να τον αξιολόγησε καλύτερα από εκείνους; Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες για το τρέξιμο που χρειάστηκε για να πάρω τις βεβαιώσεις που αντέκρουαν την αξιολόγηση. Κάπου στην πορεία έμαθα πως η κυρία που έκανε την αξιολόγηση είχε προσωπικούς λόγους να θέλει να στείλει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά στο ειδικό σχολείο και ιδιαίτερα το δικό μου. Άλλο ένα καλό των μεγάλων πόλεων, είναι πιο δύσκολο να σχηματιστούν "κλίκες" που προωθούν ή εμποδίζουν την πρόοδο παιδιών κατά τα συμφέροντα τους. Σας ευχαριστώ που με δεχτήκατε στην οικογένεια του "Νόηση". Ευτυχία

Σχόλια

Σε καλοσωρίζω

Εικόνα Lenak
Σε καλοσωρίζω και εγώ καλή μου, με την σειρά μου. Διαβάζοντας τα όσα γράφεις είναι σαν να περιγράφεις την δική μας πρώτη επίσκεψη στα ΚΔΑΥ. Την κόρη μου την είδε μόνο εκπαιδευτικός, και αν και μιλούσε καθαρότατα, ήταν κοινωνικότατη και ανταποκρίθηκε σχετικά καλά στο ξένο περιβάλλον με ξένα πρόσωπα, το πόρισμα ήταν να πάει στο ειδικό σχολείο γιατί ήταν "ακοινώνητη" και "απροσάρμοστη" - είπαν- και δεν μπορούσε να ενταχθεί σε κανονική σχολική μονάδα-είπαν-!!!ΕΛΕΟΣ. Το παιδί πήγαινε σε παιδικό σταθμό από τα 2.5 και ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα στην ένταξή του.Τον ίδιο αγώνα έκανα με σένα και βέβαια δεν πήγε στο ειδικό σχολείο. Την ίδια αντίδραση είχαν οι θεραπευτές που ζουν το παιδί καθημερινά....ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ. Αλλά εδώ στην επαρχία αληθεύει οτι θέλουν να γεμίσουν με παιδιά τα ειδικά σχολεία της κάθε περιοχής για να προωθήσουν δικά τους συμφέροντα και να πετύχουν πιθανούς διορισμούς σε αυτά. Πλαγίως την δεύτερη χρονιά που πήγαμε στα ΚΔΑΥ, μετά από έντονη διαμαρτυρία μου για το όλο σύστημα αξιολόγησης δείτε την απάντηση που πήρα..." Και εμείς κυρία μου πειραματιζόμαστε ακόμα ως προς τις αξιολογήσεις των παιδιών"!!!!!!! Η απάντησή μου νομίζω οτι ακόμα ακούγεται στα αφτιά τους..." Αν θέλετε να πειραματίζεστε κοπέλα μου να το κάνετε στα δικά σας παιδιά. Εκεί παίξτε όσο θέλετε. Στα δικά μας παιδιά,που φτύσαμε αίμα για να τα φέρουμε ως εδώ, που μαρτυρήσαμε για να δούμε έστω και αυτά τα λίγα σημάδια προόδου ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΡΙΣΤΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ" Σε φιλώ και σε καλοσωρίζω και πάλι. Καλό Πάσχα Λένα Keep Walking!
like1

"Αμφιβολίες - Αμφιβολίες πολλές"

Εικόνα Ginka
Είναι γεγονός ότι κάθε γονιός γνωρίζει πολύ καλύτερα το παιδί του από οποιοδήποτε άλλο αρκεί να βλέπουμε την κατάσταση του παιδιού μας με ορθολογισμό και αντικειμενικότητα, όσο αυτό είναι δυνατόν. Η κάθε αξιολόγηση που γίνεται στα παιδιά μας, είτε αν αυτή είναι αξιολόγηση σε επαρχία ή πόλη, δεν αποτελεί κατά αποκλειστικότητα μια ακριβή πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αποδεχτούμε. Άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουν το μειονέκτημα να κάνουμε λάθη. Από κει και πέρα , έχω την εντύπωση ότι κάθε γονιός πρέπει να κάνει αυτό που αισθάνεται σωστό για το παιδί του. Κάθε βήμα που κάνουμε , σίγουρα θα έχει και ένα αποτέλεσμα, λανθασμένο ή σωστό. Αν ένα παιδί χρειάζεται να βρίσκεται σε χώρο προστατευμένο , όπως είναι ένα ειδικό σχολείο , και εμείς κατά την γνώμη μας το πάμε σε ένα κανονικό σχολείο, σίγουρα τα αποτελέσματα της απόφασης μας δεν θα αργήσουν να φανούν. Παρόλα αυτά, είμαι σχεδόν σίγουρη ότι κάθε γονιός γνωρίζει, κατέχει, τι πρέπει να κάνει για το παιδί του ή πως πρέπει να κινηθεί για την καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος που αντιμετωπίζει. Πρέπει όμως να περάσει από διάφορα στάδια ούτω ώστε να κρίνει όχι μόνο τους ειδικούς, αλλά και το παιδί του μέσα στο σύνολο , αλλά και την ίδια του την σκέψη ως προς αυτο που αντιμετωπίζει. Είναι μια δύσκολη διαδικασία, αλλά επιβάλλεται για να λαμβάνουμε όσο το δυνατόν σωστές αποφάσεις, ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται σε επαρχία. Το ίδιο πρόβλημα με εσάς φίλες μου, σίγουρα θα πρέπει να το αντιμετωπίσω σε λίγους μήνες. Η κόρη μου θα πρέπει να πάει Α' Δημοτικού. Πού όμως θα πάει; Σε ειδικό ή σε τμήμα ένταξής; Οι ειδικοί θα αποφανθούν μια απόφαση μετά από μία ώρα. Κατά την δική μου γνώμη, η κόρη μου, είναι ικανή να ενταχθεί σε ένα τμήμα ένταξης, και αυτό θα κάνω σε οποιαδήποτε απόφαση τους, ακόμα κι αν μου πουν ότι δεν χρειάζεται (απίθανη περίπτωση). Από κει και πέρα έχω την εντύπωση ότι αν κάνω λάθος, θα φανεί πολύ γρήγορα. Τα τελευταία χρόνια, επιθυμώ, να έχω εγώ την ευθύνη για το παιδί μου και κανείς άλλος. Ξέρω τι προβλήματα αντιμετωπίζει, ξέρω τον τρόπο και τους ρυθμούς που αναπτύσσεται πνευματικά. Γιατί θα πρέπει να στέκομαι σε ολιγόλεπτες διαγνώσεις που πολλές φορές αντιπροσωπεύουν μόνο το 30% της πραγματικής κατάστασης της μικρής; Δεν επιδιώκω να παροτρύνω κανέναν από σας να κάνει το ίδιο. Απλά έτσι με έμαθαν να λειτουργώ οι ειδικοί της επαρχίας και μη. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμώ το έργο τους. Αλλά στη δική μου περίπτωση, φάνηκε ότι πέρα από τα στάνταρ κριτήρια, δεν βλέπουν τίποτα άλλο. Με την σκέψη ότι: "Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός" - θεωρώ ότι τα στάνταρ καλύπτουν μόνο ένα μέρος της ανθρώπινης φύσης. Καλή συνέχεια επί το έργο σας. Να κοιτάτε τα παιδιά σας όπως αυτά είναι και όχι όπως οι άλλοι θέλουν να τα βλέπουν.
like0

Τα τελευταία λόγια σου

Εικόνα Lenak
Τα τελευταία λόγια σου είναι ΠΟΛΥ σοφά. Ό,τι πιο όμορφο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Να'σαι καλά! Πράγματι, Το 30% που δίνεις είναι και πολύ θα έλεγα, από την εκτίμηση τους. Η ευθύνη βαραίνει τις δικές μας πλάτες. Μπορεί ο γονιός να κρίνει τι πρέπει να κάνει το παιδί του πολύ καλύτερα από κάποιον που θα το δει 1 ώρα και ίσως αυτό δεν δείξει τις πραγματικές ικανότητες του γιατί δεν θα έχει διάθεση εκείνη τη μέρα. Στατιστικά μιλώντας, με άλλες μητέρες που πήραν την απόφαση μόνες τους, το αποτέλεσμα τις δικαίωσε. Μέσα τους κι εγώ. Στην δεύτερη αξιολόγηση τα ΚΔΑΥ συμφώνησαν μαζί μου οτι θα ήταν λάθος η μικρή να πήγαινε στο ειδικό σχολείο την προηγούμενη χρονιά, γιατί είδαν ...μεγάλη πρόοδο... αμφιβάλλω αν θυμόταν καν πως ήταν την προηγούμενη χρονιά, κοίταξαν απλά κάτι σημειώσεις που είχαν κρατήσει. Μόνο εσύ γνωρίζεις το παιδί σου καλύτερα από κάθε άλλον. Και το μέλλον του είναι στα δικά σου χέρια. Με εκτίμηση, Λένα Keep Walking!
like0

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Πρόσκληση ένταξης νέων ωφελουμένων / ΑΛΜΑ.
Skate for Autism.
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.