νόηση, ετών 18:)

Είμαι εδώ δεν κρύβομαι το λέω Πατάω γη ,βλέπω ουρανό γελάω- κλαίω. Το φεγγαράκι δεν το άγγιξα, απόβραδα καλοκαιρινά το συναπάντησα , στην άκρη τ’ ουρανού τον ήλιο να πλευρίζει, στα φανερά, μαζί του να βαδίζει. Κ΄ εγώ από κοντά ,κλεφτά Τι φταίω ? Πειράζει που το λέω? Στον παράδεισο δεν πήγα Άγγελο ποτέ δεν είδα, μήτε που τ’ ονειρεύτηκα Ανθρώπους όμως είδα, να μιλάνε , μέσα από μάτια δακρυσμένα χαρούμενα η λυπημένα, θαμπά η φωτισμένα, αδιάφορα η ξαφνιασμένα ήρεμα η θυμωμένα , περήφανα η τρομαγμένα, είδα Εσάς, είδα εμένα. Πάνω στη γη ,άλλος κανείς??? Συνταξιδιώτης , της αγρύπνιας και της σιωπής το χέρι να μου δώσει??? Λυγερή