νόηση, ετών 18:)

...πολυ...η δη απο εκεινη την ωρα που σας ειχα γραψει εχω βαλει τα πραγματα σε μια σειρα γιατι εμενα το παιδι μου καθε αλλο παρα παιδι με διασπαση προσωχης μου φενεται... ειναι ενα πλασματακι πολυ συνεργασιμο... πηγαινει νηπεια....ζωγραφιζει υπεροχα απο πολυ πολυ μικρη , φτιαχνει ιστοριες μονη της και τις ζωγραφιζει και μαλιστα τις ζωγραφιζει με την σειρα σε τετραδιακια , μπλοκακια και κανει μια ιστοριουλα με σειρα μεση και τελος...μαθαινει γραμματα αριθμους κτλ κτλ...δε μας εχει δημιουργησει ποτε προβλημα οταν ειμαστε εξω...ειναι υπακουο πλασμα, συζηταει μαζι μας, ρωταει ,κατανοει , συνδιαζει, μας συμβουλευει κ αυτη με την σειρα της....δεν εχω κανενα παραπονο απο την κουκλιτσα μου...κανενα..ειμαι ευτυχισμενη με τις κορες μου ειλικρινα...και με αυτη και με την αδερφη της που εχει εγκεφαλικη παραλυση με τετραπληγια...ειλικρινα ειναι πολυ πολυ καλα παιδια...οκ εχουν και τις καπως δυσκολες στιγμες τουα αλλα σε γενικες γραμμες δεν εχουμε θεματα τουλαχιστον με αυτη που σας μιλαω οτι μου ειπαν για διασπαση προσοχης... ΟΜΩΣ η μικρουλα μου φετος ειχε μια δυσκολη χρονια με πολλες πολλες ιωσεις.. και εχασε πολλα μαθηματα στο νηπειο συν το γεγονος οτι ειναι η μικροτερη μεσα στην ταξη της μιας και γεννηθηκε την τελευταια μερα του χρονου... οποτε πηρε ολη την χρονια του νηπειου στην πλατη της ενω κανονικα αν γεννιοταν μια μερα μετα σημερα θα ηταν ενα προνηπειο... Επομενως η μικρη μου εχει καποια κενα... οχι διασπαση προσοχης, οχι υπερκινητικοτητα, οχι τιποτα απο ολα αυτα... το μικρο μου εχει κενα...απλα πολυ απλα... εχει κενα το παιδι.. φυσιολογικο ειναι οταν μαθαιναν το ρου το ρε το ρι το ρο και αλλα πολλα επειδη η μικρη μου ελειπε και τα εχασε μαθηματα λογω ασθενειας.. Εεε να κοιταζει στην ταξη χωρις να συμμετεχει και να της φαινονται ολα αυτα καπως... η ακομα ακομα οταν η δασκαλα να ρωταει ολα αυτα και τα αλλα παιδια να απανταν η μικρη μου να ειναι αφαιρειται... γιατι της φαινονταν αγνωστα και δεν συμμετειχε ενεργα... κατα τα αλλα τιποτα απ ολα δε συμβαινει... μιλησα με τη δασκαλα της επι προσωπικου... και η γυναικα πολυ φυσιολογικα μου ειπε... δεν εχω κανενα παραπονο απο το παιδι... αλλα εχει κενα γιατι ελειψε πολυ καιρο μαζεμενο... και συν οτι ειναι το πιο μικρο μου νηπιο εγω προτεινω να ξαναπαει νηπια!! η ανακουφηση μου τεραστεια... ειχα αχγωθει... και ξερετε γιατι? Οχι γιατι μπορει η μικρη μου να ειχε δεπυ αλλα γιατι ενιωσα ενοχες σαν μανα ..νομισα οτι κατι μου ξεφυγε στην προσπαθεια μου να βοηθησω με καθε τροπο και την αλλη μου κορη η οποια εχει εγκεφαλικη παραλυση... δεν ενταξα στην ιδεα οτοι εχασα επισοδια... Μα πώς? ημουν παντα παρουσα... αναλυοντας καθε τι που μου ελεγαν και εκαναν και παντα με δδιαφορετικο τροπο στην καθε μια γιατι περα απο την διαφορετικοτητα που μπορει να φενεταιοπτικα... ειναι 2 διαφορετικες προσωπικοτητες, δυο διαφορετικοι ανθρωποι δυο παιδια ναι διδυμα αλλα διαφορετικοι ανθρωποι οντοτητες... οπως καθε ανθρωπος και καθε παιδι... ποτε δεν τις εντυσα με τα ιδια ρουχα, ποτε δεν τις αντοιμετωπισα σαν 2 σταγονες νερο, ποτε ποτε ποτε δεν ειπα αυτο η μια αυτο και η αλλη... ισα ισα...προσπαθησα και προσπαθω να τις κανω να καταλαβουν οτι η καθεμια της ειναι τοσο διαφορετικες αλλα συναμα οτι δεν τις ξεχωριζω στην καρδια μου ουτε και μπορω να τις ξεχωρισω στην αγαπη...η καρδια μου ανοικει και στις 2 και οποια και αν με χρειαστει θα ειμαι εκει... Ηθελα να μιλησω, να τα βγαλω απο μεσα μου γιατι 3 μερες τωρα κοιμαμαι και ξυπναω με αυτη τη σκεψη... οτι μπορει να την παραμελησα...να μου ξεφυγε κατι σημαντικο... θα κλεισω με οτι πιο ομορφο και αληθινο εχω ακουσει ποτε στην ζωη μου... προχθες μου λεει... ΜΑΜΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΓΡΙΑ... ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙΣ ???ΟΧΙ ΕΓΩ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙς ΓΡΙΑ...ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ... Mα εδω θα ειμαι καλη μου , της λεω, οτι και να με χρειαστεις θα ειμαι εδω..στη συνεχεια δενει τα χερακια της κατω απο το πιγουνι της καθησε με τα γονατα πανω στο κρεβατι μου και αρχισε να λεει: ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙς ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΓΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗ ΣΤΟ ΖΗΤΑΩ ΜΕ ΟΟΟΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!!! Γυριζει προς το μερος μου και μου λεει μετα... ΜΑΜΑ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ????ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ Ν ΑΠΕΤΥΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΥΧΗ??? Δακρυσα απο συγκινηση με κοιταζει και μου λεει: ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕΣ?? ΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΑΚΙ ΚΑΙ ΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕΣ!!!!!!!!!!!!!!! Αυτες ηταν οι πιο αληθινες ευχες που ακουσα ποτε μου!!! Καλο μας ξημερωμα...