νόηση, ετών 18:)

Με τον όρο "Αγγελος" εννοω την κόρη μου που τώρα είναι 2 ετών. Όταν την πρωτοαντίκρισα ήμουν τόσο ευτυχισμένη που κρατούσα στα χέρια μου ένα "γερό μωρό" ήταν ότι ήθελα. Οι επισκέψεις στον παιδίατρο ήταν κάτι παραπάνω από τακτικές για προληπτικούς λόγους χωρίς να υπάρχει τίποτα ανυσηχιτικό. Ώσπου μια μέρα του Σεπτέμβρη (17) σε ηλικία 3,5 μηνών,όπου η μικρή εδώ και 4 ημέρες έκανε εμετό (1 κάθε μέρα), είχε υποτονική συμπεριφορά και τα ματάκια της(οι κόρες) δεν μπορούσαν να σηκωθούν (σύνδρομο δύοντος ηλίου όπως μετά μάθαμε) μας χτύπησαν τα καμπανάκια του κινδύνου. Η επικοινωνία με τον γιατρό σίγουρα δεν μας κάλυψε καθώς τηλεφωνικά μου είπε ότι ισως έχει γαστρεντερίτιδα (χα, χα μακάρι να είχε...). Πήγαμε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε μετά από διάφορες εξετάσεις όγκος χοριοειδούς πλέγματος αριστερής κοιλίας του εγκεφάλου, ο οποίος είχε καταστρέψει τα "σωληνάκια" των κοιλιών και το υγρό που είχε συσσωρευόταν είχε προκαλέσει υδροκέφαλο και η πίεση στο κεφάλι ήταν τετραπλάσια από την ανώτερη φυσιολογική. Το παιδί την επόμενη υποβλήθηκε σε χειρουργείο παροχέτευσης του εγκεφαλικού υγρού και μετά από 10 ημέρες σε αφαίρεση του όγκου, με πιθανότητες επιβίωσης 50% λόγω της μικρή ηλικίας, ο οποίος τελικά ήταν 7 εκ., το μισό από την διάμετρο του εγκεφάλου, σύμφωνα με τα λεγόμενα του νευροχειρόυργου. Το πάιδί μου πάλαιψε σαν "λιοντάρι" με τα φτερά ενός "Αγγέλου" και βγήκε ζωντανή από το χειρουργίο. Ο γιατρός πλήρως ικανοποιημένος από την όλη πορεία μας είπε "έπεσε από ουρανοξύστη και γρατζουνίστηκε". Η βιοψία έδειξε ότι ο όγκος ήταν καλοήθης (τυχεροί στην ατυχία μας)!!!! Η μετεγχειριτική περίοδος ήταν σχετικά καλή. Η αποκατάσταση αργή, καθώς δεν μπορούσε το παιδί ούτε πλευρό να γυρίσει μέχρι 12 μηνών. Ωστόσο οι προσπάθειες δεν σταμάτησαν ποτέ, κάθε μέρα και ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός. Λόγω υπολειμματικής αριστερής ημιπάρεσης εδώ και 8 μήνες παρακολουθεί φυσιοθεραπείες και πάει θαυμάσια, περπατάει και λέει κάποιες κουβέντες, χωρίς να γνωρίζω αν θα υπάρχει πλήρη αποκατάσταση στο μέλλον σε όλους του τομείς Ήθελα απλά να καταθέσω την δική μου εμπειρία και να πω ότι όλοι μας έχουμε την δύναμη να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που αν απλώς τα ακούγαμε θα λέγαμε "δεν υπάρχει περίπτωση να το αντέξω εγώ αυτό". Άπό τις δικές σας εμπειρίες βλέπω ότι ο κάθε ενας από εμάς βιώνει κάτι ξεχωριστό, γιατί τα παιδία μας είναι ξεχωριστά και το κάθε ενα μας δίνει δύναμη και αντοχές για να μπορούμε να τα βοηθάμε. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε κάποια άλλη τέτοια περίπτωση αλλά θα ήθελα να μάθω για άτομα που είχαν κάτι τέτοιo πως εξελίχθηκαν. ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες στο πρόβλημά μου. Angel