νόηση, ετών 18:)

Μέσα από αυτές τις γραμμές θα ήθελα να μοιραστώ τη χαρά μου και την αισιοδοξία μου σε ότι αφορά το σχολικό πλαίσιο του γιου μου. Το παιδί μου φοιτά στο κανονικό σχολείο (νηπιαγωγείο) σε τμήμα ένταξης για τρίτη σχολική χρονιά (επανάληψη νηπιαγωγείου). Το καλοκαίρι είχα συζητήσει με τη νηπιαγωγό του τμήματος ένταξης ότι την επόμενη σχολική χρονιά θα έπρεπε να υπάρχει ως ενεργό μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του νηπιαγωγείου ένας γονέας παιδιού από το τμήμα ένταξης. Η νηπιαγωγός γνωρίζοντας τους γονείς των παιδιών του συγκεκριμένου τμήματος θεώρησε ότι ήμουν το καταλληλότερο άτομο για να ασχοληθώ με τα κοινά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν θεωρούσα απαραίτητη την ενεργό συμμετοχή μου στο συγκεκριμένο σύλλογο και εκ φύσεως δεν είμαι άτομο που ενδιαφέρεται για τίτλους και διακρίσεις. Οι εκλογές για την ανάδειξη του προεδρείου έγιναν τον Νοέμβριο και μετά τη ψηφοφορία αναδείχθηκα πρόεδρος του συγκεκριμένου συλλόγου. Το γεγονός αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό για την αποδοχή των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο συγκεκριμένο σχολείο, εάν λάβουμε υπόψιν μας ότι υφίστανται ένα είδος ρατσισμού το οποίο περιλαμβάνει τόσο τα ίδια τα παιδιά όσο τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς.