νόηση, ετών 18:)

Αντε βρε καλη αρχη. Αργα βεβαια αλλα αρχη ειναι. Για να δουμε .... φιλακια σουλα

Πάντοτε σκεφτόμουν : " Πόσο καλά θα τανε να είχα και τα δύο μου παιδάκια - τυπικής και ειδικής ανάπτυξης - ΜΑΖΙ, ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΩΡΟ !" Πως θα ήταν εάν μάζί με το Δημόσιο Σχολείο Τυπικής Ανάπτυξης (Παιδικός Σταθμός, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο), στο ίδιο οικόπεδο, στον ίδιο χώρο,σε διπλάνά κτήρια, να υπήρχε και το αντίστοιχο Δημόσιο Σχολείο Ειδικής Ανάπτυξης. Κι αυτό σε κάθε περιοχή του κάθε νομού σ όλη την χώρα. Πως λέμε 1ο και 2ο Δημοτικό Σχολείο να λέγαμε και 1ο και 2ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΙΔΙΚΟ Δημοτικό Σχολείο ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ, για παράδειγμα. Ετσι όπως έχουμε 1ο,2ο,3ο δημοτικό να είχαμε μέσα εκεί και τ΄αντίστοιχα ειδικά. Τα ίδια και σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Με ένα εκαπιδευτικό σύστημα τυπικής και ειδικής παιδείας, που θα χαρακτηρίζονταν από μια εξαιρετική οργάνωση και συνύπαρξη, με άρτια κι αδιάβλητα συστήματα αξιολόγησης, προσοχής, ελέγχου του χώρου,με ιατρικό προσωπικό, ειδικούς θεραπευτές κ.λ.π. ΘΑ " ΑΝΟΙΓΕ", ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΛΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΑμεΕΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΥΦΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ. Πολύ θά θελα στο σχόλιό μου, αυτό να έριχνε έστω και μια φευγαλέα ματιά η υπουργός παιδείας και ο πρωθυπουργός.Τι θα΄χαν να πουν άραγε ? Μαίρη Βελλή *βέβαια για να μην θεωρηθώ γραφική κι ονειροπόλα, γνωρίζω ότι υπάρχουν περιπτώσεις που χρήζουν εξαιρετικής αντιμετώπισης. Δεν εννοώ αυτές. Που κι αυτές θα μπορούσαν μ΄ανάλογο πλαίσιο και σχεδιασμό να μην παραγκωνίζονται από την δημόσια εκπαίδευση και συνύπαρξη. Εννοώ, όλες εκείνες τις εκπαιδεύσιμες μέχρι έναν βαθμό περιπτώσεις, που μπορούν να πάρουν μέρος σε μια τέτοια μορφή συνύπαρξης, και που σήμερα αναγκάζονται να καταφεύγουν στην...προσφυγιά για να βρούν ένα σχολείο. (κρίνω από μένα την ίδια), ή περιμένουν πότε θα ανοίξει ένα Βολικό Κέντρο Ημέρας για να πάνε τα παιδάκια τους! Είδομεν!