νόηση, ετών 18:)

Η Μαρία από την στιγμή της γέννησης της ήταν ένα παιδί με ιδιότροπη συμπεριφορά. Άνησυχη, κλαψιάρα και ιδιαίτερα αρνητική σε οποιαδήποτε αλλαγή. Στην ηλικία 9 μηνών παρατηρήσαμε παρατεταμένη υπνηλία σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες καθώς και με το ημερήσιο πρόγραμμα της. Ως "υπερπροστατευτικοί" γονείς καλέσαμε τον παιδίατρο της. Από εκείνη την στιγμή μέχρι σήμερα ανεβαίνουμε βήμα-βήμα τον δικό μας Γολγοθά. Η μικρή Μαρία εισήχθη αμέσως στο νοσοκομείο. Ο παιδίατρος θεώρησε ότι η υπνηλία ήταν δείγμα επιληπτικών κρίσεων. Δεν είχε αδικο. Αυτό που δεν μπορόυσε ίσως να φανταστει ήταν ότι το παιδί είχε όγκο στον ιππόκαμπο (περιοχή του εγκεφάλου). Μετά απο έναν απίθανο αγώνα 1,5 χρόνων με σωρεία εξετάσεων, εισαγωγών στο νοσοκομείο και αμέτρητων δόσεων φαρμακευτικής αγωγής φτάσαμε στο χειρουργικο κρεβάτι. Η μικρή Μαρία σε ηλικία 2,5 ετών χειρουργήθηκε για καλοήθη όγκο στον εγκεφαλο. Μετά απο 10 ώρες χειρουργείου και αναμονής την συναντήσαμε στο τμήμα της εντατικής. Ώρες απεριγραπτες και αξέχαστες. Ευτυχώς το παιδί πηγε πολύ καλά με την ανάρρωση του όμως δεν μας έφτανε μόνο αυτό. Σταδιακά καταλάβαμε ότι το παιδί ήταν υπερκινητικό και αρνιόταν κάθε λεκτική επικοινωνία. Η επόμενη γνωμάτευση έφτασε σαν κεραυνός στα κεφάλια μας. Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή. Απο τότε μέχρι τώρα κάνουμε συνεδρείες εργοθεραπείας, λογοθεραπείας, ψυχολογικής υποστήριξης καθώς επίσης και από ειδικό παιδαγωγό. Παρακολουθείται απο Αναπτυξιολόγο, Παιδονευρόγο και Κλινικό Ψυχολόγο ανα 6μηνο για την πρόοδο της υγείας της. Η Μαρία αυτήν την στιγμή είναι 5,5 χρόνων, η πρόοδος της βελτιώνεται με ταχύτατους ρυθμούς καθημερινά: επικοινωνεί, παίζει με παιδιά της ηλικίας της και εκπαιδεύται. Φέτο θα παρακολουθήσει για 2η χρονιά το νηπιαγωγείο με τμήμα ένταξης με την ελπίδα το 2008 να είναι ώρημη για το Δημοτικό. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο για αυτό το παιδί. Αναρωτιέμαι αν τα παιδιά μας εκπαιδευόταν στο εξωτερικό άν θα είχαν καλύτερη πρόοδο και συνάμα τρομάζω. Τρομάζω μην μετανιώσω μελλοντικά που δεν την άρπαξα να φύγω στο εξωτερικό. Τρομάζω στην ιδέα μήπως όλες μου οι προσπάθειες για κοινωνικοποίηση και αυτονομία τελικά βγουν άκαρπες. Ψάχνω να μάθω, για κέντρα αποκατάστασης καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα στο εξωτερικό,για παιδιά με αυτισμό περιπτώσεων "Asperger" ή "υψηλά λειτουργικά". Επίσης Παιδονευρολογικό κέντρό (κλινική) για μια συνολική εκτίμηση. Ευχαριστώ που με ακούσατε.

---

Εάν σας αρέσει το "βιολόγιο" αυτό, επικοινωνήστε με τον/τη συγγραφέα του! Μπορείτε να στείλτε ένα e-mail ή δημοσιεύσετε το σχόλιό σας κάνοντας κλικ στο "σχολιάστε" στο τέλος κάθε δημοσίευσης!