νόηση, ετών 18:)

Το πλήρες όνομά του είναι Νεκτάριος (τάμα στον Άγιο Νεκτάριο) Δημήτριος (υπόσχεση στον ετοιμοθάνατο πατέρα μου ο οποίος πέθανε όταν σαράντησα) Νικολόπουλος! Ο Νεκτάριος μετά από εξέταση στο Παίδων Πεντέλης (αρχές του Ιουνίου 2006) και αφού έκανε όλες τις εξετάσεις και δεν βρέθηκε κάτι παθολογικό, μας έδωσαν την διάγνωση Διάχυτή Αναπτυξιακή Διαταραχή / Αυτισμός μέτριας μορφής.

Ο Νεκτάριος γεννήθηκε στις 17/3/2003 με καισαρική τομή στο "Ιασώ" γύρω στα 3200 γραμμάρια. Περπάτησε τελείως μόνος του όταν ήταν 17 μηνών και από ενός και κάτι έλεγε σχεδόν τραγουδιστά γύρω στις 10 λέξεις που τις χρησιμοποιούσε και σε προτάσεις των 2 και 3 λέξεων. Μετά ένα μοιραίο βράδυ... έφερε τη σιωπή... [ Βλ. προηγούμενο "βιολόγιo": Ο κόσμος μέσα απο τα μάτια ενός παιδιού ] Δεν έδειξε ποτέ κάτι με τον δείκτη, όταν χαίρεται ή είναι σε έκσταση ή μεγάλο άγχος φτερουγίζει τα χέρια του αλλά αυτό τώρα τελευταία το έχει περιορίσει αρκετά. Για να μας ζητήσει κάτι π.χ. νερό, θα μας πάρει από το χέρι και θα μας πάει στη βρύση ή το ψυγείο ή θα μας φέρει το ποτηράκι του και το μπουκάλι με το νερό και θα μας τα δώσει στο χέρι για να του βάλουμε. Είναι πολύ κοινωνικός, αλλά φοβάται τις γυναίκες που φορούν άσπρη μπλούζα γιατί νομίζει ότι είναι νοσοκόμες και θα τον πονέσουν!!! Του αρέσει να παίζει με αυτοκίνητα κάθε είδους και κάθε είδους μουσικό παιχνίδι με φωνές, ήχους και φώτα και παίζει και με την μπάλα καμία φορά. Τρελαίνεται για να κάνει κούνια και τσουλίθρα και του αρέσουν πολύ οι βόλτες με το αυτοκίνητο αλλά προτιμάει τα λεωφορεία! Ξέρει τους δρόμους που μας φέρνουν στο σπίτι μας. αλλά και τους δρόμους για το νοσοκομείο (που όταν πάμε για κει αρχίζει και κλαίει), το δρόμο που πάμε στη γιαγιά (συνήθως χαίρεται) και το δρόμο για το σούπερ μάρκετ ΑΒ (που τότε παίρνει το φυλλάδιο του ΑΒ στο χέρι και κάνει πως διαβάζει μέχρι να φτάσουμε και να παρκάρουμε στο μαγαζί). Όταν του ζητήσουμε να κάνει κάτι κατά 90% το καταλαβαίνει και το εκτελεί, για τις υπόλοιπες 10%.... άβυσσος η ψυχή του!!! 'Αμα τα πάρει και νευριάσει συνήθως βρίζει με το χαρακτηριστικό "άντεεεε". Κοιτάει όλες τις διαφημίσεις στη τηλεόραση και προτιμάει το "Αlter" το παιδικό του Σαββατοκύριακου αλλά και το "Channel 9" την Dora και των Bob τoν Σφουγγαράκι! Φυσικά, ακόμη ενισχύουμε οικονομικά την Babylino!!! [έχω κάνει προσπάθειες για την τουαλέτα αλλά... δεν!] Το πρόγραμμά του έχει ως εξής: Κάνει 2 φορές την εβδομάδα από 30' εργοθεραπεία με άντρα εργοθεραπευτή, τον οποίο λατρεύει! 1 φορά την εβδομάδα από 30' ψυχοπαιδαγωγική με γυναίκα ψυχολόγο και 1 φορά την εβδομάδα από 30' λογοθεραπεία για τον αυτισμό με γυναίκα λογοθεραπεύτρια, στο Κέντρο "Παιδικό Εργαστήρι" στη Γλυφάδα. Να σημειώσω εδώ ότι με τις εν λόγω κυρίες αν και στην αρχή ήταν πολύ επιφυλακτικός, τώρα τις εμπιστεύεται και τους χαμογελά! Αλλά ακόμη δεν έχουν κατακτήσει πλήρως την καρδούλα του, σαν τον κο Κυριάκο τον εργοθεραπευτή! Αχ, αυτές οι άτιμες άσπρες μπλούζες! Τις Τετάρτες τα απογεύματα για 2 ώρες δημιουργική απασχόληση με εκπαιδευτικό παιχνίδι στο "Έλα να παίξουμε" στο Φάρο Ψυχικού, όπου και εκεί έχει κάψει τις "αθώες" ακόμη κοριτσίστικες καρδιές!!! Τον παρακολουθούν: ο Παιδοψυχίατρος Κος Καμπάκος στην ΕΘΜΑ, η Παιδονευρολόγος στο Παίδων Πεντέλης Κα Παπαβασιλείου και ιδιωτικά από το Κέντρο, Παιδοψυχίατρος και Κοινωνική Λειτουργός κάθε μήνα! Ο βασικός μας στόχος είναι να μιλήσει ξανά, για να μπορέσει να ενταχθεί σε δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα γιατί τα οικονομικά μας είναι... κάκιστα! Επίσης ξέχασα να σας αναφέρω τα 2 καταγάλανα μάτια του που μαγνητίζουν...! Όταν πρωτοπήραμε την διάγνωση σοκαριστήκαμε και κλάψαμε για την κακή μας μοίρα, αλλά ποτέ δε θα αλλάζαμε αυτό το γλυκό πλασματάκι με τίποτα στον κόσμο! Για μας αυτός είναι ο πλούτος μας, είναι όλα μας τα λεφτά και γιαυτόν πασχίζουμε κάθε μέρα με κάθε τρόπο και είναι ο μοναδικός σκοπος της ζωής μας να του προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του όταν εμείς θα έχουμε αποχωρίσει... Ευχαριστώ τα μέλη του NOESI.gr, και φυσικά πάνω από όλους τον εκδότη 'Αγγελο, που μου έδωσε την δυνατότητα μέσα από την ιστοσελίδα να βοηθηθώ και να βοηθήσω, με κρατάει σε εγρήγορση και μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω το έργο μου το οποίο είναι:

Να φτιάξω ένα καλύτερο μέλλον για τον Νεκτάριό μου!

Σας ευχαριστώ Αγγελική