Τα "βιολόγια" είναι αληθινές ιστορίες (βίοι με λόγια). Διαβάστε τα όλα εδώ.

Ο καθρέφτης αναγνωρίζει... επικροτεί

Εικόνα mairipapa
Πόσο εύκολο είναι τελικά να μιλάμε όταν έχουμε το λόγο αλλά και το βήμα να μιλήσουμε. Πόσο εύκολα βγαίνουν τα λόγια τα επικριτικά, αυτά που έχουμε μέσα μας και που σαν συμπιεσμένη αδρεναλίνη εκτοξεύονται όταν κάποια πόρτα βρεθεί ανοιχτή. Πόσο πολύ όλα αυτά που αφήσανε το στίγμα τους πάνω μας, μας ωθούν εύκολα στο να απαξιώσουμε όλους και όλα. Πόσο πολύ εύκολα ξεχνάμε ...το καλό, αυτο που κάποτε ευγνωμονούσαμε,αυτο που κάποτε μας έδειξε ότι όλα δεν είναι μαύρα και ισοπεδωτικά. Ξεχνάμε εύκολα εμείς οι μαχόμενοι, ξεχνάμε γρήγορα όταν εκ του ασφαλούς κριτικάρουμε, και ασχολούμαστε μόνο με το μελάνι της ψυχής μας, αυτο που δικαιωματικά υπάρχει αλλά που όταν μονομερώς εκτοξεύεται δίνει λάθος εντυπώσεις. Είναι προφανώς στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης να θέλει να εκδικηθεί, να εκτονώσει μερικά από τα τραύματα που με το πέρασμα του χρόνου δημιουργήθηκαν. Να το πω δειλία; Να το πω απώλεια μνήμης; Απώλεια συνείδησης; Αχαριστία; Εγωισμός; Απροσεξία; Ή μήπως είναι όλα μαζί; ...Μάλλον είναι όλα μαζί και μάλλον θα πρέπει αφού το συνειδητοποίησα να αναλάβω, έχοντας γνώση όσων λέω , την αποκατάσταση της ισορροπίας, γιατί δίπλα στο κακό υπάρχει πάντα το καλό, αυτο που μας δείχνει πόσο πολύ πρέπει να πιστεύουμε στο παράγοντα "άνθρωπο". Οι "Nοησυστάσεις" με γύρισαν πολύ πίσω, σε εποχές αγνοίας, πανικού, και συνεχόμενης απελπισμένης αναζήτησης. Όλα κάποια στιγμή, με το καιρό βρήκαν το δρόμο τους και αυτο χάρη στους παιδαγωγούς: κο Γ. Μπουσδουνη, κα Β. Καιδαντζη, κα Κουβαβα. Στους ιδιωτικούς ειδικούς παιδαγωγούς: κα Μ. Τσαγλιωτη, κα Β. Ποιμενιδου, κα Α. Αποστολοπουλου. Στον κο. Δ. Λιοδακη, πρώην σύμβουλο ειδικής αγωγής. Στη κα Παναγιωτου από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Υπ. Παιδείας. Στη παιδονευρολόγο κα Ε. Κατσαρού. Στο παιδοψυχίατρο κο Γ. Καραντανο. Φυσικά στο NOESI.gr για τη πόρτα που μου άνοιξε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ... από καρδιάς για το λιθαράκι που έβαλαν ο καθένας ξεχωριστά. Μ.Π.

Σχόλια

Έφτασα

Εικόνα Φοίβος
Εφτασα. Και σ'ευχαριστώ που μού δειξες το δρόμο. Πόσο εύκολα βγαίνουν τα λόγια τα επικριτικά; Καθόλου, μα καθόλου. Αλλά πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν δεν μοιράζαμε τις δουλειές κι αν δεν ζητάγαμε λογαριασμό απ'τον καθένα, για το κομμάτι που έχει αναλάβει; Η ανθρώπινη ζωή είναι μια βάρκα που όλοι οφείλουν να τραβάνε κουπί. Αλλιώς, πάμε όλοι μαζί στον πάτο! "Πόσο πολύ εύκολα ξεχνάμε... ότι όλα δεν είναι μαύρα και ισοπεδωτικά. Ξεχνάμε εύκολα εμεις οι μαχόμενοι..." Μα αν είχαμε ξεχάσει ότι όλα δεν είναι μαύρα, δεν θα είχαμε λόγο για μάχη, δεν θα είμασταν μαχόμενοι! Θα είχαμε αυτοκτονήσει από καιρό. Το ότι είμαστε εδώ και όρθιοι ακόμα, δείχνει από μόνο του ότι δεν έχουμε ξεχάσει καθόλου το στόχο. Και δεν έχει καμιά σημασία αν αυτός είναι μπροστά μας ή σ'ένα μακρινό μέλλον. Εμείς θα πάμε εκεί. Γιατί... ο στόχος είναι ο στόχος!
like2

Ευχαριστώ που έφτασες

Εικόνα mairipapa
Ευχαριστώ που έφτασες. Σιγουρα ο στοχος ειναι ...ο στοχος και εκει οδευομε. Οι ευχαριστιες ομως ειναι μεσα στο προγραμμα, για να μη ξεχναμε, αυτα που πρεπει να θυμομαστε. * Ο Φοιβος, ενας απο τους αξιολογοτερους bloggers που διαβαζω σταθερα.
like2

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Η νόηση είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια προσωπικές εμπειρίες, που ανοίγουν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε Βιολόγιο. Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση, επιλέξτε "Δημοσιεύστε νέο κείμενο". Επιλέξτε "Βιολόγιο", συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.