νόηση, ετών 18:)

διαγνωσεις έχετε. Σε οριακές περιπτώσεις ίσως μην αρκεί μια πρώτη μάτια, σεις το λέτε, ακόμη και επιστημονική. Ο ένας έχει δουλέψει με την κόρη σας και ο άλλος την έχει απλά δει. Και οι δυο βλέπουν έλλειμμα στην επικοινωνία. Βάλτε πλάνο. Συνεργαστείτε με τους ειδικούς, μη τους κάνετε γυμνάσια.

Κατά τη γνώμη μου όταν σου λένε ότι έχεις κάτι και θέλεις να το διασταυρώσεις πας και σε δεύτερο γιατρό και δεν του λες τι είπε ο πρώτος. Αυτό θα πει δεύτερη γνώμη. Διαφορετικά μπορεί ο δεύτερος από ανασφάλεια να αναμασήσει τη γνώμη του πρώτου. Το σωστό είναι οι 2 γνώμες να είναι ανεξάρτητες: ο καθένας να πει τη γνώμη του χωρίς να ξέρει τι είπε ο άλλος. Στη θέση σου δεν θα έλεγα συνειδητά στον δεύτερο τι είδε ο πρώτος. Προσπάθησε να μάθεις αν οι 2 διαγνώσεις είναι ίδιες όπως είπε ο χρήστης agkou. Εμένα που δεν είμαι ειδικός δε μου φαίνονται ίδιες, αφού ο ένας είπε ότι το παιδί δεν έχει τίποτα παρά μόνο ένα πρόβλημα στο λόγο (όπως τόσα άλλα παιδιά), ενώ ο άλλος ανέφερε τη λέξη «αυτισμός» (έστω και άτυπος) που σημαίνει ότι είδε κάτι παραπάνω που δεν του άρεσε. Αν οι 2 απόψεις είναι διαφορετικές άντε και σε τρίτο. Πριν μπεις σε οποιαδήποτε διαδικασία θεραπείας πρέπει να έχεις στα χέρια σου μια σωστή γνωμάτευση, διαφορετικά όλη η προσπάθεια που θα κάνεις θα είναι σε λάθος κατεύθυνση. Σκέψου ότι μπορεί απλά να έχεις ένα παιδάκι που άργησε να μιλήσει και δεν τρέχει τίποτα ή να έχεις ένα παιδάκι που όντως έχει κάποιο θέμα και δεν πρέπει να χαθεί χρόνος. Εννοείται ότι αν πας σε τρίτο πρέπει να του αναφέρεις τις γνωματεύσεις και των 2 άλλων. Πάνω από όλα έχε καθαρό μυαλό και παίρνε αποφάσεις με κρύο αίμα. Αυτό το τελευταίο εγώ δυσκολεύομαι να το κάνω, αλλά καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι. Επίσης να ασχοληθείτε με το ζήτημα και οι 2 γονείς. Όταν ο ένας θολώνει ο άλλος μπορεί να είναι πιο καθαρός στη σκέψη.