νόηση, ετών 18:)

Εκεί λοιπόν γατζωμένη στη σέλα και όχι απλές πεταλιές αλλά ορθοπεταλιές έχω αποφασίσω να κάνω και να ζήσω τη ζωή μου, που εγώ και τα παιδιά μου πιστεύω ότι αξίζουμε να ζήσουμε. Θεωρώ ότι στη ζωή πρέπει να έχεις στόχος και όχι επιθυμίες. Αν δεν εχεις στοχους δεν εχεις δυσκολιες και οπως διαβασα καπου: "Όταν έχεις στόχος και είσαι προσηλωμένος σε αυτούς, δε βλέπεις εμπόδια και δυσκολίες". Ο στοχος που εγω εχω θεσει ειναι μικρος και εφικτος. Προσπαθω να κανω τα παιδια μου διαφορετικα απο αυτο που οι περισσοτερι γονεις οραματιζονται για τα παιδια τους. Η ψυχικη τους υγεια, η ψυχολογικη τους ισορροπια, η διαυγεια σκεψης τους και η ικανοτητα να αποδεχονται τους γυρω τους οπως αυτοι ειναι και για αυτο που ειναι, ειναι αυτο που εχει σημασια για εμενα. Καθημερινα βλεπω γυρω μου παιδια χωρις τα προβληματα των παιδιων μας που ομως πασχουν, υποφερουν και οι γονεις τους απλα ενδιαφερονται να βλεπουν τα παιδια τους να αντικατοπτριζουν τους ιδιους τους εαυτους τους. Εχθες καθως εξηγουσα σε φιλη οτι ο Καμπακος μας απεκλεισε τον αυτισμο και εχουμε καταληξει οτι η καθυστερηση οφειλεται σε ατυπες επιληπτικες κρισεις ακουσα και την φοβερη ατακα που σιγουρα εγγυαται την ελλειψη κουλτουρας και καλλιεργειας ψυχικης. Η ατακα ηταν "ωραια, δηλαδη θα σου φτιαξει". Σαν να μιλουσε για τηλεοραση χαλασμενη η ελαττωματικη. Πως εγω λοιπον να περιμενω οτι αυτη η μανα θα μπορεσει ποτε κανει τα παιδια της ικανα να αλλαξουν τον κοσμο και τον τροπο που αντιμετωπιζονται τα παιδια μας! Εχω ηδη 5 παιδια και σε ενα μηνα περιμενουμε το 6ο αγγελουδι μας και οταν με ρωτανε πως τα καταφερνουμε τους απανταω: "Με άφθονη αγάπη, μεγάλη υπομονή, πίστη στην επιλογή μας και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο".