νόηση, ετών 18:)

Ξεκινώ με την εκτίμηση που νιώθω για την Κατερίνα και την προσπάθεια που κάνει προς ενημέρωση όλων μας. Ενιωσα την ανάγκη σε αυτό το βιολόγιο να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου μόνο και μόνο διότι τα τελευταία χρόνια σχεδόν κάθε νέα πειραματική ή μη μέθοδος συσχετίζεται με ότι περικλύει το φάσμα του αυτισμού. Σύμφωνα με όσα διάβασα στο παραπάνω κείμενο το όλο θέμα κατα την δική μου άποψη αφορά άτομα ή παιδιά που έχουν ανικανότητα στην ακοή. Και συνεχίζω..... Σύμφωνα με τα προλεγόμενα : "..Η μέθοδος έχει σχεδιαστεί με σκοπό να αποκαθιστά την ακοή και τους τρόπους με τους οποίους ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ή επεξεργάζεται τις ακουστικές πληροφορίες που λαμβάνει..." : Ερώτηση : Από πότε μια άνθρωπινη μέθοδος μπορεί να βελτιώσει τους τρόπους που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ή επεξεργάζεται τις πληροφορίες; Η μέθοδος αυτή δηλαδή θέλει να μας πει ότι μπορεί να αναβαθμίσει έναν εκ γενετής διαφοροποιημένο στη δομή εγκέφαλο; Δευτερον : "Kάθε συνεδρία απαιτεί τριάντα λεπτά μουσικής" Ερώτηση: Απο πότε ένα υπερκινητικό άτομο ή ένα άτομο με διάσπαση προσοχής μπορεί και δύναται να ακούσει μισή ώρα μουσική; Τι μουσική ειναι αυτή; Θα του κολήσουμε στα αυτιά του τα ακουστικά ή θα το βάλουμε μέσα σε ένα δωμάτιο στούντιο με ανοιχτό ήχο; Τρίτον : "Καλύτερη έκφραση των συναισθημάτων και ανάπτυξη κοινωνικότητας " Ερώτηση : Σαφώς όλοι μας όταν ακούμε μουσική νιώθουμε υπέροχα ιδιώς όταν οι νότες ταιριάζουν στις μουσικές μας προτιμήσεις. Όμως αναρωτιέμαι πως γίνεται να υπάρχει ανάπτυξη της κοινωνικότητας μετά απο μια μέθοδο 30 λεπτών σε έναν απομονομένο φαντάζομαι χώρο. Κοινωνικότητα απο όσο ξέρω είναι επαφή, είναι συνεργασία , είναι πράξη και αλληλεπίδραση συνήθως με άλλα άτομα. Τέταρτον : "Βελτιωμένη συμπεριφορά, Μείωση της διάσπασης" Ερώτηση: Για ποια διάσπαση μιλάει η μέθοδος; Διάσπαση προσοχής πχ ή διάσπαση ατόμου. Γιατί αν πρόκειται για διάσπαση προσοχής οτιδήποτε και αν κάνει το άτομο που μπορεί να του προσελκύσει την προσοχή σαφώς θα έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Πεμπτον: "Τα αποτελέσματα μπορούμε να τα δούμε μέσα σε μερικές εβδομάδες έως έξι μήνες μετά τη θεραπεία" Ερώτηση: Τι ακριβώς αποτελέσματα θα δούμε μετά απο μερικές βδομάδες θεραπείας; Πολύ καλό .....μου θυμίζει κάταγμα οστού. Τόσο ακριβώς χρειάζεται άν κάποιο άτομο σπάει το πόδι του ...μερικές βδομάδες. Κι Έκτον : Μηπως υπάρχει κανά χάπι ...κάτι σαν ντεπόν που να μας περνάνε όλα τα εκ γενετείς και μή ιατρικά μας προβλήματα; Όλες αυτές οι απορίες που έχω, έχουν προέλθει απο αγάπη για τον άνθρωπο και κυρίως για τους δύστυχους γονείς που στην ανάγκη τους να πιαστούν απο μια σανίδα σωτηρίας τρέχουν σε οποιαδήποτε "νεα μέθοδο" που κάποιος κάποτε έτυχε να μελετήσει. Μεθόδοι που προσφέρουν άπλετη ελπίδα σε κάθε πικραμένο - χρυσόνωντας το χάπι! Ναι χαιρομαι που προσπαθεί η επιστήμη να βρεί νέους τρόπους ίασης όμως δεν χαίρομαι καθόλου όταν αντιλαμβάνομαι ότι για να πειραματιστούν στην κάθε νέα μέθοδο στόχο έχουν τα άτομα που εμφανίζουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συγκαταλέγονται στον αυτισμό. Κυρίως ανησυχώ όμως, γιατί πολύ καλά έχουν λεχθεί όλα τα πάραπάνω όπως έχουν λεχθεί και αποτυπωθεί στον κόσμο....αλλά παρέλειψαν να μας πουν πόσο κοστίζει η μουσική υπόκρουση. Αλήθεια , Πόσο είναι το κόστος αυτής της μεθόδου; Υπάρχει στάνταρ χρονικός προσδιορισμός των αποτελεσμάτων που προσφέρει; και για να αλλάξουμε θέμα ....αυτοκτόνησε λέει ο νευροχειρούργος απο το βάρος των ευθυνών που του καταλογιζόταν για την σημερινή κατάσταση που βρίσκεται ο γαμπρός του Εβερτ. Μήπως πρέπει να καθίσω και εγώ στο σκαμνί μερικους γιατρούς και κάποιους άλλους; Το σκέφτομαι σοβαρά!!!!!!!

Εγώ τη μέθοδο Tomatis την γνώρισα μέσα από την αυτοβιογραφία του Alfred Tomatis. Αυτός, εκτός από ειδικός ακοής-ομιλίας, είναι και ψυχολόγος, ψυχαναλυτής. Εκανε λοιπόν ξεκάθαρο ότι αν τη μέθοδό του την δει κανείς μηχανηστικά ... ουδεμία σχέση έχει. Στην πραγματικότητα νομίζω οτι προσπάθησε (άλλο, σε ποιό βαθμό το κατάφερε, και σε ποιές περιπτώσεις το κατάφερε) να "ξυπνήσει" κάτι, πάντα προσυλλωμένος -βασικά- στον ψυχικό παράγοντα, είτε σαν αιτία (διάγνωση), είτε σαν μέσον (θεραπεία). Αυτά που περιγράφει η πολύ αγαπητή φίλη Κατερίνα, είναι η "μέθοδος Tomatis" όπως την γνώρισε στην πράξη στην Ρηνούλα. Μου αφήνουν απορεία για το πόσο ένα κέντρο που φέρει το όνομα, μένει στο εξωτερικό, στο περιτύλιγμσ, που είναι και το εύκολο, και συγχρόνως εντυπωσιακό κομμάτι της υπόθεσης (καταλαβαίνετε ... μηχανήματα, φωτάκια που αναβοσβήνουν, δείκτες, διαγράμματα, όλα αυτά που δικαιολογούν την αμοιβή γιατί είναι "απτά".) Από την άλλη, ας λάβουμε υπ όψιν οτι κάθε μέθοδος, (υπό την προυπόθεση οτι δεν καταπιέζει και είναι γενικότερα ανόδυνη για το παιδί), μπορεί να λειτουργήσει ως Placibo. Δίνει προοπτική, πίστη, αισιοδοξία στο στενό περιβάλλον του παιδιού κι αυτό αντανακλάται στο παιδί. Ελπίζω Κατερίνα μου να μην τα δεις αυτά σαν διάθεση προσωπικής κριτικής, γιατί εκτιμώ την συνέπεια και την επιμονή σου. Αλλά εδώ βρισκόμαστε για να μάθουμε. Και από τις επιτυχίες. Και από τα -πιθανά- λάθη.