Η δική μας ιστορία

Καλησπέρα. Πριν απο τρία (3) χρόνια γεννήθηκε η Ιωάννα. Περπάτησε γρήγορα, μάθαινε πολυ γρήγορα να εκτελεί καθημερινές εργασίες και όλα μοιαζανε φυσιολογικά. Με τον Καιρό φαινόταν ότι καθυστερεί η γλωσσική της ανάπτυξη. Διάβαζαμε ιστορίες στο Internet αλλ´α δίναμε χρόνο στον παιδι μας. Με τα πολλα στα 2.5 η αναπτυξιολογος μας ανακοινωσε ότι πάσχουμε απο ΔΑΔ. Το χειρότερο δεν ήταν η διαγνωση όσο ότι η διαγνωση ειναι απλά μια διαπίστωση χωρίς ασφαλείς προβλέψεις. Μετα απο έξι μήνες η ιστορία αυτη έχει και τις καλές της πλευρές.Μας έχει κάνει καλύτερους γονείς, αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο στα παιδια και βάζοντας καριέρες και λοιπα σε δεύτερη μοίρα.Η ιδιαιτερότητα της κόρης μας μας έχει κάνει να την αγαπησουμε περισσότερο.

Δεν ξέρουμε ποιο θα ειναι το μέλλον αλλα σε κάθε περίπτωση θα το ταξιδέψουμε μαζι. Το σίγουρο ειναι ότι η αλλαγη αυτη στην ζωή μας μας έχει αλλάξει την κοσμοθεώρια μας.Τοσο εγω όσο και η γυναίκα μου είμασταν τεχνοκράτες , είχαμε την εντύπωση ότι η επιστήμη νικά και όλα τα κακά σκορπαει.. Μεγάλη πλάνη. Ο άνθρωπος έχει τέτοια γνώση για αρκετές ανθρώπινες λειτουργίες που αντιστοιχεί με την αντίληψη ενός αυτιστικος παιδιού για τον κόσμο γύρω. Γνωριζουμε μέρος του κόσμου μας και κάποιες φορές οι εξισωσεις λειτουργούν κάποιες άλλες όχι.

Δεν αγωνιούμε πλέον, ταξιδέυουμε. Μας λυπεί το γεγονός ότι πολλές φορές δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την ιατρική απο το εμπόριο αλλ´α έτσι ειναι η ανθρώπινη φύση. Μας παρηγορεί ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτο το ταξίδι.Καθε βήμα προόδου ειναι και μια νικηφόρα μάχη. Αλλ´α σε κάθε περίπτωση το σημαντικό ειναι η ζωή.Και τελικά σε αυτήν την ζωη ολοι είμαστε ιδιαίτεροι και μοναδικοί. Η διαφορα ειναι ότι κάποιοι δεν μπορούν να κρύψουν την διαφορετικότητα τους παριστάνοντας τους φυσιολογικους. Σας ευχομαι σε όλους το καλύτερο δυνατό ταξίδι στην περιπέτεια σας. Κάθε νίκη σας θα ειναι και δικη μας. Θα ειναι η ελπίδα μας που θα ομορφαίνει την ζωη μας.

Σχόλια

Ιατρική και εμπόριο

Υποβλήθηκε από Ιγνάτιος Καφαντάρης Τρί, 20/03/2012 - 13:57

Αγαπητέ μπαμπά, Διάβασα το όμορφο κείμενο που αναρτήσατε. Βγαίνει μια εκ βάθους και εις βάθος ματιά στα πράγματα, από έναν άνθρωπο που μια απρόσμενη εμπειρία τον αλλάζει με την δύναμη της αγάπης. Αναστατώθηκα με την φράση σας "Μας λυπεί το γεγονός ότι πολλές φορές δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την ιατρική απο το εμπόριο" παρότι πράγματι έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Άπληστη. Είναι το χειρότερο πράγμα που εδώ και χρόνια βιώνω στη δουλειά μου. Καθημερινά με λυπεί και με εξοργίζει. Στην Ελλάδα βέβαια ζούμε, και όλα αυτά γίνονται πιο απροκάλυπτα. Μήπως είναι καιρός να χτυπήσουμε αυτά τα φαινόμενα; Μήπως πρέπει οι γονείς να αρχίσουν να μιλάνε για αυτά; Ζούμε ευτυχώς σε μια φάση που είναι ευνοϊκή να έρχονται τα σάπια στην επιφάνεια. Λίγο καιρό μόλις πριν, όποιος μιλούσε θα ήταν απλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σήμερα όμως πιστεύω πως ο καταγγελλόμενος έχει αρχίσει να φοβάται τον καταγγέλλοντα, και όχι το αντίστροφο όπως επί τόσα χρόνια...

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ιατρικη και εμπόριο

Υποβλήθηκε από Γιώργος Κουϊμηντζής Τρί, 20/03/2012 - 23:16

Καλησπέρα Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.Το θέμα του εμπορίου στην ιατρική είναι πολύ μεγάλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς στο μικρόκοσμο των διαγνωσμένων με ΔΑΔ δεν υπάρχει το στυγνο αλισβερίσι με τα φακελάκια.Δυστυχώς γιατί δεν υπάρχει θεραπεία , ευτύχως γιατί δεν γίνεται στυγνό εμπόριο. Όμως για σκεφτείτε γιατί αυξάνονται τα κρούσματα ΔΑΔ γύρω μας; Χαλάνε τα γονίδια μας;Υπάρχει καλύτερη παρακολούθηση;Έχουν μπει υπερβολικα οι υπολογιστές στην ζωή μας; Αναπτύσσεται μια επικερδής βιομηχανία; Η άγνοια μας ψηφίζει το λίγο από όλα και ίσως είναι αυτή είναι η πειστικότερη απάντηση. Η ευκολία που παίρνει την ταμπέλα κάποιος σαν ΔΑΔ απο μερικούς ή η χαρά κάποιων να ανιχνεύουν αυτιστίκαρους ενήλικους ή ανήλικες είναι συμπτώματα μιας μη υγιούς κατάστασης.Αυτό δεν γίνεται απαραίτητα για εμπορικούς λόγους. Πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι επειδή έχουν ξοδέψει πολλά χρόνια της ζωής τους στον αυτισμό είναι autistic bias(αναζητούν ή ανακαλύπτουν αυτιστικα στοιχεία παντού) Τεράστιο θέμα που δεν μπορεί να λυθεί εύκολα. Σε προσωπικό επίπεδο δεν έχω συναντήσει επαγγελματίες που αξίζουν καταγγελία. 1)Υπάρχουν οι ιατροί που υπηρετούν την επιστήμη αλλά αποστασιοποιούνται πολυ από τον ασθενή. 2)Υπάρχουν οι ιατροί που σου μιλάνε και δεν μπορούν να κρύψουν τα δολλάρια από τα μάτια τους. Όλα αυτά είναι δευτερεύοντα.Αυτό που καίει κάθε γονίο παιδιού με ΔΑΔ είναι το μέλλον και δεν υπάρχουν οι ιατροί που θα θέλαμε .Όχι για λόγους προσωπικότητας,διαφθοράς ή οτιδήποτε άλλο.Απλα η επιστήμη είναι πίσω ακόμη στο θέμα αυτό.Το παλεύει.Αλλά ακόμη απέχει αρκετά. Δεν μας φταίνε οι ιατροί, οι λογοθεραπευτές και οι εργοθεραπευτές. Παλεύουμε κάτι που η μερική γνωση μας και αντίληψη το κανούν χαοτικό. Ταξιδεύουμε,σημασία έχει το ταξίδι.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Αγαπητέ μπαμπά Γιώργο

Υποβλήθηκε από Ρήνα Πέμ, 22/03/2012 - 12:42

Εμενα με αγγιξαν αυτα που ειπες για αλλαγη κοσμοθεωρειας και για καριερες κλπ. Δυστυχως ολοι σε καποιες φασεις της ζωης παρασυρθηκαμε απο τις συγχρονες σειρηνες αλλα η ιδια η ζωη μας προσγειωσε οχι στη πραγματικοτητα οπως συνηθως λενε αλλα στη συνειδηση.Και ποια ειναι αυτη; Ειναι ενα μικρο καμπανακι μεσα μας που εκει που ηταν αλαλο η αδιαφορο, ξαφνικα αρχιζει να κτυπαει και μαλιστα σε απιθανες φασεις που μεχρι τοτε ουτε φανταζομασταν. Κτυπαει για παραδειγμα οταν ειμαστε κουρασμενοι και θελουμε την ησυχια μας, να σηκωνομαστε για τη παιδικη χαρα, χτυπαει οταν αναβουμε το κερι για τη οικογενεια μας να θυμομαστε και ενα ακομα κερι για ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ και τους γονεις τους, κτυπαει για τον καθε αναπηρο που συνανταμε να τον συντρεξουμε πιο ουσιαστικα,κτυπαει οταν προσφερουμε εθελοντικα και χωρις καμμια ανταποδοση... Η γνωμη σου για τη επιστημη οτι νικα τα παντα, ειναι η συγχρονη αντιληψη των νεων που μεγαλωσαν σ ενα περιβαλλον τεχνολογικων επιτευγματων, ομως ειδαμε ολοι μας που μεγαλωνουμε τα ιδιαιτερα παιδια μας οτι τιποτα δεν μπορει να κανει η επιστημη, ουτε καλα καλα σωστη διαγνωση,περιμενει κι αυτη το χρονο να δειξει. Ισως γι αυτο να κληθηκαμε να αναστησουμε αυτα τα παιδια, για να κατανοησουμε βαθυτερα, πραγματα για τα οποια μεχρι τωρα ειχαμε κλειστα τ αυτια μας και τα ματια μας. Μην ανησυχεις για το ταξιδι, σιγουρα θα ειναι καρποφορο απλα τωρα δε μπορεις να κανεις ταμειο, αυτο θα γινει στο τελος. Καλως ηλθες στην εξαιρετη αυτη συντροφια και καλη δυναμη.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Περισσεύει το θράσος!

Υποβλήθηκε από Diminna Παρ, 23/03/2012 - 20:20

Δεν μπορω να ακουω αυτους που κανουν εμποριο και βλεπουν τα παιδια μας σαν πορτοφολια, να θλιβονται δηθεν για το εμποριο που επικρατει στην ιατρικη. Λίγη τσιπα δεν θα εβλαπτε. Και βεβαια δεν αναφερομαι στον george1977 που ανεβαινει το δικο του γολγοθα. Οποιος καταλαβε, καταλαβε. Απλα ο συγκεκριμενος σχολιαστης αντι να θλιβεται καλυτερα να ντρεπεται.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)