νόηση, ετών 18:)

Γειά σας!

Ειμαι 20 ετών και μένω Δυτική Αττική. Εχω διαγνωστεί με βαριά κατάθλιψη και αγχωτικη διαταραχή μετά από μπουλινγκ που έφαγα στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Σε σχολή δεν κατάφερα να περάσω, γράφτηκα σε μια ιδιωτικη την οποία σταμάτησα γιατί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα οι γονεις μου. Είχα κάποια συμπτώματα στο σχολείο και 2 δάσκαλοι στο δημοτικό επέμεναν να διαγνωσθω γιατί έχω μεγάλο θέμα με την συγκέντρωση και την επικοινωνία και επίσης δεν έχω κοινή λογική μέσα μου, δεν ξέρω αυτονόητα πράγματα και δεν μπορώ να καταλάβω πολλά πράγματα τόσο εύκολα και έχω υπερένταση συνέχεια.

Η οικογένεια μου αν και την αγαπώ απίστευτα, είναι λίγο συντηρητική με αυτά τα θέματα και για αυτό ήταν αρνητικοί, οπότε δεν διαγνώσθηκα ποτέ αν και φαίνεται πως πληρώ όλα τα κριτήρια για ΔΑΠ και ΔΕΠΥ.

Αναρωτιέμαι πως θα μπορούσα να πάρω πιστοποιητικό και αν έχω ελπίδες να πάρω κάποιο επίδομα, κάποια μοριοδοτιση αν ξαναδώσω πανελληνιες ή αν περάσω σε κάποια σχολή μακριά να δικαιούμαι να μείνω σε φοιτητική εστία. Όσο αφορά τις εστίες είδα ότι προτεραιότητα στέγασης έχουν τα ΑμεΑ και τα άτομα με κάποια άλλα κοινωνικοοικογενειακά κριτηρια.

Δεν μπορώ να δουλέψω σε σερβις ή σε πωλήσεις σαν όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, ώστε να βγάλω τα δίδακτρα της ιδιωτικής σχολής, δυστυχώς. Το προσπάθησα πολύ αλλά δεν με πήραν σε δουλειά. Επίσης, γιατρός πλέον δεν με παρακολουθεί, ειχα πάει στα κρυφά για την κατάθλιψη αλλά το έμαθαν οι γονείς μου και δεν με ξανάφησαν ώστε να με παραπέμψει στο ΚΕΠΑ. 

Αν μπορεί κάποιος που γνωρίζει να μου πει τι ισχύει για άτομα με τετοιο υπόβαθρο όσο αφορά την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, το πως παίρνεις πιστοποίηση ή επίδομα.

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων! Χαίρομαι που υπάρχει ένα τέτοιο forum ώστε άτομα και γονείς με τα ίδια βιώματα να έρχονται κοντά.