νόηση, ετών 18:)

Είμαι συγκλονισμένη, μόλις πληροφορήθηκα τον θάνατο ενός συμμαθητή μου από τα σχολικά μου χρόνια, όχι και τόσο μακριά, δεκαετία του ΄80. "Πεθανε από έμφραγμα!" μου είπε η φίλη, συμμαθήτρια και κουμπάρα μου, σχέση ζωής που όμως κράτησε! Το χειρότερο έπεται, μόλις είχε γίνει πατέρας, πριν 10 μέρες! Και ήταν μόλις 38 ετών! 'Αρα τίποτα δεν είναι σίγουρο, ασφαλές! Το αβέβαιο μέλλον, οι άλλοι που μένουν πίσω τί φταίνε! Τα παιδιά; Ειδικά τα ανήμπορα παιδιά; Τα δικά μας παιδιά; Φοβάμαι το μέλλον!... Αντίο φίλε Κώστα!