Τον τελευταίο χρόνο - κυρίως - μας προβληματίζει πολύ και η 5χρονη κόρη μου, μαθήτρια νηπιαγωγείου. Ανέκαθεν ήταν παιδί που δεν επεδίωκε έντονα την κοινωνική συναναστροφή και αποτραβιόταν, αλλά λόγω της κατάστασης που βιώναμε με τον μεγάλο η στάση της ήταν κατά κάποιον τρόπο βολική. Βέβαια υπήρχαν φορές που απευθύνθηκα σε ειδικούς (αναπτυξιολόγους, παιδοψυχιάτρους) γιατί φοβόμουν για φάσμα αυτισμού, όλοι όμως με καθησύχαζαν πως δε συνέβαινε κάτι τέτοιο. Τα προβλήματά μας, πέρα φυσικά από την άρθρωση, είναι η συναισθηματική της ανωριμότητα και οι δυσκολίες που έχει στις κοινωνικές δεξιότητες.