νόηση, ετών 18:)

Ο Γιωργάκης παρακολουθεί την τάξη ενός Δημόσιου νηπιαγωγείου και η μία δασκάλα έχει διοριστεί για να τον βοηθάει. Το πλαίσιο αυτό λέγεται "παράλληλη στήριξη". Τα ΚΔΑΥ γνωματεύουν αν αυτό είναι το κατάλληλο πλαίσιο για το παιδί και μετά γίνεται αίτηση στο Υπουργείο Παιδείας. Κανονικά πρέπει να διορίζεται ειδικός παιδαγωγός αλλά του Γιώργου είναι απλώς νηπιαγωγός. Όσο για το επικοινωνιακός, εννοώ ότι με εμάς είχε βλεμματική επαφή, ζητούσε πράγματα με τον τρόπο του παίρνοντάς μας από το χέρι, ήταν πάντα πολύ τρυφερός μαζί μας, πήγαινε στην αγκαλιά των φίλων μας και πάντα δεν δίσταζε να γνωρίζει καινούργιο κόσμο. Οταν του μιλούσε κάποιος ξένος χαμογελούσε και κυττούσε εμένα για να του πω ποιός είναι. Το κάνει και τώρα καμμιά φορά και είναι πολύ γλυκούλης. Όταν όμως έμπαινε σε ένα καινούργιο χώρο δεν εστίαζε ποτέ σε όποιον ήταν μέσα παρά περιφερόταν γύρω γύρω. Μου έλεγαν οι ειδικοί που τον παρατηρούσαν ότι ήταν καλό που του άρεσε να εξερευνά το περιβάλλον. Με τα παιδιά ήταν πάρα πολύ καλός πάντα, αν και δεν ήξερε ο καυμένος τι να κάνει για να προσελκύσει την προσοχή τους. Παρόλα αυτά προσπαθούσε,έτρεχε μαζί τους, αλλά δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους κανόνες του παιχνιδιού. ΄Οταν ήταν 3 ετών δεν μπορούσε καν να πετάξει την μπάλλα στο μπαμπά του αλλά το ήθελε πάρα πολύ.Και εννοείται το κατάφερε και μάλιστα είναι και καλός σουτέρ! Εξάλλου το πέταγμα της μπάλλας είναι μιά μορφή επιοινωνίας. Ο μικρούλης μου δεν είχε καθόλου αυτοπεποίθηση. Προσπαθούσα να τον πείσω να πετάξει θυμάμαι βελάκια με μαγνήτη και ήταν αδύνατο. Προσπαθήσαμε με τις πέτρες στην θάλασσα και τελικά τα κατάφερε. Φαντάσου ότι στα 2,5 δεν έδειχνε κάν τι ήθελε. Μας πήγαινε εκεί. Έπειδή του άρεσαν οι φωτογραφίες του έδειχνα τα οικογενειακά αλμπουμ και του έλεγα να ο θείος, η θεία κ.λ.π. Μιά ημέρα άπλωσε κι εκείνος το δαχτυλάκι του (λυγισμένο όμως) και μέ κύτταξε για να του πώ.... Αυτό ήταν. Είχαμε κερδίσει μια μικρή μάχη.... [Να! τώρα μου φώναξε: Μαμά φέρε τον καθηγητή Σαϊνη]. Αυτό το παιδί στα 4 δεν έλεγε ούτε μαμά. Τώρα με λέει και μαμούλα.... Το μαμά του τόμαθε ο μπαμπάς του παίζοντας κρυφτό μ΄εμένα και λέγοντάς του "πού είναι η μαμά" και δώστου γέλια και τελικά με φώναξε μιά μέρα. Του πήρε πάντως ένα μήνα σχεδόν. Από εμάς περιμένουν να δώσουμε νόημα σ' αυτό, που δεν καταλαβαίνουν γιατί να το κάνουν! Εμείς θα τους δείξουμε τη χαρά του να μπορείς να ζητάς, να συζητάς, να μοιράζεσαι.. Διάβασα ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο που νομίζω πώς μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει επικοινωνία. Το αναφέρω για σένα και για όλα τα μέλη του NOESI.gr.

"Οδηγός εκπαίδευσης παιδιών με Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές" Ι. Βογινδρούκας - D.Sherratt Εκδόσεις Ταξιδευτής