Αδυναμία παρακολουθησης 1ης δημοτικού
Ο γιος μου γεννήθηκε στις 26/11/07 και σύμφωνα με τον νόμο του χρόνου θα πρέπει να πάει στην 1η δημοτικού. Από το σχολείο (ιδιωτικό νηπιαγωγείο) μας πρότειναν την επανάληψη της χρονιάς και συμφωνούμε. Τι κινήσεις θα πρέπει να κάνουμε; Από το ΚΕΔΔΥ (πήρα τηλ) μας είπαν ότι το σχολείο οφείλει να ενημερώσει τον Σχολικό σύμβουλο που το εποπτεύει (το σχολείο) και με την σύμφωνη γνώμη της νηπιαγωγού και την δική μας έχει λήξει το θέμα. Από το σχολείο μας είπαν πως δεν ξέρουν ποιος είναι ο σχολικός σύμβουλος και υπάρχει η ανησυχία μήπως χρειάζεται και κάτι άλλο. Ξέρει κάνεις την διαδικασία ακριβώς;
Σχόλια
Για την επανάληψη του νηπιαγωγείου
Από αυτήν τη διαδικασία περάσαμε κι εμείς. Εμείς σκεφτόμασταν το παιδί να επαναλάβει την τάξη, το σχολείο διαφωνούσε γιατί είχε καλό νοητικό δυναμικό, και εμείς επιμείναμε να εξαταστεί από το ΚΕΔΔΥ. Το παιδί είδε η σχολική σύμβουλος (μα είναι δυνατόν το σχολείο να μην ξέρει ποιός είναι ο σχολικός σύμβουλος;;;;;;;;;;;;;) η οποία πήρε τη θέση των νηπιαγωγών. Τέλος κάναμε αίτηση στα ΚΕΔΔΥ όπου αποφάσισαν οι ίδιοι, χωρίς να μιλήσουν καθόλου με το σχολείο, μόνο από την εξέταση που έκαναν οι ίδιοι, ότι θα έκανε κακό στο παιδί να επαναληφθεί η τάξη. Και ευτυχώς που τους ακούσαμε γιατί τελικά είχαν δίκιο. Μου κάνει εντύπωση ότι το ΚΕΔΔΥ είπε ότι η απόφαση δεν είναι δική τους. Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση μου κάνει ότι δεν ξέρουν στο σχολείο ποιός είναι ο σύμβουλός τους. Βάλε στο google "σχολικοί σύμβουλοι νηπιαγωγών", διάλεξε την περιοχή σου, και θα βγάλεις άκρη. Και κάτι άλλο: Σιγουρευτείτε ότι το παιδί θα το ωφελήσει η επανάληψη της τάξης. Ίσως το ιδιωτικό σχολείο να έχει συμφέρον από αυτό... Απευθυνθείτε σε έναν δημόσιο φορέα! Καλά ξεμπερδέματα, Ελένη
Απαράδεκτη απάντηση
Επανάληψη νηπιαγωγείου
Αλήθειες, λόγω έλλειψης χρόνου δεν εξήγησα πώς έχουν τα πράγματα
Επανάληψη και σύμβουλοι
Μερικές απορίες προς την ''πλανήτης της φανής''
Τι διαδικασία ακολουθήσαμε για επανάληψη του νηπίου
Διευκρινήσεις
Η επανάληψη του νηπίου
Για την Άννα
Eυχαριστώ Φανή και όλους για τις πληροφορίες
Kαλή πορεία να έχετε Βικτωρία
Να τον πάρεις τον σιδερά...
To noesi μας προσφέρει και ψυχοθεραπεία
(μ)άννα κουράγιο!!!
μας χρειάζεται το θεραπευτικό γέλιο
Καλό θα ήταν να αποφεύγεται η απόδοση ευθυνών
Καλησπέρα, καλό θα ήταν να αποφεύγεται η απόδοση ευθυνών, ιδίως όταν κάποιος δεν γνωρίζει προσωπικά συγκεκριμένες καταστάσεις. Καλό είναι να θυμόμαστε ότι πίσω από τους "ορισμούς" παιδαγωγός, εργοθεραπευτής. λογοθεραπευτής κτλ. βρίσκονται υπαρκτά πρόσωπα και δεν είναι σωστό να κρίνεται τόσο απλοικά η δουλειά τους. Το εάν ένα παιδί θα πάει καλά ή όχι δεν εξαρτάται από ένα μόνο άτομο γι' αυτό και ο σωστός θεραπευτής θα επιδιώξει σφαιρική και ολιστική παρέμβαση. Άλλωστε, όπως ανέφερε η Βικτώρια η παιδαγωγός κινήθκε προς αυτή την κατεύθυνση μετά από καθοδήγηση "συμβουλευτικής" και επιπλέον το άτομο δεν ήταν εξειδικευμένο στην εκπαίδευση παιδιών με αυτισμό -που υποθέτω το γνώριζαν οι γονείς-, γι' αυτό και αναζήτησαν άτομο με τις συγκεκριμένες γνώσεις.
Με εκτίμηση, Μπικάκη Αμάντα
Ο γιος μου έχει διάσπαση προσοχής
Η δασκαλα δεν βοηθαει το παιδι οσο πρεπει.ερχεται συνεχως στο σπιτι χωρις να εχει σημειωσει τα καθηκοντα που εχει, με αποτελεσμα να πρεπει καθημερινα να τηλεφωνω σε καποιους συμμαθητες για να μαθω.επισης η δασκαλα, του βαζει τοσα πολλα μαθηματα οσο βαζει και τους αλλους μαθητες, ενω ξερω πως στα παιδια με ΔΕΠΥ πρεπει να δινονται λιγοτερες υποχρεωσεις για το σπιτι. Θα ηθελα να μαθω τι μπορω να κανω γι αυτο. Έχω μιλησει με την δασκαλα πολλες φορες αλλα δεν εχουμε βγαλει καποια ακρη. Μετα τον σχολικο συμβουλο ποιος ειναι αρμοδιος για να απευθυνθω μηπως και μπορεσουμε και βοηθησουμε το παιδι..???
Για την Κατερίνα, δώσε μας λίγο περισσότερες πληροφορίες...
Κατερίνα, καλημέρα!
Δώσε μας λίγο περισσότερες πληροφορίες... Τι τάξη πάει το παιδί σου; Αν είναι στην πρώτη δημοτικού, και έχει ΔΕΠΥ, αυτά που μου λες μου ακούγονται αναμενόμενα. Και το ότι το παιδί δε σημειώνει, και το ότι η δασκάλα δεν το βοηθάει πολύ. Σκέψου ότι έχει και όλα τα άλλα παιδιά που κι αυτά πρέπει να ενταχτούν με επιτυχία στο σχολικό σύστημα, δεν είναι μια μεγαλύτερη τάξη που ο εκπαιδευτικός έχει πάρει τα υπόλοιπα παιδιά έτοιμα και έχει την "άνεση" να ασχοληθεί με το ένα που δυσκολεύεται. Τώρα βέβαια που φτάσαμε στο Φεβρουάριο, λογικά τα άλλα παιδιά θα έχουν "πάρει μπροστά" άρα ίσως είναι η κατάλληλη περίοδος να της ζητήσεις να βοηθήσει παραπάνω το δικό σου.
Αυτό που λες, ότι στα παιδιά με ΔΕΠΥ πρέπει να δίνονται λιγότερα για το σπίτι δεν είναι απόλυτο, γιατί μπορεί να οδηγήσει στο να αισθάνεται το παιδί ότι υστερεί από τους άλλους. Άλλο είναι να μην προλαβαίνει να τα κάνει όλα, και άλλο είναι να του βάζουν λιγότερα από την αρχή γιατί θεωρούν δεδομένο ότι δε θα τα καταφέρει. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι λέω. Αν γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνεται με πολύ διακριτικό τρόπο. Είχαμε κι εμείς αυτό το δίλημμα και επιλέξαμε να μην το κάνουμε.
Ο δικός μου γιος είναι φέτος στην τρίτη δημοτικού. Φέτος άρχισε να σημειώνει μόνος του. Αυτό που βοήθησε πολύ είναι ότι έχουμε έναν πίνακα με τους στόχους του για τη συμπεριφορά του στην τάξη, και ο δάσκαλος σημειώνει κάθε μέρα πόσο καλά τα πήγε στην επίτευξη του κάθε στόχου. Οι στόχοι είναι να μην παίζει με διάφορα αντικείμενα στην αίθουσα, να ζητά άδεια για να μιλήσει, να σημειώνει τις εργασίες για το σπίτι, να ολοκληρώνει τη δουλεία του σε εύλογο χρόνο και να διατηρεί το θρανίο του συμμαζεμένο. Όλα αυτά δηλαδή που δυσκολεύουν ένα παιδί με ΔΕΠΥ, αν και εμάς η διάγνωσή μας είναι άλλη (Έχουμε και μία διάγνωση για ΔΕΠΥ, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.) Ο πίνακας δεν απαιτεί πολύ κόπο από το δάσκαλο και κινητοποιεί το παιδί.
Απ΄την άλλη, έχεις σκεφτεί διαφορετικά συστήματα για να σημειώνει; Δηλαδή να χρησιμοποιήσετε πολύχρομους συνδετήρες, αυτοκόλλητα βελάκια που θα "δείχνουν" τι έχει να κάνει, και άλλα τέτοια "χαριτωμένα"; Μπορεί να βοηθήσουν. Δε θα βλάψει και ένα σύστημα κινήτρων, μία μικρή επιβράβευση αν το κανει σωστά.
Τέλος, ίσως απλά θα έπρεπε να μην παίρνεις τηλέφωνο τις άλλες μαμάδες και να τον αφήσεις να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του να πάει σχολείο αδιάβαστος. Θα πρέπει να έχεις βέβαια συννενοηθεί με τη δασκάλα και να έχετε συμφωνήσει πάνω σε έναν τέτοιο τρόπο αντιμετώπισης από εκείνην, ώστε το παιδί να μην προσβληθεί, αλλά να ενθαρρυνθεί να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του την επόμενη φορά.
Αυτά που σου λέω είναι βέβαια γενικά, και φαντάζομαι ότι ίσως να τα έχεις ακούσει. Αν θέλεις να μου πεις πιο συγκεκριμένα πράγματα για την κατάσταση, ίσως μπορέσω να βοηθήσω πιο πολύ...
Φιλικά,
Ελένη
Ελένη, ο γιος μου πάει Γ' δημοτικού, δεν έχουμε ακόμη βρει τρόπο
Ελενη ο γιος μου παει στην τριτη δημοτικου,ακομα δεν εχουμε βρει τον τροπο για να σημειωνει καπου τα καθηκοντα του. Εχω δοκιμασει τα παντα.τωρα θα κανω σελιδοδεικτες απο κορδελα να τους κολησω στο βιβλιο. Εχω δοκιμασει επισης αυτο που λες,να μην παιρνω τηλ τους γονεις,αλλα δεν τον ειδα να νοιαζεται και πολυ, οποτε ουτε κι αυτο επιασε.σημερα πηγα στην διευθυντρια του σχολειου και ζητησα να του φωτοτυπουν τα καθηκοντα. Ειλικρινα δεν ξερω τι αλλο να κανω. Ειμαι σε απογνωση. Αυτο με τον πινακα που ανεφερες παραπανω ακουγεται πολυ καλο, αλλα πρεπει να συνεργαζεται και η εκπαιδευτικος (που για την δικια μας δεν το βλεπω). Την τελευταια φορα που μιλησα μαζι της, της ζητησα να φωτοτυπουν τα καθηκοντα που εχουν για το σπιτι και μου ειπε πως θα πρεπει να της το θυμιζει το παιδι. Το παιδι ομως το ξεχναει και παλι ερχεται χωρις σημειωσεις. Αφου να φανταστεις, προχθες διαβασαμε ιστορια, το θανατο του αχιλλεα, ενω αυτα ηταν στο μαθημα, Δουρειος Ιππος... Δεν ξερω τι αλλο μπορω να κανω... Εχω απογοητευτει. Εγω παντως ζητησα να του βαζει λιγοτερα. Κουραζεται, νευριαζει και τα παραταει. Καλυτερα να της ελεγα να του βαζει οσα και τα αλλα παιδια, αλλα να κανει οσα μπορει;
Μόνο δε σημειώνει και αργεί να διαβάσει στο σπίτι;
Κατερίνα, σε όλα τα άλλα που ανέφερα ότι δυσκολευόταν ο δικός μου, είναι εντάξει το παιδί σου και μόνο δε σημειώνει και αργεί να διαβάσει στο σπίτι; Δηλαδή όταν γράφουν διαγώνισμα, γράφει στο χρόνο που πρέπει; Το θρανίο του είναι συμμαζεμένο; Αν σε όλα τα άλλα είναι συνεπής, μήπως του φταίει ότι απλά η μελέτη στο σπίτι και γι' αυτό δε σημειώνει, μήπως και γλυτώσει τίποτα; Θα μου πεις ότι έτσι κι αλλιώς τα κάνει, αφού παίρνεις τηλέφωνα, αλλά μου φαίνεται παράξενο να είναι αυτό το μόνο σημείο στο οποίο έχει δυσκολία.
Όσο για τη δασκάλα, ισχύει ότι είχα πει στην προηγούμενη ανάρτησή μου, έχει πάρει μια τάξη που λειτουργεί από όονη της πλέον. Μπορεί ν' ασχοληθεί με το ένα παιδί που δυσκολεύεται. Άλλωστε, όπως λέει και ο διευθυντής του σχολείου μας, το σχολείο είναι κυρίως γι' αυτά τα παιδιά, όχι για τα άλλα που πάνε και με τον αυτόματο πιλότο!
Όχι Ελένη μου, δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα
Οχι ελενη μου,δεν ειναι μονο αυτο το προβλημα. Σστα τεστ που με ρωτας,ενω ειναι διαβασμενος καλα, δεν γραφει καλα παντα. Εχω καταλαβει οτι τα ξεχναει και οτι γραφει μονο οτι θυμαται κι αυτο με δικα του λογια. Οσον αφορα το χρονο που δινουν για τα τεστ, δεν του φτανει. Θελει περισσοτερο χρονο. Το θρανιο του εχει παντα απο κατω ξεχασμενα βιβλια που πηγαινω εγω να του υπεμθυμισω οτι πρεπει να τα παρει. Χανει συνεχως τα πραγματα του. Δεν ξερω αν καταφερα να σου δωσω να καταλαβεις. Παντως σ ευχαριστω πολυ για το χρονο που μου αφιερωσες. Ειμαι μια μανουλα που αγχωνεται πολυ γιατί φοβαται πως αν συνεχισει ετσι ο γιος της, δεν θα μπορεσει ποτε να ειναι σε ενα καλο επιπεδο. Σ' ευχαριστω...
Κατερίνα μου, μην αγχώνεσαι
Κατερίνα μου, μην αγχώνεσαι.¨Όλα αυτά που μου ανέφερες είναι "πακέτο", γι' αυτό και παραξενεύτηκα όταν μου ανέφερες μόνο για τις σημειώσεις. Έχω αντιμετωπίσει ακριβώς το ίδιο θέμα. Θέλεις να μιλήσουμε από το τηλέφωνο; Θα μπορώ να σε πάρω μετά τις 10 το βράδυ ή αύριο το πρωί, τώρα πρέπει να φύγω. Στείλε μου ένα e-mail μέσω της σελίδας με το τηλέφωνό σου αν θέλεις. Αλλιώς, μετά τις 10 θα σου πω μέσω της σελίδας πάλι πως αντιμετωπίσαμε εμείς αυτό το θέμα, από την Α' δημοτικού μέχρι σήμερα, που τελικά το "πετύχαμε".
Θα μπω το βράδυ κατά τις 10:30
Θα μπω το βραδυ κατα τις 10:30. Δεν ξερω πως μπορω να σου στειλω με mail το τηλεφωνο μου. Ειμαι λιγο ασχετη μ αυτα... Θα χαρω πολυ να τα πουμε. Ευχαριστω πολυ..:)
Για την αγχωμένη μαμά....
Αγαπητή Κατερίνα Μπεχλι, σ΄ ευχαριστώ που μου θύμισες πριν 15 χρόνια το πόσο αγχωμένη μαμά ήμουν ενώ προσπαθούσα να τα βάλω με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που με πολεμούσε αλύπητα. Ο στόχος μου πάντα ήταν το μέλλον του γιού μου. Ολα αυτά που περιγράφεις τα έχω ζήσει απο το Δημοτικό, μέχρι και στην ανωτερη εκπαίδευσή του. Τα χαμένα χρόνια ήταν του σχολείου. Εν ολίγης από αποτυχημένος μαθητής με Δυσλεξία και Σύνδρομο Ασπεργκερ, τώρα είναι ένας επιτυχημένος εργαζόμενος ίσως και ο μοναδικός Ελληνας στη Βιομηχανία των Vidogames. Aυτό που μας βοήθησε, ήταν η πίστη μας στο ταλέντο του , αδιαφορώντας για την γνώμη των δασκάλων. Δυστυχώς από τότε δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα. Συνεχίζουν οι δάσκαλοι να βασανίζουν τους μικρούς ΄΄ξεχωριστούς΄΄ μαθητές. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να κατανοήσω ότι δεν ήταν και τόσο σημαντικό να είναι καλός μαθητής! Σπαταλήσαμε άδικα χρόνο, πίεση ψυχολογική και αρκετά χρήματα για το ΤΙΠΟΤΑ. Χαμένες γνώσεις, μέσα σ΄ενα απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Χαίρομαι που έχεις ένα ξεχωριστό παιδί που αδιαφορεί για όλα αυτά που του διδάσκουν με λάθος τρόπο. Ευχομαι να έρθει η μέρα να νιώσεις απίστευτα ευτυχισμένη και περήφανη για τον γιό σου, όπως ένιωσα και εγώ μετά από χρόνια. Καλή δύναμη.
Φιλικά
Καίτη Δημάκη
Καίτη, χαίρομαι πολύ που το λες αυτό
Καίτη, χαίρομαι πολύ που το λες αυτό... Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, ότι τα παιδιά μας δε χρειάζεται να μάθουν όλα αυτά που έχει να τους διδάξει το σχολείο. Το έχω πει και στο δάσκαλό τους, δεν με ενδιαφέρει να γράψει άριστα στην ορθογραφία. Μ' ενδιαφέρει να γράψει. Ήθελα δηλαδή, να ανοίξει το τετράδιο, να πάρει το μολύβι και να ακολουθήσει το ρυθμό της υπαγόρευσης. Να αποκτήσει ένα σύστημα, κι έναν τρόπο να μπορεί να κάνει κάτι ΑΝ θέλει. Αυτό ήθελα. Να μη φτάσει σε μια ηλικία που θα θέλει να κάνει κάτι αλλά δε θα έχει μάθει ποτέ τον τρόπο να δουλεύει.
Και κάτι άλλο, άσχετο... Το γιο σου, να ξέρεις, δεν τον καμαρώνεις μόνο εσύ, αλλά κι εμείς...
Κατερίνα, σου έστειλα το τηλέφωνό μου
Κατερίνα, σου έστειλα το τηλέφωνό μου στο e-mail που έχεις δώσει στο NOESI.
Ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δίνεις
Ευχαριστω για το κουραγιο που μου δινεις. Ευχομαι και ο δικος μου γιος να τα καταφερει.αυτα που μου λες που βιωνες εσυ πριν καποια χρονια,τ α βιωνω εγω τωρα. Καθε φορα που παω σχολειο να ρωτησω πως παει (και παω πολυ συχνα) φευγω με κατεβασμενα μουτρα. Τα λογια της δασκαλας ειναι μονίμως, δεν γραφει, δεν συμμετεχει στην ταξη, κανει φασαρια και δεν αφηνει και τα αλλα παιδια να παρακολουθησουν και πολλα αλλα.
Δεν εχει καταλαβει ακομα οτι ,δεν το θελει ο μικρος αυτο που γινεται. Προσπαθει με τον δικο του τροπο οσο μπορει. Δεν εχει υπομονη να ασχοληθει πολυ και ασχολειται με αλλα πραγματα. Προφανώς δεν τα βρισκει και τοσο ενδιαφεροντα, γαιτί ο,τι τον ενδιαφερει το παρακολουθει με προσοχη. Κανουμε ειδικη διαπαιδαγωγηση, κανουμε εργοθεραπειες, τρεχουμε και σπαταλαμε χρονο και χρημα για το καλο του, χωρις καποιο αποτελεσμα μεχρι στιγμης...
Ευχομαι οι δασκαλοι που μπαινουν στα σχολεια, να γνωριζουν τι θα πει ΔΕΠΥ και να ξερουν να δουλευουν με αυτα τα παιδια και τι χρειαζονται για να μπορουν να αποδωσουν στο σχολειο, γιατι αυτο που βλεπω εγω ειναι οτι εχουν αγνοια. Χαιρομαι πολυ για το παιδι σου γιατί απεδειξε σε ολους οτι μπορει. Μακαρι και ο δικος μου και ολα τα παιδακια, να βαλουμε τα γυαλια σε αυτους τους (εκπαιδευτικους) που το μονο που κανουν ειναι να τονιζουν τα προβληματα και τις αδυναμιες, παρα να επιβραβευουν το παιδι για την φιλοτιμη προσπαθεια που κανει, να κατσει φρονιμο και να παρακολουθησει..
Ευχαριστω ειλικρινα για το κουραγιο. Καλημερα σας...!!!
Ελένη, πότε να σε πάρω;
Ελενη καλημερα. Σ' ευχαριστω που μου εστειλες το τηλεφωνο σου. Πες μου ποτε μπορω να σε παρω.εγω μπορω μεχρι τις 12:30 σημερα. Μετα παω να παρω τον μικρο απο το σχολειο... :)
Κατερίνα, μπορείς να με πάρεις τηλέφωνο τώρα, αν θέλεις...
Κατερίνα, μπορείς να με πάρεις τηλέφωνο τηλέφωνο τώρα, αν θέλεις...
Σας ευχαριστώ πολύ...
Κατερίνα και Ελένη σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας, γνωρίζω αρκετά καλά ότι χαίρεστε με την χαρά μου αληθινά και όχι σαν κάτι συγγενείς που απο τότε που έμαθαν την επαγγελματική επιτυχία του γιού μου, δεν χάρηκαν και τόσο! Βλέπετε ήταν ο αποτυχημένος της οικογένειας, που από μικρός δεν έφερνε καλούς βαθμούς, δεν συμμετείχε στην Γυμναστική, δεν έκανε αθλητισμό, ξεχνούσε τα πραγματά του, τα βιβλία του, τις ημέρες, το ημερήσιο πρόγραμμα του σχολείου, τις ανακοινώσεις κ.α. Γιατί λοιπόν να τον θέλει το εκπαιδευτικό σύστημα? Για εμάς ( την οικογένειά του) όμως ήταν και θα είναι το χαρισματικό παιδί μας.Τονίζαμε σχεδόν πάντα τα θετικά του σημεία, αγνοώντας τις απόψεις των εκπαιδευτικών. Οταν στο σχολείο η δασκάλα του και αργότερα οι καθηγητές του μου θύμιζαν όλα τα αρνητικά του σημεία, εγώ τους θύμιζα τα δικά τους αρνητικά σημεία, το πόσο άγνοια είχαν, δυστυχώς δεν είχαν καλή ενημέρωση και καλό θα ήταν να παρακολουθήσουν και κανα σεμινάριο στην ειδική εκπαίδευση, τους έδινα ανακοινώσεις απο ημερίδες και σεμινάρια, του πηγαινα φωτοτυπίες απο άθρα κλπ. Η μεγάλη του έκπληξη ήταν όταν δεν με έβλεπαν να παίρνω την βαθμολογία του γιού μου στεναχωρημένη αντίθετα τους τόνιζα σε ποιούς τομείς ήταν άριστος! Οι υπολογιστές ήταν το πάθος του, μέχρι που το πάθος του για τα παιχνίδια έγινε και το επάγγελμά του. Δεν έμαθε να είναι ένας καλός και πειθαρχημένος παπαγάλος, όπως τον ήθελε το σχολείο. Εγινε δημιουργικός με φαντασία και απίστευτη ικανότητα να χειρίζεται πολύπλοκα προγράμματα στους υπολογιστές. Ενα έξυπνο και ταλαντούχο παιδί με απολυτήριο 11 και μισό. Βαθμολογία στο μάθημα της πληροφορικής.? 7 κατω απο βάση. Για εμένα αυτή η βαθμολογία αξιζει στου ατάλαντους εκπαιδευτικούς του, που δεν γνωριζαν πως να διδάξουν και το χειρότερο, ούτε και επιθυμούσαν να μάθουν. Την επόμενη φορά που θα πάτε στο σχολείο, να φύγετε με το κεφάλι ψηλά!!
Θέλω να πω κι εγώ ενα μεγάλο ευχαριστώ
Θελω να πω κι εγω ενα μεγαλο ευχαριστω και στις δυο κυριες και στην Ελενη και στην Καιτη. Η κουβεντα που ειχαμε μεσα απο εδω, ειτε απο το τηλεφωνο που μιλησα με την ελενη, με βοηθησε παρα πολυ. Βοηθησε να δω το παιδι μου διαφορετικα, γιατί για πρωτη φορα τυχαινει να μιλησω με ανθρωπους που κ αυτοι εχουν το ιδιο προβλημα με εμενα.μεχρι τωρα πιστευα οτι ειμαι μονη μου και ο,τι μου ελεγαν απο το σχολειο, το επαιρνα κατακαρδα. Αυτο ηταν μεχρι χθες. Θα πηγαινω στο σχολειο, θα μου λενε παλι τα γνωστα αλλα εμενα δεν θα με αγγιζει τιποτα. Το παιδι μου να ειναι καλα. Να ειστε καλα και να χαιρεστε τα παιδια σας..!!!!!!! Συνεχιζω την προσπαθεια μου με περισσοτερη ορεξη πια...!!!!!
Κατερίνα, μίλησες με τη δασκάλα της ένταξης;
Κατερίνα, μίλησες με τη δασκάλα της ένταξης; Για χθες δεν ήταν; Ελπίζω να είχες καλά αποτελέσματα...
Μίλησα αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ήθελα
Καλησπερα Ελένη, μιλησα με την δασκαλα της ενταξης χθες οπως σου ειχα πει,αλλα δυστυχως το αποτελεσμα δεν ηταν αυτο που ηθελα. Μου ειπε πως καλυτερα να μαθει να λειτουργει μονος του μεσα στην ταξη και οχι με την βοηθεια της. Μου προτεινε οσον αφορα τα καθηκοντα (που δεν σημειωνει) να παρω ενα σπιραλ μπλοκακι στο οποιο θα βαλω μια κορδελα για να το εχει δεμενο στο θρανιο του για να το βλεπει και να σημειωνουμε απο την προηγουμενη μερα τα μαθηματα του προγραμματος, ωστε μονο να εχει να γραφει τι εχει να κανει.μετα οταν τελειωνει το μαθημα στο σχολειο να το παιρνει μαζι του.
Σημερα το εκανα. Ξερεις τι εγινε? Γυρισε σπιτι χωρις να παρει το μπλοκακι μαζι και τρεχαμε στο σχολειο πισω να το παρουμε.επισης μου ειπε να χρησιμοποιουμε ρολοι την ωρα που διαβαζουμε, για να μην ξεπερναμε τις δυο ωρες μαθηματος. Καθε ασκηση μου ειπε να του του δινω δεκα λεπτα. Εγω του δινβω 15 γιατί δεν προλαβαινει, αλλα μαζί με τα θεωρητικα μαθηματα παλι δεν μας φτανει ο χρονος. Μιλησα ομως και με την δασκαλα του. Αν θελεις και μπορεις αυριο το πρωι να τα πουμε?
Πολλα φιλια και καλο ξημερωμα.
Κατερίνα, δεν είδα το μήνυμά σου...
Καλησπέρα Κατερίνα! Δεν είδα νωρίτερα το μήνυμά σου... Θέλεις να τα πούμε την Κυριακή το πρωί μετά τις 11μιση; Παντρεύεται ένας πολύ κοντινός μας άνθρωπος το Σάββατο και θα είμαστε μέχρι τότε από δω κι από κει...
Δε μου άρεσαν αυτά που σου είπε η δασκάλα πάντως... Τι θα πει "να τα κάνει μόνος του"; Κι εσύ μόνος του θέλεις να τα κάνει, απλά κάποιος πρέπει να του δείξει πως να το κάνει, και αυτό πρέπει να γίνει επιτόπου, δεν μπορείς να το κάνεις εσύ από το σπίτι! Ξύλο που θέλουν μερικοί...
Όσο για το μπλοκάκι, εννοείται πως θα το ξεχάσει, ειδικά αν είναι δεμένο πάνω στο θρανίο του και έχει μία διαδικασία για να βγει. Και ποιός θα το δένει εκεί το μπλοκάκι, για να έχουμε κάλό ρώτημα; Μα αν τα έκανε όλα αυτά, το δέσε - λύσε - θυμήσου το μπλοκάκι, δε θα το χρειαζόταν το μπλοκάκι! Άσε που το μόνο θέμα δεν είναι το να σημειώνει, όλο το πακέτο της οργάνωσης και συμπεριφοράς μέσα στην τάξη θέλει εξάσκηση...
Μήπως, λέω, πρέπει ν' απευθυνθείς προσωπικά στο σύμβουλο ειδικής αγωγής; Όχι να κλείσεις ραντεβού να τον δεις (γιατί αυτό μπορεί να καθυστερήσει), αλλά έστω να του μιλήσεις στο τηλέφωνο. Δε χρειάζεται να περάσεις από το σχολείο γι' αυτό, τα τηλέφωνα των συμβούλων υπάρχουν στο υπουργείο και στο internet.
Πολλά φιλιά!
Ελένη
Το μπλοκάκι...
Καλησπέρα Κατερίνα, συνεχίζεις να μου θυμίζεις συμπεριφορές του γιού μου και πραγματικά σήμερα με έκανες να γελάσω όταν διάβασα για το μπλοκάκι στο σχολείο. Να γυρίσω αρκετά χρόνια πίσω στο σχολείο, που σχεδόν ποτέ δεν έμαθε να κρατάει σημειώσεις και πρόγραμμα, όσο και αν προσπάθησα. Μόνο όταν τον ενδιέφερε κάτι το έγραφε στην μνήμη του και αργότερα στον υπολογιστή του. Σήμερα 24 χρονών πιά, και εργαζόμενος! γύρισε τα Χριστούγεννα για διακοπές στην Ελλάδα, μαζί με κάτι δώρα απο την εταιρεία που εργάζεται ήταν και ένα πολύ ωραίο μπλοκάκι με κορδόνι για να το κρεμάς στο λαιμό. Το άνοιξα απο περιέργεια για να δω τι είχε σημειώσει, ήταν μόνο ενα mail. Δεν το χρησιμοποίησε ποτέ και το άφησε στο σπίτι φεύγοντας. Η εταιρεία του, του το είχε δώσει για να σημειώνει ιδέες, genius idea έγραφε στο εξώφυλλο. Τώρα όσο αφορά την οργάνωση, ο υπολογιστής του είναι άριστα οργανωμένος, το ίδιο και τα ηλεκτρονικά του εξαρτήματα. Ξυπνάει μόνος του το πρωί και δεν έχει αργίσει ποτέ στη δουλειά του. Το θέμα οργάνωση είναι αρκετά προσωπικό στον κάθε άνθρωπο. Εγώ δεν πίστευα ότι θα δω τέτοια αλλαγή στο γιό μου. Οι ΄΄ειδικοί΄΄ ήταν που ήταν βέβαιοι ότι δεν θα μπορούσε να εργαστεί και να ζήσει μόνος του γιατί απλά είχε την ταμπέλα του ΄΄τεμπέλη΄΄. Δυστυχώς οι ΄΄καλοί΄΄ συμμαθητές του, παραμένουν άνεργοι. Πρόσφερέ του άφθονο παιχνίδι και ελεύθερο χρόνο, τώρα που είναι μικρός. Εγώ τα νοσταλγώ αυτά τα χρόνια μια και δεν ζεί πιά κοντά μου!
Η μαμά Καίτη
Για τη μαμά Καίτη
~~Καλημέρα Καίτη!
Είναι πολλές φορές που αναρωτιέμαι κάτι που έχει άμεση σχέση μ' αυτά που έγραψες τώρα, αλλά και που έχεις γράψει πολλές φορές στο παρελθόν σχετικά με το γιο σου και θα ήθελα τη γνώμη σου πάνω σ’ αυτό.
Ξέρω ότι έχω ένα "ασυνήθιστο" παιδί. Ένα παιδί που έχει δικούς του, ιδιαίτερους τρόπους έκφρασης, ένα παιδί χαρισματικό σε πολλούς τομείς. Όπως έχω ξαναγράψει, προσπαθώ να το κάνω να προσαρμοστεί κάπως στο περιβάλλον, λόγω του ότι ο ίδιος έχει εκδηλώσει την επιθυμία να έχει φίλους. Και για να έχεις φίλους, πρέπει να προσαρμόσεις τη συμπεριφορά σου ώστε να μοιάζει με την τυπική, την αναμενόμενη από αυτούς (πάντα μέσα στα λογικά όρια, εννοείται).
Επίσης, προκειμένου να μπορέσει ν' αποκτήσει ένα σύστημα στη δουλειά του, μία οργάνωση στη σκέψη του, έναν τρόπο να μπορεί ν' ανασύρει από το πλήθος των πληροφοριών που έχει στο μυαλό του αυτές που χρειάζεται κάθε φορά, έχω προσπαθήσει πολύ (και σε ένα μεγάλο βαθμό έχω καταφέρει) να νικήσουμε το τέρας της διάσπασης. Θεραπείες έχουμε σταματήσει πια, γιατί δεν έβλεπα κάποιο αποτέλεσμα. Ότι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας.
Πάει να πιάσει ο δικός μου τα βιντεοπαιχνίδια και δεν τον αφήνω. Πάει να μου πει μια ιστορία που σκαρφίζεται και τον κόβω: «Πρώτα κάνε τα μαθήματά σου και μετά πες μου ότι θες». Και όσο πάει, τόσο λιγοστεύουν τα αυθόρμητα πράγματα που μου λέει. Μειώνεται βέβαια αντίστοιχα και ο χρόνος που κάνει για να διαβάσει… Κι εγώ και ο δάσκαλός του είμαστε ενθουσιασμένοι… Κι αυτός είναι χαρούμενος, γιατί του λέω συνέχεια πόσο περήφανη με κάνει…
Με αυτές τις παρεμβάσεις έχει βελτιωθεί πολύ η ζωή και του ίδιου του Γιάννη, και της οικογένειάς μας γενικότερα.
Φέρνω πολύ συχνά στο μυαλό μου το γιο σου και αυτά που γράφεις για κείνον. Φοβάμαι ότι όλα αυτά που κάνω στον δικό μου ίσως του κόψουν τα φτερά. Ίσως παίρνω ένα εξαιρετικό παιδί και προσπαθώ να το κάνω μια "χρυσή μετριότητα". Είναι πολύ μεγάλο όμως το ρίσκο του ν' αφήσεις το παιδί "να κάνει τα δικά του" με την ελπίδα ότι έτσι θα κατακτήσει την ευτυχία αργότερα, δεν είναι;
Θυμάμαι ότι είχες κάνει κι εσύ στον δικό σου λόγο-έργο και τα λοιπά για ένα διάστημα. Ανέπτυξε τα ενδιαφέροντά του και τις ικανότητές του παράλληλα με αυτά, ή κάποια στιγμή αφού σταματήσατε τις παρεμβάσεις; Για χρόνια προσπαθούσα να πετύχουμε αυτά που έχουμε πετύχει και η δική σας ιστορία μ’ έχει κάνει να σκέφτομαι μήπως κάνω λάθος…
Ελένη
Για την Ελένη...
Ελένη καλησπέρα, χαίρομαι που μέσα σ΄ολους τους προβληματισμούς σου αισθάνεσαι περήφανη για τον γιό σου. Μην με φαντάζεσαι την ΄΄σωστή μαμά΄΄, έχω κάνει και εγώ πολλά λάθη και πειραματισμούς. Ο στόχος μου όμως ήταν να βοηθήσω όσο μπορούσα περισσότερο το παιδί μου. Ακολουθούσα το ένστικτό μου και όπου ένιωθα ότι κάτι δεν μου πήγαινε καλά έφευγα. Αυτό που με βοηθούσε ήταν να μαθαίνω όσο μπορούσα περισσότερα για τις ιδιαιτερότητες του παιδιού μου και να ανακαλύπτω τι θα ήταν αυτό που θα τον ευχαριστούσε. Δεν έχει πάρει καμμία θεραπεία (έργο-λόγο) μόνο ένα μήνα μερικά βοηθητικά μαθήματα για της μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία) που έχει. Τότε ήταν 10 χρονών και δεν πίστευε ότι τον βοηθούσαν αυτά τα μαθήματα. Οι ΄΄θεραπευτές΄΄ του , αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο είμασταν οι οικογένειά του. Φυσικά και δεν είναι άρρωστος για να τον κάνουμε ΄΄καλά΄΄. Οταν ήταν ευχαριστημένος και ήρεμος συζητούσαμε μερικές ΄΄λάθος΄΄ συμπεριφορές και τι θα μπορούσε να κάνει στην προκειμένη περίπτωση π.χ. φιλίες, γιορτές, συγγενείς κλπ. Το πάθος του ήταν βιντεοπαιχνίδια και με αυτά χαλάρωνε. Και εμείς του λέγαμε να τελειώνει τα μαθήματά του ( που τόσο τα μισούσε!) και μετά να παίζει. Με τα χρόνια οι ώρες για τα μαθήματα έγιναν λιγότερες, βιβλίο σχεδόν δεν άνοιγε, ότι μάθαινε απο τα ιδιαίτερα μαθήματα. Μέσα απο τα παιχνίδια εξάσκησε και την αγγλική γλώσσα. Ο στόχος μας ήτανε να τελειώσει την βασική εκπαίδευση και να γίνουμε συνοδοιπόροι στο όνειρό του. Ενα όνειρο που έγινε πραγματικότητα! Απίστευτο κι όμως αληθινο!
Αφουγκράσου τις επιθυμίες του και είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις το καλύτερο για τον Γιάννη σου.
Θα χαρώ να μάθω νέα σου.. το mail μου είναι katedimaki@hotmail.com
Καίτη
Καίτη, σ' ευχαριστώ!
Καίτη σ' ευχαριστώ ποιυ μου απάντησες τόσο άμεσα! Αυτό που μου περιγράφεις με το δικό σου γιο μου φαίνεται πολύ δύσκολο να το κάνω εγώ. Φταίει ίσως ο τρόπος που μεγάλωσα, δεν ξέρω, απαιτεί πάντως μεγάλη υπέρβαση του ευατού μου από μέρους μου για να εμπιστευτώ το παιδί μου σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε ν' αντέξω να τον βλέπω ν' αμελεί τα μαθήματά του και παρόλα αυτά να έχω τη βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρει στη ζωή του. Ενδόμυχα κι εγώ πιστεύω ότι μια που το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι φτιαγμένο γι' αυτόν, θα έπρεπε μάλλον να πάρουμε έναν άλλο δρόμο. Ο δρόμος αυτός όμως, ο "τυπικός" είναι ο μόνος που ξέρω. Προσπαθώ να σκεφτώ "έξω απ' το κουτί", αλλά δεν μπορώ. Γι αυτό είναι τόσο σημαντική η βοήθεια γονιών σαν και σένα, που ακολούθησαν έναν άλλο δρόμο και κατάφεραν να έχουν ευτυχισμένα παιδιά. Ελπίζω να τα καταφέρω κι εγώ τόσο καλά...
Σ' ευχαριστώ πολύ,
Ελένη
Χρειάζεται γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ για επανάληψη νηπιαγωγείου;
Σημερα στο νηπιαγωγειο μου προτειναν να κανω αιτηση σε ΚΕΔΔΥ να παρω μια βεβαιωση ωστε ο μικρος μου να επαναλαβει του χρονου τον νηπιαγωγειο (εχει θεματα με τον λογο, κανει 2ο χρονο λογοθεραπειες).
Απ' ο,τι βλεπω ομως.. ισως δεν ειναι απαραιτητο να παμε ΚΕΔΔΥ (διοτι βλεπω και αναμονη 10 μηνων).
Εχει καποιος εμπειρια για το τι ακριβως χρειαζεται;
Ειδα παραπανω οτι:
Για την επανάληψη φοίτησης στο νηπιαγωγείο, δεν χρειάζεται γνωμοδότηση από τα ΚΕΔΔΥ. Αρκούν:
1) Μία περιγραφική έκθεση που σου συντάσσει το νήπιο και γράφει τους λόγους για τους οποίους το παιδί δυσκολεύεται να πάει δημοτικό και άρα πρέπει να επαναλάβει.
2) Κάποιο χαρτί διάγνωσης του παιδιού. Εμείς είχαμε από το ΕΘΜΑ, που ακριβώς συνέστηνε την επανάληψη φοίτησης. Φαντάζομαι όμως και κάποια διάγνωση από αναπτυξιολόγο κάνει. Ό,τι χαρτί έχεις προσκόμισέ το.
3) Το νήπιο τα καταθέτει όλα στη σχολική σύμβουλο όπου υπάγεται και είναι στη ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ να εγκρίνει την επανάληψη της βαθμίδας.
Ισχυει αυτο;