Η κόρη μου είναι 20 χρονών και έχει μέτρια νοητική υστέρηση (ΔΝ.35). Είναι γενικά ανεξάρτητη. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι τα μαθηματικά ακόμα και στις πιο απλές πράξεις. Πως μπορώ να την βοηθήσω????
Όταν οι μαθητές δεν μπορούν να ανακτήσουν αυτόματα τη λύση κάποιων 'προβλημάτων' θα πρέπει να βασίζονται σε στρατηγικές. Μέσα από την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης στρατηγικής και την επανάληψη, μπορεί τα παιδιά αυτά να αρχίσουν να συνδέουν τα προβλήματα με τις λύσεις τους. Η διδασκαλία θα πρέπει να γίνεται βήμα-βήμα, από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο, με έξτρα υλικά - όπου χρειάζεται για να δημιουργηθούν οι νοητικές αναπαραστάσεις - και πολλά παραδείγματα. Επίσης, οι κατευθυντήριες εντολές, για το τι πρέπει να κάνει το παιδί, θα πρέπει να είναι ρητές, το ίδιο και η ανάλυση των καθηκόντων, για να μπορεί να πετύχει την αυτοματοποίηση και τη γενίκευση. Αυτό γίνεται με άμεσες οδηγίες που εμπεριέχουν πολλή καθοδήγηση και ... σκηνοθεσία.
Στην αρχή του κάθε μαθήματος γίνεται μια ανασκόπηση των προηγουμένων γνώσεων, ανακτάται η προσοχή του παιδιού και τίθενται οι στόχοι.
Στη συνέχεια, ο εκπαιδευτής δείχνει το πώς μπορεί να λυθεί ένα συγκεκριμένο 'πρόβλημα' και στη συνέχεια, το παιδί εργάζεται σε παραπλήσια προβλήματα με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, ο οποίος δίνει ανατροφοδότηση. Έχει βρεθεί ότι οι παρεμβάσεις, κατά τις οποίες οι μαθητές λαμβάνουν απευθείας οδηγίες κατά την επίλυση προβλημάτων, είναι πολύ αποτελεσματικές. Τα νέα βήματα γίνονται ένα-ένα την κάθε φορά, με βάση την πρόοδο των μαθητών. Ο τελικός στόχος είναι να μπορεί ένα παιδί να δουλέψει σε αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα, μόνο του.
Βέβαια, η προσέγγιση αυτή, είναι σε αντίθεση με την επικρατούσα διεθνώς άποψη ότι η διδασκαλία στα μαθηματικά θα πρέπει να είναι πιο κονστρουκτιβιστική, δηλαδή, οι μαθητές να συμμετέχουν ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία, να κατασκευάζουν τις δικές τους 'λύσεις' σε προβλήματα και να χτίζουν πάνω σε προηγούμενες γνώσεις τους.
Όμως αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση, που εξαρτάται από τον εκπαιδευτή, το κάθε παιδί και τη 'χημεία' που θα δημιουργηθεί μεταξύ τους ...
Αλλά υπάρχουν εφαρμογές στο google play και παιχνίδια στο ιντερνετ αν πατήσετε
math games for kids, math kids for preschooler
και στο google αν πατήσετε
math addition using cups
και πάτε στις εικόνες θα δείτε πολλές εικόνες με κατασκευές που θα σας δώσουν ιδέες. (Το πιο ωραίο είναι να έχετε 2 μικρά κυπελλάκια και ένα μεγαλύτερο, να τοποθετείτε ξυλάκια ή μπαλάκια ή σοκολατάκια, να βάζετε πχ. δυο καραμέλες στο ένα ποτήρι και 5 στο άλλο και να τα αδειάζετε σε ένα μεγάλο, για να το οπτικοποιήσει).
Πολλοί άνθρωποι ανεξαρτήτως έχουν δυσαριθμησία και δυσκολεύονται στις απλές μαθηματικές πράξεις (ειδικά ρέστα στα ψώνια, να προσθέσουν τα πράγματα που αγοράζουν στο σοέπερμαρκετ).
Βοηθάνε πολύ τα βιωματικά παιχνίδια, οι εικόνες και οτιδήποτε μπορεί να το κάνει πιο ενδιαφέρον. Υπάρχουν και αντίστοιχα παιχνίδια με λεφτά και ρέστα ή το σουπερμάρκετ.
Τα μαθηματικά είναι πολύ περισσότερο από αυτό που 'φαίνεται' στη βιτρίνα. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε να συλλάβουμε αυτή την πολυπλοκότητα γιατί τα παιδιά μαθαίνουν αρκετά βασικά πράγματα, είτε μέσα από τη διδασκαλία (π.χ. νηπιαγωγείο), είτε από τη συναλλαγή με τους ενήλικες, είτε από μόνα τους, μέσα από την παρατήρηση, και έτσι δεν μπορούμε να καταλάβουμε το τι έχει κατανοήσει ένα παιδί για να φτάσει στο σημείο να κάνει π.χ μια πρόσθεση.
Θα πρέπει λοιπόν να έχει κατανοήσει κάπως την έννοια του αριθμού, το οποίο σημαίνει:
- Να κατανοεί την ένοια της διατήρησης των συνεχών ποσοτήτων (νερό), και ασυνεχών ποσοτήτων (χάντρες).
- Να συγκρίνει (μικρότερο-μεγαλύτερο), να ομαδοποιεί (όλα τα μπλε τουβλάκια) και να ταξινομεί τα αντικείμενα του χώρου (διαχωρίζω τα μολύβια από τα βιβλία πάνω σε ένα τραπέζι) και να τα βάζει στη σειρά με ποιοτικά κριτήρια (από το πιο χοντρό στο πιο λεπτό).
- Να αντιστοιχεί τις ποσότητες με τους αριθμούς (λέξεις και σύμβολα), να μαθαίνει τη διαδοχή ποσοτήτων και αριθμών, να απαριθμεί.
- Να χειρίζεται τις ποσότητες, να τις ενώνει και να δημιουργεί άλλες, να τις αυξάνει, το οποίο είναι κοινώς ... η πρόσθεση.
Δηλαδή με λίγα λόγια, να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα σε σχέση με την οργάνωση του χώρου και τις σχέσεις που τον διέπουν, τις ποιοτικές σχέσεις, τις ποσοτικές σχέσεις, τα μεγέθη και τις μετρήσεις. Και τότε μπορεί να προχωρήσει σε προσθέσεις και αφαιρέσεις.
Και βέβαια υπάρχει και η έννοια του χρόνου!
Επομένως, το να ξεκινήσει κανείς από τη μέση δεν εγγυάται κανένα αποτέλεσμα. Ίσως το καλύτερο θα ήταν να πάρουν οι γονείς ένα βιβλίο με μαθηματικές δραστηριότητες για την προσχολική ηλικία και να ξεκινήσουν από εκεί βήμα-βήμα.
Εννοείται ότι η επαφή με τα μαθηματικά μέσα στον πραγματικό κόσμο είναι τελείως απαραίτητη για να μπορεί να γίνει προβολή της διδασκαλίας σε κάτι πραγματικό!
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικέςεμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.
Δημιουργική απασχόληση για αγόρι 5 ετών με ΔΑΦ (Μαρούσι)
Ζητείται εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής για κατ' οίκον δημιουργική απασχόληση σε αγοράκι 5 ετών, μη λεκτικό αλλά συνεργάσιμο, με ΔΑΦ. Περίοδος: 8 ημέρες τον Ιούλιο και 8 τον Αύγουστο, από 5 ημέρες Χριστσύγεννα και Πάσχα, συν ένα Σάββατο κάθε 15 μέρες. Απαραίτητη προϋπηρεσία ενός έτους σε παιδί με ΔΑΦ. Περιοχή: Αμαρουσίου.
Επικοινωνία: Sot Mil
Αναζήτηση παράλληλης στήριξης για Α' Γυμνασίου (Μεταμόρφωση)
Αναζητώ παράλληλη στήριξη για παιδί μου που βρίσκεται στο φάσμα του Αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας, να τον συνοδεύει στην Α' Γυμνασίου την σχολική χρονιά 2024 - 2025. Ιδανικό θα ήταν να μπορεί να σταθεί δίπλα του και στα μαθηματικά αλλά και στα φιλολογικά μαθήματα. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ πολύ επικοινωνήστε μαζί μου.
Επικοινωνία: Σόνια Βρετού
Σχόλια
Νοητική υστέρηση και μαθηματικά
Όταν οι μαθητές δεν μπορούν να ανακτήσουν αυτόματα τη λύση κάποιων 'προβλημάτων' θα πρέπει να βασίζονται σε στρατηγικές. Μέσα από την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης στρατηγικής και την επανάληψη, μπορεί τα παιδιά αυτά να αρχίσουν να συνδέουν τα προβλήματα με τις λύσεις τους. Η διδασκαλία θα πρέπει να γίνεται βήμα-βήμα, από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο, με έξτρα υλικά - όπου χρειάζεται για να δημιουργηθούν οι νοητικές αναπαραστάσεις - και πολλά παραδείγματα. Επίσης, οι κατευθυντήριες εντολές, για το τι πρέπει να κάνει το παιδί, θα πρέπει να είναι ρητές, το ίδιο και η ανάλυση των καθηκόντων, για να μπορεί να πετύχει την αυτοματοποίηση και τη γενίκευση. Αυτό γίνεται με άμεσες οδηγίες που εμπεριέχουν πολλή καθοδήγηση και ... σκηνοθεσία.
Στην αρχή του κάθε μαθήματος γίνεται μια ανασκόπηση των προηγουμένων γνώσεων, ανακτάται η προσοχή του παιδιού και τίθενται οι στόχοι.
Στη συνέχεια, ο εκπαιδευτής δείχνει το πώς μπορεί να λυθεί ένα συγκεκριμένο 'πρόβλημα' και στη συνέχεια, το παιδί εργάζεται σε παραπλήσια προβλήματα με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, ο οποίος δίνει ανατροφοδότηση. Έχει βρεθεί ότι οι παρεμβάσεις, κατά τις οποίες οι μαθητές λαμβάνουν απευθείας οδηγίες κατά την επίλυση προβλημάτων, είναι πολύ αποτελεσματικές. Τα νέα βήματα γίνονται ένα-ένα την κάθε φορά, με βάση την πρόοδο των μαθητών. Ο τελικός στόχος είναι να μπορεί ένα παιδί να δουλέψει σε αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα, μόνο του.
Βέβαια, η προσέγγιση αυτή, είναι σε αντίθεση με την επικρατούσα διεθνώς άποψη ότι η διδασκαλία στα μαθηματικά θα πρέπει να είναι πιο κονστρουκτιβιστική, δηλαδή, οι μαθητές να συμμετέχουν ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία, να κατασκευάζουν τις δικές τους 'λύσεις' σε προβλήματα και να χτίζουν πάνω σε προηγούμενες γνώσεις τους.
Όμως αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση, που εξαρτάται από τον εκπαιδευτή, το κάθε παιδί και τη 'χημεία' που θα δημιουργηθεί μεταξύ τους ...
Να ρίξω απλά μια ιδέα
Για σας δεν είμαι ειδικός,
Αλλά υπάρχουν εφαρμογές στο google play και παιχνίδια στο ιντερνετ αν πατήσετε
και στο google αν πατήσετε
και πάτε στις εικόνες θα δείτε πολλές εικόνες με κατασκευές που θα σας δώσουν ιδέες. (Το πιο ωραίο είναι να έχετε 2 μικρά κυπελλάκια και ένα μεγαλύτερο, να τοποθετείτε ξυλάκια ή μπαλάκια ή σοκολατάκια, να βάζετε πχ. δυο καραμέλες στο ένα ποτήρι και 5 στο άλλο και να τα αδειάζετε σε ένα μεγάλο, για να το οπτικοποιήσει).
Πολλοί άνθρωποι ανεξαρτήτως έχουν δυσαριθμησία και δυσκολεύονται στις απλές μαθηματικές πράξεις (ειδικά ρέστα στα ψώνια, να προσθέσουν τα πράγματα που αγοράζουν στο σοέπερμαρκετ).
Βοηθάνε πολύ τα βιωματικά παιχνίδια, οι εικόνες και οτιδήποτε μπορεί να το κάνει πιο ενδιαφέρον. Υπάρχουν και αντίστοιχα παιχνίδια με λεφτά και ρέστα ή το σουπερμάρκετ.
Ελπίζω να βοήθησα.
Νοητική υστέρηση και μαθηματικά
Γειά σας, θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι ακόμα,
Τα μαθηματικά είναι πολύ περισσότερο από αυτό που 'φαίνεται' στη βιτρίνα. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε να συλλάβουμε αυτή την πολυπλοκότητα γιατί τα παιδιά μαθαίνουν αρκετά βασικά πράγματα, είτε μέσα από τη διδασκαλία (π.χ. νηπιαγωγείο), είτε από τη συναλλαγή με τους ενήλικες, είτε από μόνα τους, μέσα από την παρατήρηση, και έτσι δεν μπορούμε να καταλάβουμε το τι έχει κατανοήσει ένα παιδί για να φτάσει στο σημείο να κάνει π.χ μια πρόσθεση.
Θα πρέπει λοιπόν να έχει κατανοήσει κάπως την έννοια του αριθμού, το οποίο σημαίνει:
- Να κατανοεί την ένοια της διατήρησης των συνεχών ποσοτήτων (νερό), και ασυνεχών ποσοτήτων (χάντρες).
- Να συγκρίνει (μικρότερο-μεγαλύτερο), να ομαδοποιεί (όλα τα μπλε τουβλάκια) και να ταξινομεί τα αντικείμενα του χώρου (διαχωρίζω τα μολύβια από τα βιβλία πάνω σε ένα τραπέζι) και να τα βάζει στη σειρά με ποιοτικά κριτήρια (από το πιο χοντρό στο πιο λεπτό).
- Να αντιστοιχεί τις ποσότητες με τους αριθμούς (λέξεις και σύμβολα), να μαθαίνει τη διαδοχή ποσοτήτων και αριθμών, να απαριθμεί.
- Να χειρίζεται τις ποσότητες, να τις ενώνει και να δημιουργεί άλλες, να τις αυξάνει, το οποίο είναι κοινώς ... η πρόσθεση.
Δηλαδή με λίγα λόγια, να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα σε σχέση με την οργάνωση του χώρου και τις σχέσεις που τον διέπουν, τις ποιοτικές σχέσεις, τις ποσοτικές σχέσεις, τα μεγέθη και τις μετρήσεις. Και τότε μπορεί να προχωρήσει σε προσθέσεις και αφαιρέσεις.
Και βέβαια υπάρχει και η έννοια του χρόνου!
Επομένως, το να ξεκινήσει κανείς από τη μέση δεν εγγυάται κανένα αποτέλεσμα. Ίσως το καλύτερο θα ήταν να πάρουν οι γονείς ένα βιβλίο με μαθηματικές δραστηριότητες για την προσχολική ηλικία και να ξεκινήσουν από εκεί βήμα-βήμα.
Εννοείται ότι η επαφή με τα μαθηματικά μέσα στον πραγματικό κόσμο είναι τελείως απαραίτητη για να μπορεί να γίνει προβολή της διδασκαλίας σε κάτι πραγματικό!
Μ.Σ.