Ο αδελφούλης μου...

Εικόνα Κρυσταλλία
Γεια σας! Με λένε Κρύστα και είμαι 33 χρονών με έναν αδερφούλη 5 χρόνια μικρότερο. Ο αδερφός μου έχει βαριά νοητική υστέρηση (πάνω απο 80% αναπηρία) και κάνει κρίσεις επιληψίας απο την εφηβεία, δεν είναι αυτοεξυπηρετούμενος εντελώς (δεν τρώει και δεν κάνει μπάνιο μόνος του, μπορεί να ντυθεί όμως) και με τα χρόνια η κατάσταση του νομίζω ότι χειροτέρεψε. Μιλάει καλούτσικα, αν τον συνηθίσει κανείς καταλαβαίνει τι λέει, αλλά η επιληψία έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Κατά διαστήματα αλλάζει φαρμακευτική αγωγή για την επιληψία ή τις δόσεις των φαρμάκων που παίρνει γιατί οι κρίσεις γίνονται συχνές. Οι γονείς μας έχουν πεθάνει, πρώτα έφυγε η μαμά και μετά ο μπαμπάς από καρκίνο και οι δυο, με διαφορά 7 χρόνων ο ένας από τον άλλον. Ο αδερφός μου βρίσκεται από το 2004 σε έναν ιδιωτικό ξενώνα στην Κατερίνη αλλά θέλω να τον πάρω από εκεί γιατί δεν του ταιριάζει το περιβάλλον και δεν του προσφέρει νομίζω ουτε κίνητρα ούτε ερεθίσματα για να κάνει κάτι όσο μπορεί δημιουργικό. Μεγαλώσαμε στην Θεσσαλονίκη και μέχρι το 2004 ο αδερφός μου ήταν σπίτι μαζί μας. Ο μπαμπάς μου τον είχε συνέχεια μαζί του όμως από τον θάνατο του και μετά για δυο χρόνια άρχισαν τα πράγματα να δυσκολεύουν πολύ για μένα και τον αδερφό μου. Όσο ήταν μικρός και επειδή οι γονείς μου ήταν και οι δύο γιατροί, ο αδερφός μου άλλαξε πολλά σχολεία ειδικής αγωγής, έκανε εργασιοθεραπεία και λογοθεραπεία. Δεν έχει κινητικές δυσκολίες. Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα μου έγινε επιθετικός, παρόλο που είναι πολύ γλυκός κοινωνικός και πραγματικά αξιαγάπητος, αγκαλιάζει όλο τον κοσμο κai γελάει δυνατά! :) Ρωτησαμε νευροψυχιάτρους και μας ειπανε οτι ήταν η αντίδραση στην απουσια του μπαμπα. Για να μη μακρυγορώ και σας κουραζω...Το 2004 αφου έφτασα σε σημείο να μη μπορώ να βγώ απο το σπίτι γιατί έπρεπε πάντα να είμαι με τον αδερφό μου, δε μπορούσα και ουτε ήθελα να τον αφήνω μόνο του ομως επειδή σπουδαζα κ έψαχνα για δουλεια, αποφάσισα να βρώ κάποιον ξενώνα. Στην θεσσαλονίκη σε όσα πήγα (δημόσια) ήταν απαραδεκτες οι συνθήκες, αισθανόμουν οτι θα τον πέταγα στα σκουπιδια. Παράτησα την ιδέα κσι αποφάσισα αρχικά οτι θα τα εβγαζα πέρα μαζί του στο σπίτι. Δεν γινόταν ομως. Ο αδερφούλης μου μεγάλωνε και τιποτα δεν ήταν εύκολο ουτε να του προσφέρω τιποτα ιδιαιτερο μπορουσα πια. Ενας πολυ καλός φίλος του μπαμπα μου, γιατρός κ αυτος, μου σύστησε τον ξενώνα στην Κατερίνη ο οποιος ήταν ολοκαίνουριος και ειχε αρκετούς μεγάλους ανθρωπους σε ηλικία κ ατομα με νευρολογικές παθήσεις. Τον πήγα εκεί το 2004. Αρχικά κai μέχρι πριν κανέναν χρόνο ήμουν ευχαριστημένη. Το 2006 μετακόμισα Αθήνα για δουλειά ενω ο αδερφός μου παραμένει ακόμα και τώρα στην Κατερίνη. Οσο ο ξενώνας ήταν καινούριος λειτουργούσε καλα, ειχε κάποιες δραστηριοτητες πχ ζωγραφική και να φτιαχνουν πραγματακια. Τα καλοκαιρια ο αδερφος μου ασχολείται με τον κήπο κ ήμουν ευχαριστημένη οτι κάνει πράγματα ή δουλίτσες που του έβαζε η εργοθεραπευτρια που είχαν εκει. ΤΟν έβλεπα καθε εβδομαδα οσο ήμουνα Θεσσαλονικη κ έβλεπα οτι πέρναγε καλά κ ήμουν ευχαριστημένη οτι ενταχτηκε σε ενα περιβάλλον κ μια κοινωνία οπου κατι κάνει. Τον τελευταιο χρόνο νομίζω οτι δεν εχει πια κανενα ερεθισμα εκει. Οι ανθρωποι του ξενωνα βαριουνται να εργαστουν. Eχει σταματησει να κάνει οτιδηποτε κ πιστευω οτι απλα περνανε οι ωρες του εκει μεσα. Γενικα δεν ειμαι καθολου ευχαριστημενη οπως τον βλεπω. Αποκτήσανε πολυ κοσμο στον ξενώνα κ δε δινουν σημασια πια νομίζω. Εχω κάνει πολλα παράπονα αλλα δεν υπάρχει έλεγχος απο τους διευθυντές εκεί. Ο ένας γιατρός είναι απαράδεκτος. Τελοσπάντων έχω πολλους λόγους που δεν έιμαι ευχαριστημενη. Aναρωτιεμαι λοιπον τι να κάνω. Ψάχνω στο ίντερνετ εδω και καιρο να βρω κατι που να του ταιριαζει, να εχει ατομα νεα να είναι και πάλι χρήσιμος και να το αισθάνεται κ εκείνος. Τον ξέρω και το βλέπω οτι δεν περνάει καλά εκεί πια. Απλά ψάχνω και έχω πελαγώσει. εχω ακουσει, διαβασει διαφορα.. Eχω παρει τηλεφωνα σε διαφορα ιδιωτικα και μη τα οποια ουτε ξερω αν κανουν για την περιπτωση του αλλα ακομα και απο το τηλεφωνο μου λενε ολοι οτι δεν υπαρχουν θεσεις. Έχει κάποιος κάποια ιδέα για να βοηθηθώ και να τον βοηθήσω; Θα ήθελα να τον έχω και πιο κοντά μου. Το γεγονός ότι είναι στην Κατερίνη με δυσκολεύει γιατί τον βλέπω μόνο μια ή δυο φόρες τον μήνα. Πάω και γυρνάω σε μια μέρα μέσα για να τον δω. Υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να μου δώσει μια αρχή?και θα την βρώ την άκρη του νήματος, απλά νομίζω ότι όλα οσα ψάχνω μου μένουν στην μέση. Τελοσπάντων, αρκετά σας κούρασα... Έγραψα πολλά για να κατανοήσετε καλύτερο το πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται ο αδερφούλης μου κ τον λόγο για τον οποίο ψάχνω για ξενώνα κ όχι για σχολείο..αλλά εννοείται ότι μπορεί κάποιος να έχει καλύτερες ιδέες από μένα. Πολλά μυαλά μαζί σκέφτονται καλύτερα! Ευχαριστώ για τον χώρο και τον χρόνο σας. Να είστε όλοι καλά!

Σχόλια

Έχω 2 παιδιά

Εικόνα Nia

Eχω 2 παιδιά. Ο μεγάλος 15 και ο μικρός 13 χρόνων. Ο μεγάλος έχει νοητική υστέρηση στα πλαίσια συνδρόμου Fragile Χ. Μιλάει καλά, κυκλοφορεί μόνος του και από φέτος παρακολουθεί τμήμα ένταξης σε κανονικό γυμνάσιο. Οι δυσκολίες πολλές. Μένει ώρες στο σπίτι και σιγά - σιγά απομονώνεται. Η μόνη μου σκέψη είναι τι θα γίνει μετά. Θεωρώ ότι πρεπει να το ξέρουμε και να ενεργήσουμε από τώρα. Υπαρχουν δομές κρατικές περίπου σαν τις "Ψυχαργώς" που λειτουργούν - μέχρι να τις ακουμπήσει η κρίση - πολύ καλά.

Ημιαυτόνομη διαβίωση μου συνέστησαν και στο εξωτερικό, όταν τους ρώτησα τι θα γίνει όταν θα παψουμε να υπάρχουμε οι γονεις. Αποψη μου είναι να ψάξεις στην Αθήνα για τέτοιες δομές. Με συγκινησες. Σου εύχομαι ο,τι καλύτερο.

like0

Σας ευχαριστώ πολύ...

Εικόνα Κρυσταλλία

Σας ευχαριστώ πολύ ... Από την απάντησή σας και από άλλο ένα προσωπικό μήνυμα που πήρα απο μια κυρία και την ευχαριστώ πολύ για αυτό, αρχισα να ψάχνω λίγο καλύτερα το site, έφταιγε λίγο η ασχετοσύνη μου και δεν τα είδα όλα απο την αρχή. Βρήκα τον Οδηγό "ΠΡΟΝΟΗΣΕ" και πήρα καποια τηλέφωνα... αυτά που είχα βρεί εγω απο εδω και απο εκει ήταν όλα διασπαρτα και χωρίς αντίκρυσμα σε αυτα που ζητούσα ή τελοσπάντων δεν μου έκαναν ή δεν είχαν θέσεις. Αρχισα να βρίσκω ακρη απο δυο μικρά σχόλια, σας ευχαριστώ πολύ! Εκεί που είχα αρχίσει να απογοητεύομαι. Τα περισσότερα του ενός μυαλα κάτι έκαναν τελικά :)

Να είστε καλά όλοι.

like1

:)

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Όπως γράφεται και στην εισαγωγή του ΠΡΟΝΟΗΣΕ:

Είθε ο Οδηγός αυτός να φανεί αντάξιος τού ονόματος και του στόχου του και να αποτελέσει ένα εργα­λείο στα χέρια των ενδιαφερομένων.

like1

Να είσαι δυνατή

Εικόνα ketiανώνυμο

Πραγματικά με συγκίνησε το ενδιαφέρον σου για τον αδελφό σου. Θα ήμουν πολύ περήφανη να είχα μια κόρη σαν και εσένα. Σου εύχομαι καλή δύναμη στο δύσκολο δρόμο της ζωής σου. Είμαι μητέρα παιδιού με Asperger, και γνωρίζω τις δυσκολίες και την άγνοια της ελληνικής κοινωνίας. Σ' ευχαριστώ που μας θυμίζεις ότι υπάρχουν γύρω μας μικροί ήρωες με ιδανικά και αξίες. 

like0

Με συγκίνησες...

Εικόνα Ντορινα

Δεν εχω κατι να σου προτεινω δυστυχως ομως σου γραφω γιατι με συγκινησαν ολα αυτα που εγραψες. Ο,τι και αν γινει μην τον παρατησεις... χαιρομαι πολυ που τον αγαπας και τον στηριζεις οπως μπορεις... ειναι πολυ τυχερος που σε εχει. Εχω και εγω ενα παιδακι 5 χρονων με παρομοια προβληματα, σε καταλαβαινω. Θα ηθελα και εγω, οταν κανω ενα αδερφακι στο γιοκα μου, να τον νοιαζεται οπως εσυ. Μεινε δυνατη...

like0

Μπράβο...

Εικόνα galani maria
Αγαπητη Κρύστα είμαι μία μητέρα 40 ετών με 20 χρονών παιδί με νοητική υστέρηση και επιληψία. Έχω ακούσει για κάποιο ίδρυμα "λευκές καρδούλες" νομίζω ότι έτσι το λένε κάπου στα Τρίκαλα ή Καρδίτσα, μου έλεγε για αυτό κάποιος γνωστός μου που έχει τον αδελφότου εκεί. Άν βρείς κάτι καλό να ξέρεις ότι ενδιαφέρομαι. Δεν έχω άλλα παιδιά να ενδιαφερθούν όπως εσύ ενδιαφέρεσε για τον αδελφό σου, οπότε βάζοντας την λογική και ξέροντας ότι εφόσο΄δεν υπάρχουν κρατικές δομές αυτόνομης διαβίωσης σε κάτι τέτοιο θα καταλήξουμε όλοι. Χάρηκα που υπάρχουν σε γνώρισα.
like0

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό που λέτε

Εικόνα Κρυσταλλία
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό που λέτε, αλλά δεν αισθάνομαι ήρωας, απλά κάνω αυτό που θεωρώ καλύτερο για τον αδερφό μου μιας και οι γονείς μας δεν υπάρχουν. Απο τον κατάλογο τελικά βρήκα αυτό που έψαχνα. Καλή δύναμη και σε εσάς! Ευχαριστώ!
like0

Στέγη υποστηριζόμενης διαβίωσης

Εικόνα Κρυσταλλία

Μόνο αυτό που νιώθω κάνω , τίποτα άλλο. :) Τον αγαπάω απλά και έμαθα από πολύ μικρή να τον σέβομαι και να τον εκτιμάω για αυτό που είναι . Εκείνος είναι αδύναμος να στηριχτεί μόνος του και να πορευτεί, οπότε εγώ που μπορώ και ευτυχώς έχω και την δυνατότητα, τον στηρίζω όσο περνάει απο το χέρι μου. :) Ο αδερφός μου βρίσκεται τώρα στο Elpis Care στο Λουτράκι. Έχει περίπου μήνας που είναι εκεί. Ελπίζω να μη θεωρηθεί διαφήμιση ή κάτι τέτοιο, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Απλά θα ήθελα και εγώ ψάχνοντας στο internet τόσο καιρό να είχα βρει γρηγορότερα πληροφορίες. Το Elpis Care είναι στέγη υποστηριζόμενης διαβίωσης και μέχρι στιγμής είμαι πολύ ευχαριστημένη με το περιβάλλον, τη συμπεριφορά των ανθρώπων, τις δραστηριότητες της στέγης και περισσότερο με το γεγονός οτι μπορώ να τον βλέπω συχνά επειδή ειναι κοντά, άρα μπορώ και να ελέγχω καλύτερα ίσως τι γίνεται. Για περισσότερες πληροφορίες για την αναζήτηση που έκανα και ότι βρήκα ας μου στείλει E-mail: crystal_thess@yahoo.com

like0

Περισσότερα στο Οδηγό

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Στον Οδηγό ΠΡΟΝΟΗΣΕ υπάρχει η παρουσίαση του Elpis Care. Δείτε: http://noesi.gr/pronoise/elpiscare (σήμερα δεν μπορούμε να προτείνουμε αυτή τη δομή)

like0

Από τον Οδηγό ΠΡΟΝΟΗΣΕ το βρήκα

Εικόνα Κρυσταλλία

Ναι!:) Από τον Οδηγό ΠΡΟΝΟΗΣΕ το βρήκα όπως είχα γράψει και σε παλιότερο μήνυμα! Πάνω που είχα απογοητευτεί και σκεφτόμουνα "θα πάρω άλλο ένα τηλέφωνο που δε θα βγάλει πουθενά". :)

like1

Πληροφοριες για το Elpis Care στο Λουτράκι

Εικόνα Athina Vei

Κρυσταλλια γεια σου,

Οπως κι εσυ, ετσι κι εγω εχω εναν αδερφο 34 χρονων με νοητικη υστερηση αλλά και αυτισμο.

Ο λογος ο οποιος σου γραφω, περα απο το να σου συμπαρασταθω, ειναι για το αν μπορεις να μου δωσεις καποιες πληροφοριες για το οικοτροφειο Elpis Care στο Λουτρακι. Ψαχνω αρκετο καιρο για κατι αναλογο για τον αδερφο μου και μεχρι στιγμης ειναι το μονο που μου φανηκε αξιοπρεπες. Έγραφες στην αναρτηση σου (ηταν βέβαια πριν απο 7 χρόνια) οτι ειναι καλο το περιβαλλον και οτι τοτε ησουν ευχαριστημενη. Μετα απο τοσο καιρο που εχει περασει εισαι ακομη ικανοποιημενη; Πώς ειναι εκει τα πραγματα;

Ο αδελφος μου μεχρι στιγμης δεν εχει ξαναμεινει σε κατι τετοιο, τον προσεχε η μητερα μου, η οποια δεν ειναι πλεον σε θεση δυστυχως να συνεχισει...

Και οσον αφορα το οικομικο κομματι Κρυσταλλια μου, μπορεις να με κατατοπισεις λιγο... Πιστευεις οτι τα χρηματα ειναι αναλογα με την ποιοτητα των υπηρεσιων που παρεχουν και οτι αξιζει; Καθώς το ποσό που ζητάνε είναι αρκετά υψηλό.

Συγνωμη αν σου βαζω δυσκολα... απλα πραγματικα ψαχνω να βρω πληροφοριες απο καποιον που εχει προσωπικη εμπειρια και θα μου πει τα πραγματα ακριβως οπως τα εχει βιωσει και θα με βοηθησει να αποφασισω...

Σε ευχαριστω εκ των προτερων

Περιμενω νεα σου!

Θα το εκτιμούσα αν και καποιος αλλος ήξερε κατι και μπορούσε να με βοηθησει...

Ευχαριστω

like1

Νεότερα από τη διαβίωση του αδελφού μου στο Elpis Care (Ελπίς)

Εικόνα Κρυσταλλία

Καλημέρα Αθηνά.

Το Ελπίς είναι ακριβώς αυτό που γράφεις, αξιοπρεπές, αλλά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ούτε τέλειο και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Είμαι αρκετά ευχαριστημένη (αν και δε πεταω και απο την χαρά μου πάντοτε) γιατί ο αδερφός μου αισθάνεται καλά εκεί και μπορώ να τον καταλάβω πότε είναι ευχαριστημένος και πότε όχι.

Εχει πραγματικά αξιόλογο προσωπικό που αγαπάνε απίστευτα αυτό που κάνουν αλλά θεωρώ ότι το προσωπικό είναι λιγότερο απο ότι θα έπρεπε να είναι. Οταν πήγε ο αδερφός μου εκεί είχε περισσότερες ασχολίες απο ότι εχει τώρα και μεσα στα χρόνια οι ασχολίες εχω την αίσθηση πως λιγόστεψαν. Τόσο που νομίζω πια πως οι ασχολίες των ανθρώπων εκεί ειναι απλά βασικες. Οχι οτι περιφέρονται ολη τη μέρα άσκοπα αλλα συγκριτικά με αυτο που ίσχυε πριν 7 χρόνια , υπάρχει μια κατασταση λίγο φθίνουσα ενώ το κόστος έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια αν και καταλαβαίνω την προσπάθεια να το κρατήσουν κάπως. Ολο αυτό ειναι φαύλος κύκλος, γιατί και εμείς δεν αντεχουμε οικονομικά, ενώ όταν τετοιες δομές υποφέρουν οικονομικά έχει αντίκτυπο άμεσα στις υπηρεσίες τους. Κατανοώ οτι τους εχει επηρεασει η κρίση όπως όλους μας , ο ενφια , η πληρωμη 24%φπα κλπ αλλά και πάλι θεωρώ οτι θα μπορούσαν οι ιδιοκτήτες να κάνουν διάφορα μικρά πράγματα που θα αλλαζαν κάπως προς το καλύτερο τη διαμονή εκεί.

Ξαναλέω οτι το προσωπικό είναι άψογο, απλά θεωρώ οτι δεν είναι αρκετό. Θα σου δώσω ενα παραδειγμα. Ο αδερφός μετα την τελευταία του εξέταση απο ΚΕΠΑ και οριστική εχει βγεί με 85% αναπηρία και δείκτη νοημοσύνης κάτω του 30, ανίκανος για οποιαδήποτε εργασία. Κατανοώ απόλυτα τα θέματα που έχουν αυτα τα παιδιά (έτσι βλέπω τον αδερφό μου-σαν παιδί) και οτι και προστριβές θα υπαρχουν και ενα σωρό θέματα θα προκύψουν και μεταξύ τους και σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολο να τα ελέγξεις γιατί είναι χειρότερα απο τρίχρονα, τα αφήνεις ένα λεπτό και γίνεται κόλαση. Φυσικά δεν έχω και την απαίτηση να προσέχουν μόνο τον Άγη ή να τρεχουν πίσω του όλη μέρα. Ο αδερφός μου λοιπόν εχει πεσει και εχει χτυπήσει αρκετές φορες μέχρι τωρα ,κατι που δεν ειναι και απίθανο, είτε γιατι μάλωσε με κάποιον είτε γιατι κάτι δε πρόσεξε. Το αποκορύφωμα ήταν οτι πριν δύο μήνες έπεσε και εσπασε το ισχίο του, εκανε μια κρίση επιληψίας, καθόταν σε καρέκλα και κανοντας την κρίση επεσε , μάλλον στο πλάι πάνω στον γοφό. Κανείς δεν ήξερε να μου πει ακριβώς πως επεσε, προφανώς γιατί δεν τον είδαν ακριβώς τη στιγμή που έπεσε, για αυτο λέω οτι το προσωπικό δε φτάνει ίσως. Το σπασιμο που έκανε γίνεται μόνο απο τροχαίο (όπως επανειλλημένα μου είπε ο γιατρός που τον χειρούργησε), τόσο μεγάλη είναι η ενέργεια που χρειάζεται για να γίνει τέτοιο σπάσιμο. Μπορει να έχει ευαισθησία λόγω φαρμάκων και τα κόκκαλά του να μην είναι και σε καλή κατασταση (κάτι που μένει να το δούμε σε εξέταση)  και κατανοώ οτι σε τέτοια περίπτωση είναι πιο έυκολο να παθει κανείς τόση ζημιά αλλά και πάλι, δεν τον καλοείδαν. Επίσης έμεινε 15 μέρες χωρίς να ξερουν τι έχει, φυσικά σε καρότσι γιατι με τον πόνο που έκανε ηταν ανήμπορος να σταθεί όρθιος, δεν το συζητάμε για να περπατήσει. Φυσικά και δε συνεργάζεται και δε λέει πονάω, πρέπει να μαντέψεις. Αυτο δεν αλλάζει όμως το γεγονός οτι η ακτινογραφία δεν εγινε και πολύ γρήγορα, το αντίθετο. Νομίζω έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη σημασία σε κάτι τέτοιο. Τη στενοχωρια στο προσωπικό την είδα στα μάτια τους. Κατάλαβα πολύ καλά ποιος και πόσο στενοχωρήθηκε αλλά αυτος  που διοικεί μια τέτοια μονάδα έχει και τον τελευταίο λόγο, σωστά; Ακόμα και τώρα δε ξέρω γιατί έμεινε τόσες μέρες έτσι και είμαι σίγουρη πως δε φταίει το προσωπικό γιατί οταν διοικείς επιχειρηση αυτος που δουλεύει για σένα κάνει αυτο που ξέρει οτι θα του πεις ή που του έχεις πει ήδη. Σωστά; Επομένως ποιος εχει τον τελευταίο λόγο μαζί με την ευθύνη;

Δεν είναι εύκολα παιδιά, όμως όταν σε βάρδια βλέπω μια κοπέλα να τρεχει μόνη της περα δώθε για καμια εικοσαριά άτομα, με χαμόγελο πάντα, καταλαβαίνω οτι ενώ η ίδια αγαπάει αυτο που κάνει, μάλλον θα έπρεπε να υπάρχει και αλλος στο συγκεκριμένο πόστο να τρέχει μαζί της. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι αλλά κάνουν άλλες δουλειές. Κατανοώ οτι δε θα πω σε κανέναν επιχειρηματία πως θα κάνει τη δουλειά του, όμως η συγκεκριμένη επιχείρηση επιτελεί και λειτούργημα ή πρωτίστως λειτούργημα (όπως το βλέπει κανείς) , οπότε κάποια πράγματα λειτουργικά, ναι με πειράζουν και απορώ πως δεν τα κατανοουν οι ιδιοκτήτες. Προφανώς και ειναι εξαιρετικοί εργοδότες για αυτους που δουλεύουν μέσα, γιατί διαφορετικά οι εργαζομενοι δε θα αντεχαν σε τετοιο δύσκολο περιβάλλον. Εντελώς ανθρώπινα όμως θα σου πω, οτι τις μέρες που χρειάστηκε ο αδερφος μου να μπει στο χειρουργείο, δεν με πηρε τηλέφωνο κανένας απο τους ιδιοκτήτες του Ελπίς, με πήρε η υπέυθυνη , η οποία ειμαι σίγουρη οτι το έκανε με δική της πρωτοβουλία, γιατί κάποια πράγματα είναι θέμα χαρακτήρα και ανθρώπου. Η συγκεκριμένη κοπέλα έχει δείξει με το παραπάνω το ενδιαφέρον και την αγάπη της για αυτο που κάνει. Νομίζω οτι καταλαβαίνεις την εικόνα και δε θα μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το τι με ενοχλεί . Με ενοχλούν διάφορα μικρά πράγματα τα οποία μπορεί να είναι ενδεικτικά αλλά επειδή σε γενικές γραμμές ο αδερφός μου δένεται κυρίως με το προσωπικό που τον φροντίζει και πολύ λιγότερο με τα παιδιά, δεν θέλω να τον υποβάλλω στο σοκ να τον αλλάξω περιβάλλον ακόμα, οχι οτι δεν θα το έκανα όμως αν έβρισκα πραγματικά κάτι καλύτερο απο αρκετές απόψεις. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις κατι στο οποιο θα είναι όλα τέλεια και οι συγγενείς αυτών των ανθρώπων σίγουρα έχουμε απαιτήσεις , τις οποιες ψυχρά κάποιος ξένος δε μπορεί να καλύψει πάντα γιατι φυσικά δεν εμπλέκεται συναισθηματικά, όμως υπάρχουν πράγματα που μπορεί να δείξουν ενα μεγαλείο μιας ψυχής πχ στο προσωπικό ή το αντίθετο σε κάποιον άλλον και αυτά ακριβώς τα μικρά να κάνουν και τη διαφορά στη γενικότερη εικόνα μιας τέτοιας μονάδας. Νομίζω οτι καταλαβαίνεις τι εννοω. Αν χρειάζεσαι περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά στο κόστος ρώτησε με σε προσωπικό μήνυμα, δε ξέρω αν είναι πρέπον να γράψω κατι για τα οικονομικά εδώ, γιατί σίγουρα κάθε περίπτωση ειναι διαφορετική και δε νομίζω πως χρεώνουν σε όλους τα ίδια. Ελπίζω να σε βοήθησα. 

like1

Ευχαριστώ πολύ!

Εικόνα Athina Vei

Κρυσταλλία μου με βοήθησες αρκετά! Ευχαριστώ για τον χρόνο σου!!!

like1

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.