ΔΕΠΥ - υπάρχει ελπίδα;

Εικόνα Kalma

Καλησπέρα σας. Γράφω για να εκθέσω κι εγώ τα προβλήματα που δυστυχώς αντιμετωπίζω με το γιο μου, 7 ετών και μαθητής της Β δημοτικού. Έχει ΔΕΠΥ με έντονη παρορμητικότητα και τρομερή ένταση και νεύρα. Το θέμα το εντοπίσαμε σχετικά νωρίς, όσο και αν οι διάφοροι ειδικοί που επισκεπτόμασταν μας καθησύχαζαν. Έτσι από το νηπιαγωγείο ξεκίνησε εργοθεραπεία, στην πρώτη τάξη προσθέσαμε και θεραπείες συμπεριφοράς, ενώ φέτος κάνουμε και νευροανάδραση ενώ παράλληλα δοκιμάσαμε και ομοιοπαθητική.

Ποιο είναι τώρα το πρόβλημα..... Ότι δυστυχώς δε φαίνεται να δουλεύει τίποτα. Ενώ έχει φυσιολογικό νοητικό και μαθησιακά δεν έχει θέμα, φέτος αναγκαστήκαμε να βάλουμε παράλληλη στήριξη (ιδιωτική) για τα θέματα συμπεριφοράς του. Όχι ότι κι εκεί είδαμε σημαντική πρόοδο (αρκεί να πω ότι μια μέρα το παιδί χτύπησε τη δασκάλα της παράλληλης). Υπάρχουν αναλαμπές όπου συνεννοούμαστε καλά και είναι συναισθηματικός... και μετά πάλι ένταση, κλάματα, ουρλιαχτά, απίστευτα νεύρα.

Όλα αυτά μας έχουν φέρει σε απόγνωση. Να σημειώσω ότι έχουμε και μικρότερο παιδί, κι αυτό σε πρώιμη παρέμβαση (με μικρότερες, από ό,τι φαίνεται δυσκολίες). Η κατάσταση είναι δύσκολη και συχνά μεταξύ τους έκρυθμη, τρέχουμε διαρκώς σε θεραπείες και δυστυχώς το μόνο που εισπράττουμε είναι απογοήτευση. Και αυτό εδώ και χρόνια.

Το επόμενο βήμα είναι φυσικά η φαρμακευτική αγωγή. Εναποθέτω ελπίδες, αν και διαβάζω πως δεν έχει πάντα αποτέλεσμα (αλλά στο 80% των περιπτώσεων) και τρομοκρατούμαι στην ιδέα μήπως και πάλι δεν έχουμε αποτέλεσμα όπως σε όλα όσα δοκιμάσαμε μέχρι στιγμής.

Ώρες ώρες μέσα στην απελπισία μου σκέφτομαι πως δε με νοιάζει πώς θα πάει στο μέλλον με το σχολείο. Ούτε αν θα καταφέρει τίποτα στη ζωή του. Ούτε καν αν θα μπορέσει να καταστεί λειτουργικός. Το μόνο που ζητάω είναι να ηρεμήσει.

Σχόλια

Αδυναμία διαχείρισης συναισθημάτων ή αισθητηριακές δυσκολίες

Εικόνα Βίκυ Σκαρλοπούλου

Καλησπέρα!

Λυπαμαι για ολη την ταλαιπωρία που εχετε περασει με τις θεραπειες...

Ασχετως της ΔΕΠΥ ολη αυτη η ενταση μου ακουγεται ή αδυναμια διαχείρισης συναισθηματων ή αισθητηριακες δυσκολιες. Εχετε παρατηρησει να τον ενοχλουν δυνατοί ηχοι, να μη θελει να τον χτενιζουν ή να εχει μεγαλη προτιμηση στα παιχνιδια που βγάζουν φως/ηχο/εχουν διαφορετική υφη; Ισως κατι αισθητηριακο τον ενοχλει και τον θυμωνει. Σε αναπτυξιολογο εχετε παει;

Στο σπιτι μιλατε για τα συναισθήματα σας μεταξυ σας; Στο σχολείο πώς ειναι οι σχεσεις του με συνομηλίκους; Η θεραπεια συμπεριφοράς τι περιλαμβανε;

Μου θυμιζει πολυ η περιπτωση σας ενα μαθητη μου με τον οποιο δουλέψαμε παρα πολυ να αναγνωριζει τι νιωθει, να μαθει πώς διαχειρίζεται καθε συναισθημα, οτι ειναι οκ να νιώθουμε το οτιδηποτε αρκει να το εκφράζουμε αποδεκτά, πώς θα βοηθάει τον εαυτο του με στρατηγικες να ηρεμει και να αυτορυθμιζεται και πώς θα εκφραζει αποδεκτα οτι ειναι κουρασμένος και θελει διαλειμμα χωρις να κλωτσαει και να φωναζει. Ειχε μεγαλη διαφορα σε συντομο διαστημα. Εχει δουλεψει τις παραπανω δεξιοτητες;

Συγγνώμη για τις πολλες ερωτησεις!

Θερμές Ευχές
Βικυ

like163

Παίζει ρόλο η παρορμητικότητα

Εικόνα Kalma

Ευχαριστώ για την απάντησή σας. Είναι συγκινητικό, άνθρωποι που δε σε γνωρίζουν να προσπαθούν να σε βοηθήσουν.

Σε αναπτυξιολόγο είχαμε πάει εξαρχής και μας σύστησε εργοθεραπείες. Έχει συναισθηματική ανωριμότητα και κάποιες αισθητηριακές δυσκολίες (πχ δεν κλείνει μεν τα αυτιά του στη φασαρία αλλά σίγουρα δεν είναι το καλύτερό του, ή τον ενοχλεί το έντονο φως). Πάντως στα πλαίσια της εργοθεραπείας έκανε και αισθητηριακή ολοκλήρωση.

Παλιότερα υποψιαζόμουν asperger και θεωρώ πως έχει κάποια στοιχεία, αλλά μας έχουν αποκλείσει τέτοια διάγνωση.

Του μιλάω στο σπίτι για συναισθήματα και, για σωστές συμπεριφορές κλπ (όλα αυτά τα δουλεύει και με την παιδοψυχολόγο στις θεραπείες συμπεριφοράς), αλλά θεωρώ πως ενώ γνωρίζει πολύ καλά τη σωστή και τη λάθος συμπεριφορά, η παρορμητικότητα τον παρεμποδίζει να ενεργήσει σωστά. Αντίστοιχα, τον εμποδίζει να βάλει φραγμό στον εαυτό του και να προσπαθήσει να ελέγξει το θυμό του. Μπορεί πχ να του προτείνω να πάμε σε παιδότοπο και να αρχίσει να κλαίει και να χτυπιέται επειδή εκείνη τη στιγμή δε θέλει, αλλά "κάτι" τον παρεμποδίζει να το εκφράσει κόσμια. 

Όσο για το σχολείο, οι σχέσεις με τους συμμαθητές του είναι επιφανειακές κυρίως, δεν μπορώ να πω ότι έχει "κολλητούς". Μάλιστα κατά καιρούς έχουν υπάρξει θέματα με παιδιά που έχει χτυπήσει στο διάλειμμα, οπότε διστάζω να βοηθήσω στην εμβάθυνση των σχέσεων καλώντας για παράδειγμα παιδιά στο σπίτι. Η συμπεριφορά του αυτή στο σχολείο ήταν και από τους βασικούς λόγους που βάλαμε παράλληλη στήριξη. Πάντως το ότι κάθεται στο ίδιο θρανίο με τη δασκάλα της παράλληλης δε βοηθάει στην κοινωνικοποίησή του.  

Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά θεωρώ πως το βασικό πρόβλημα είναι η παρορμητικότητα. Ίσως ο μαθητής σου να μην είχε τέτοιο θέμα (ή σε τέτοιο βαθμό) γι' αυτό και σημείωσε πρόοδο. Επίσης ο γιος μου έχει γενικά απίστευτη ένταση (σχεδόν όλη την ώρα ανασαίνει λες και είναι λαχανιασμένος, εκτός από τις πολυπόθητες ώρες που νιώθει ήρεμος). Η ένταση, η παρορμητικότητα και η έλλειψη αυτοελέγχου με κάνει να πιστεύω πως η φαρμακευτική αγωγή ειναι μονόδρομος. Ελπίζω τουλάχιστον εκεί να δούμε αποτέλεσμα, θα βυθιστώ κι άλλο στην απόγνωση αν διαψευστούν για άλλη μια φορά οι προσδοκίες μου.

like160

Χρειάζεστε ξεκούραση

Εικόνα Βίκυ Σκαρλοπούλου

Καλησπέρα,

Καταλαβαίνω οτι ειστε σε απογνωση και χρειάζεστε μια λύση, ισως χρειαζεστε κι εσεις ενα διαλειμμα και ξεκουραση. 

Το ότι εχει κανει εργοθεραπεια και si δε σημαινει οτι λύνεται αυτόματα και δεν εχει πια αισθητηριακες δυσκολιες. Οι αισθητηριακες σημαινει οτι το περιβαλλον τον φορτιζει παρα πολυ και αυτο προκαλει νευρα κ θυμο γιατι δε ξερει τι να κάνει. Το si τον βοηθάει να ηρεμει και να βρισκει ισορροπια αλλα στην ηλικια που ειναι χρειαζεται να μαθει τροπους που ηρεμει ο ιδιος τον εαυτο του κι εσεις να αναγνωριζετε ακριβως τι απο το περιβάλλον τον φορτίζει και να του παρέχετε κατι που να τον ηρεμει. Με λιγα λογια πρεπει η θεραπεία να γίνεται σε ολα τα περιβαλλοντα για να εχει αποτελεσμα: κεντρο, σπιτι και σχολειο.

Αναφορικα με τη θεραπεία συμπεριφοράς πρεπει κι αυτη να γίνεται σε ολα τα περιβαλλοντα και με τις ιδιες μεθοδους οι οποιες να μην ειναι απλα λεκτικές αλλα κατι που να τον ενδιαφέρει πχ συμπεριφορα μέσω ιστοριων, κομικς, εικονες, θετικη επιβράβευση. Λεκτικη νουθεσια δεν ειναι αποτελεσματικη σ αυτη την ηλικια ειδικά με παρόρμηση.

Για μένα η φαρμακευτική αγωγη δεν ενδείκνυται. Υπαρχουν σχολεια στην Αγγλια που εχουν παιδια που παρουσιαζουν θυμο κι εκρηξεις συναισθηματων και ούτε σε πολυ χειροτερες περιπτώσεις δε διναμε φαρμακα. Το κλειδι ειναι να υπαρχει μια ομαδα ειδικων οι οποιοι να βαζουν στοχους συγκεκριμενους και να εχουν πλανο, να επικοινωνουν μεταξυ τους, να ενηνερωνουν δασκαλους και να στηριζουν τους γονεις μαθαινοντας τους τεχνικες ολοι μαζι. Το παιδι ειναι έξυπνο και θα καταλαβαινει οτι κατι δε παει καλα και παει στους γιατρους για φαρμακα κι αυτο μπορει να προκαλεσει ακομη μεγαλυτερη ανασφαλεια και θυμο και να κανει κυκλο. Το θεμα ειναι να σπασει ο κύκλος του θυμου.

Θα συνιστουσα να κανατε ενα διαλειμμα τωρα τις γιορτες και να κανετε κατι ευχαριστο ειτε ολοι μαζι ειτε εσεις και μετα να κατευθυνθείτε σ ενα δικτυο θεραπευτών που θα μπορεσει να κατευθυνει κι εσας και το παιδι και το σχολειο.

Ελπιζω να ημουν καπως βοηθητικη..
Θερμές Ευχές
Βίκυ

like1

Ξεκούραση δυστυχώς δεν παίζει...

Εικόνα Kalma

Φυσικά και είστε βοηθητική και σας ευχαριστώ πολύ. Δυστυχώς διάλειμμα και ξεκούραση δεν μπορεί να υπάρξει. Με δύο παιδια με ΔΕΠΥ στο σπίτι (το ένα με πολλά νεύρα) δυστυχώς η κάθε μας στιγμή έχει ένταση.

Διάβασα με ενδιαφέρον τα όσα γράψατε, αλλά δεν κατάλαβα πώς ακριβώς μπορεί να γίνει η θεραπεία σε όλα τα περιβάλλοντα, κυρίως στο σχολείο. Και όταν λέτε "δίκτυο θεραπευτών", τι ειδικότητες δηλαδή μπορούν να βοηθήσουν την κατάσταση (πέρα από αυτά που κάνουμε ήδη);

Επίσης, θα ήθελα να ρωτήσω για ποιο λόγο πιστεύετε ότι η φαρμακευτική αγωγή δεν ενδείκνυται. Στην Αγγλία δεν προβλέπεται χορήγηση αγωγής σε παιδιά με ΔΕΠΥ; Και εφόσον η ΔΕΠΥ είναι οργανικό θέμα (σχετίζεται με δυσλειτουργία του εγκεφάλου), δε θα βοηθούσε κάποια αγωγή που αποσκοπεί στο να καλύψει αυτή την έλλειψη; Την αγωγή μας την πρότειναν παιδοψυχίατροι και η αλήθεια είναι πως συνηθίζω να υπακούω στους γιατρούς. Έχει χρειαστεί δυστυχως να πάρει αρκετές φορές φαρμακευτική αγωγή για άλλους λόγους (να φανταστείτε πως εχει κανει 5 χειρουργεία), αλλά ποτέ δεν αρνήθηκα να του χορηγήσω αυτό που μου συνέστησαν καθε φορά. 

Σίγουρα δεν είναι ό,τι καλυτερο για την ψυχολογία του παιδιού να παίρνει φάρμακα, αλλά το ίδιο δεν ισχύει για την ψυχολογία ενος παιδιου με καλό νοητικό δυναμικό να έχει παράλληλη στήριξη, να βλέπει το ίδιο πως δεν μπορεί να πειθαρχήσει και το απόγευμα να υποβάλεται σε ατέλειωτες θεραπείες; Σίγουρα εσείς ως ειδικός ξερετε καλύτερα, απλά προβληματισμό θετω. Τίθεται βεβαια και άλλο θέμα.... Για ποσο μπορούν άραγε οι γονείς να παρέχουν τοσες θεραπείες και παράλληλη στήριξη, όταν μάλιστα και το δευτερο παιδί είναι σε αντιστοιχο θεραπευτικό πρόγραμμα και από το νηπιαγωγείο ζητανε και για αυτό παράλληλη στήριξη; Πάντως για οσα εχουμε κανει ολα αυτά τα χρόνια θα έλεγα "χαλάλι" αν είχαμε δει κάποιο αποτελεσμα.

Σας ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας! Θερμές ευχές κι από μένα!

like182

Όχι δεν συνηθίζεται

Εικόνα Βίκυ Σκαρλοπούλου

Οχι δεν συνηθίζεται οπως ουτε σε αλλες διαταραχες (οπως αυτισμο/γλωσσικές / down / δυσλεξία κ.λπ.) Μπορεί να μην ειναι υπερκινητικα με αγωγη αλλα η συμπεριφορά δεν αλλαζει αυτόματα.

Κατανοω τους προβληματισμους σας και ξερω την ασχημη κατασταση με τη χρηματοδότηση για τις θεραπείες απλα σας μετεφερα μια εικονα και την αποψη μου, εσεις φυσικά ξερετε καλυτερα την καθημερινότητα κι αποφασιζετε.

Καλες γιορτες!
Βικυ

like178

Πού βρίσκεστε δηλαδή κατοικία, σχολείο και παρέμβαση;

Εικόνα Γεώργιος Παπαγεωργίου

Χαιρετώ μόλις είδα την ανάρτηση, πού βρίσκεστε δηλαδή κατοικία, σχολείο και παρέμβαση;  Είναι κοντά όλα αυτά Βίκυ Kalma;1 

Μπέρδεμα, όντως χρειάζεται ξεκούραση και σε γονείς και στα παιδιά!

1 Όχι Βίκυ απευθύνομαι στην Kalma. Επαναλαμβάνω είναι κοντά κατοικία, σχολείο, παρέμβαση;

like166

Κοντά είναι όλα

Εικόνα Kalma

Ναι, κοντά μας είναι όλα, από την άποψη ότι μένουμε Αθήνα και τόσο το σχολείο όσο και η παρέμβαση είναι στο προαστειο όπου κατοικούμε. Σίγουρα χρειαζόμαστε ξεκούραση, αλλά ειλικρινά στις διακοπές είναι στιγμές που νοσταλγούμε τη ρουτίνα μας. Γιατί τον υπόλοιπο καιρό τα παιδιά μπαινουν σε μια σειρά ενώ τώρα συχνά η κατάσταση ξεφεύγει. Πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή! Ό,τι καλύτερο εύχομαι για το παιδάκι σας!

like1

Ένταση στο παιδί

Εικόνα Ελ. Χ.

Γεια σας! Σας γραφω επειδη και ο γιος μου παρουσιάζει καποιες συμπεριφορές σαν αυτες που περιγράφετε, π.χ. ενταση και φωνες οταν δεν θελει κατι. Ο μικρος εχει διαγνωση Άσπεργκερ. Τα παιδια μας μιμούνται. Εγω πολλες φορες φωναζω γιατι δεν μπορω να ελεγξω τα νεύρα μου. Το ιδιο ακριβώς κανει και ο μικρος. Τα παιδια αυτα χρειάζονται παρεα. Αν διαβαζετε μαζι, ριχτε το και στην πλακα λιγο. Δοκιμαστε ένα σπορ κουραστικο που να τον κοινωνικοποιει, αλλα οχι μπασκετ που ειναι πολυ γρηγορο. Εμεις κανουμε χοκευ στον παγο. Και σκετο το πατινι ή τα ρολλερς ειναι πολυ ηρεμιστικα. Η ενταση προερχεται απο δυσκολια επικοινωνίας, αλλα και βαρεμαρας στο σχολείο, γιατι τα παιδιά αυτα ειναι συνηθως πολυ εξυπνα. Δοκιμαστε διαφορα πραγματα με δραστηριοτητες πριν δωσετε φαρμακα. Ισως και χορο ή θέατρο!

like173

Κι εγώ καμιά φορά φωνάζω

Εικόνα Kalma

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας. Κι εγώ καμιά φορά φωναζω αλλά προσπαθώ να το περιορίσω, γιατί αν κάτι μου έχει μείνει από τις συνεδρίες συμβουλευτικής ειναι το ότι χρειάζεται ψύχραιμη αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και καμιά φορά μπορεί να χάσουμε την ψυχραιμία μας.

Αφού πειραματιστήκαμε με αθλητικές δραστηριότητες, τελικώς κατέληξε ο ίδιος σε πολεμική τέχνη και τη συνεχίζει με ευχαρίστηση. Είναι σίγουρα κάποια εκτόνωση, όχι όμως ότι βλεπουμε δραστικές αλλαγές στο αυμπεριφορικό.

Τι ηλικίας είναι το παιδάκι σας; Και πώς είναι η εξέλιξή του; Ευχομαι ο,τι καλύτερο!

like1

Είναι 13 και έχει μεγάλη βελτίωση

Εικόνα Ελ. Χ.

Ειναι 13 και εχει μεγαλη βελτίωση. Αλλα στο θεμα της παρεας θελει σπρώξιμο. Παντως επικοινωνει πολυ καλυτερα με τους συμμαθητες του, χωρίς να τρελαίνεται για παρέες. Εχει μαθει μονος του γιατι ειναι ενα παιδί. Οταν ομως τις εχει ειναι μια χαρα!

like178

Χαίρομαι για την πρόοδό του!

Εικόνα Kalma

Χαίρομαι ειλικρινά για την πρόοδο του παιδιού σας! Πολύ θετικό το ότι επικοινωνεί καλύτερα με συνομήλικους και το ότι χαίρεται όταν έχει παρέα! Τώρα, αν δεν τρελαίνεται για παρέες... δεν είναι και όλοι οι άνθρωποι εξίσου κοινωνικοί, σημασία έχει η βελτίωση. Και φυσικά, το να είναι και ο ίδιος ευχαριστημένος!

Ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια έχω δει πολλά παιδιά με Asperger που έχουν εξελιχθεί πολύ καλά, ώστε να μην είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τίποτα μέχρι οι γονείς να μας μιλήσουν και να μας φέρουν τη διάγνωση. Κάποια από αυτά έχουν και άριστες επιδόσεις.

ΔΕΠΥ και Asperger έχουν αρκετά κοινά. Εύχομαι καλή συνεχεια, κι ελπίζω να έχουμε κι εμείς κάποια στιγμή ανάλογη εξέλιξη!

like1

Δύο χρήσιμα άρθρα για τη συμπεριφορά στη ΔΕΠΥ

Εικόνα Βίκυ Σκαρλοπούλου

Ισως αυτα τα δυο αρθρα φανουν χρησιμα καθως νομιζω αναλύουν πολυ καλα ΔΕΠΥ-συναισθήματα - συμπεριφορά!

  1. https://www.benandme.com/2013/08/ADHDEmotions.html
  2. https://m.wikihow.com/Discipline-a-Child-With-ADHD?amp=1
like1

Πολύ κατατοπιστικά, όντως!

Εικόνα Kalma

Πολύ κατατοπιστικά, όντως! Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ θερμά!

like179

Βρηκα ενα μπλογκ (blog) γραμμένο από γονείς με παιδιά με ΔΕΠΥ

Εικόνα Βίκυ Σκαρλοπούλου

Αγαπητη Kalma,

Βρηκα ενα μπλογκ (blog) γραμμένο απο γονείς που περιγραφουν την καθημερινότητα στο σπιτι οταν τα παιδια εχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ.  Δίνει συγκεκριμένα παραδειγματα και λυσεις και τα βρίσκω εξαιρετικά. Μπορείτε να γραφτείτε και στο newsletter ωστε να λαμβανετε συχνά νεα παραδειγματα και προτασεις. Σκεφτηκα να σας το στειλω καθως καποια παραδειγματα ταιριαζουν με αυτα που περιγραφετε! 

Θερμές Ευχές
Βικυ

like1

Πόσο ρεαλιστικά και γνώριμα!

Εικόνα Kalma

Ευχαριστώ πολύ Βίκυ! Πολύ ρεαλιστικά και γνώριμα τα όσα περιγράφονται. Όντως πολύ ενδιαφέρον!

like151

Προβληματα με το σχολείο

Εικόνα Kalma

Επανερχομαι για να εκθέσω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με το γιο μου στο σχολικό του περιβάλλον. 

Όταν το Νοέμβριο το σχολείο μας επέβαλε να βαλουμε παράλληλη στήριξη, βρήκαμε μια κοπέλα με τον περιορισμό οτι θα έπρεπε να φευγει μια ώρα νωρίτερα επειδή δουλεύει και αλλού. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα δέχομαι διαρκώς παράπονα για τη συμπεριφορά του γιου μου την τελευταία ώρα των μαθημάτων. Εχει φτασει η δασκάλα του σε σημείο να λέει πως οι γονείς κανουν παράπονα και το κλίμα στο σχολείο είναι πολύ αρνητικό για εκείνον.

Δεν ξέρω πια τι άλλο να κάνω. Ένα σωρό θεραπείες, απίστευτα εξοδα (μιας και είναι και το αλλο μου παιδί σε πρωιμη παρέμβαση), απιστευτο άγχος για το τι μας ξημερώνει.... Είναι προφανές ότι στο σχολείο δεν τον θέλουν πια και σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να αλλάξει. Ως εκπαιδευτικός, λυπαμαι πολύ για τη στάση των συναδέλφων.

Μήπως ξέρει καποιος από εσάς κάποιον καλό παιδοψυχίατρο; Θα ήθελα να εξετάσουμε και το ζήτημα της φαρμακευτικής αγωγής, αλλά πρέπει να βρούμε κάποιον ειδικό που να γνωρίζει καλά το θέμα. Τουλάχιστον αν μας αναγκασουν να αλλάξει σχολείο, μήπως στο νέο του περιβαλλον και με τη βοήθεια της αγωγής μπορέσει να κανει μια καινούρια αρχή...

like185

Μπορούν να μας αναγκάσουν να αλλάξουμε τα παιδιά σχολείο;

Εικόνα Dimitra Koilakou

Καλημερα,

μπορουν να μας αναγκασουν νομικα να αλλαξουμε τα παιδια σχολειο;

Γιατι νομιζω οτι προστατευοινται απο το νομικο πλαισιο;;

like126

Δεν μπορούν να μας υποχρεώσουν να αλλάξουμε σχολείο

Εικόνα Kalma

Καλησπέρα Δήμητρα,

Από νομικής άποψης δεν μπορούν να μας υποχρεώσουν. Η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος ως ποινή προβλέπεται στη δευτεροβάθμια εκπαιδευση, όχι όμως στην πρωτοβάθμια. Από την άλλη πλευρά, με το να δείχνουν οι δασκάλες με καθε τρόπο πως ένα παιδί είναι ανεπιθύμητο, ίσως τελικά ωθήσουν το γονέα να παρει την απόφαση από μόνος του.

Διάβασα πως το παιδάκι σας είναι στη γ' τάξη. Πείτε μου αν θέλετε τι έχετε δοκιμάσει από παρεμβάσεις, μιας και οι δυσκολίες των παιδιών μας είναι παρεμφερείς και οι ηλικίες τους κοντινές.

like169

Αρκετοί λένε ότι έχουνε βρει ένα παραθυράκι

Εικόνα Dimitra Koilakou

Αρκετοι απο το σχολειο λενε και ακουγεται στις κουβεντες τους οτι εχουν βρει ενα παραθυρακι για να το διωξουν και εχω αγχωθει γιατι δεν ξερω τι ειναι αυτο και εγω γνωριζω αυτο που μου ειπατε οτι δεν προβλεπεται στην πρωτοβαθμια.  Επίσης, με απειλουν με μηνυση καποιοι γονεις που ο γιος μου εχει ξεσπασματα στα παιδια τους. 

like151

Μη δίνετε βάση, δεν υπάρχουν παραθυράκια

Εικόνα Kalma

Δεν υπάρχουν "παραθυράκια", η νομοθεσία είναι σαφής. Δε χρειάζεται να δίνετε βαση σε ο,τι λένε ή υπονοούν διάφοροι. Αν ήξεραν κάτι, θα μπορούσαν να μιλάνε με στοιχεία.

Θα ήθελα ομως να ρωτήσω, για ποιο λόγο οι γονείς έχουν φτάσει να απειλούν με μηνύσεις; Έχει συμβεί κάτι σοβαρό ή απλά καποιοι γονείς διογκώνουν μικροεπεισόδια; Αν θέλετε γράψτε μου και τι έχετε δοκιμάσει από παρεμβάσεις για τη ΔΕΠΥ.

like152

ΔΕΠΥ ή αυτισμός μέσα στην τάξη

Εικόνα Νατ Νατ

Γεια σε ολους κ ολες. Διαβασα ολα τα σχολια παραπανω. Να πω οτι ειμαι δασκαλος σε δημοτικο. Φετος ειχα 2 ΔΕΠΥ στην ταξη κ περυσι ενα μαθητη με αυτισμο. Επισης, εχω κ γειτονισσα με βαριας μορφης αυτισμο. Λυπαμαι που θα εκφραστω ετσι αλλα μεσα στην ταξη βιωσα κολαση εξαιτιας των παιδιων με ΔΕΠΥ. Οι μαμαδες δε δεχονταν παραλληλη στηριξη (κατα τη γνωμη μου απαραδεκτο). Επισης, τους προτεινα να μιλησουν για φαρμακευτικη αγωγη με την παιδοψυχιατρο των παιδιων. Μονο που δε με εδειραν....Τα παιδια τους εξαιρετικα βιαια και δυστυχως στο δημοτικο δεν επιτρεπεται κ η αποβολη (επισης κατ εμε απαραδεκτο). Η μια μαμα εφτασε στο σημειο να κατηγορησει μια δασκαλα για μελανιες στα χερια του παιδιου της (η οποια απλα εβαλε ολη της τη δυναμη για να το χωρισει απο αλλον μαθητη με τον οποιο πλακωθηκε στο διαλειμμα). Μου φαινονται τραγικα ολα αυτα..... για το αυτιστικο που ειχα περυσι : δεν ειχε βιαιη συμπεριφορα μονο οταν βαζαμε βιντεακια ή τραγουδια ουρλιαζε. Ηταν ομως τυχερο που ηταν ησυχα τα παιδακια στο τμημα. Επισης κ σε αυτη την περιπτωση οι γονεις δε δεχονταν παραλληλη. Λυπαμαι που θα το πω αλλα οι γονεις με τα πιο προβληματικα παιδια εχουν κ τις περισσοτερες αξιωσεις απο τους δασκαλους !!! Τις περισσοτερες παραξενιες !!!... τωρα, για την αυτιστικη γειτονισσα: στην εφηβεια της ηταν εξαιρετικα επιθετικη προς ολους, γονεις, γιατρους, σερβιτορες κλπ κλπ. Οσοι δασκαλοι ερχονταν σπιτι παραιτουνταν σε 1 μηνα. Ειχε δειρει δασκαλα στα κδαπ αμεα κ δασκαλο κολυμβησης οι οποιοι ηθελαν να καταθεσουν μηνυση αλλα ξερανε οτι δε θα βγει ακρη αφου αυτα τα ατομα εχουν το ακαταλογιστο. Τωρα που εγινε 23 ειναι καλυτερα, επιτιθεται περιπου 1-2 φορες την εβδομαδα μονο. Μεγαλο μειον οτι η μανα το τρεχει παντου αλλα δεν του δινει φαρμακα (εγκληματικο θεωρω) !!!! Γενικα, δε νιωθετε τυψεις κ φοβο μηπως τα παιδια σας αυτοτραυματιστουν ή τραυματισουν καποιον σοβαρα;

like1

Μεγάλο μείον ότι τα βλέπετε όπως τα βλέπετε (για δασκάλα)

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Και περιγράφετε με αυτόν τον τρόπο τις συμπεριφορές που πάνω από όλα εσείς πρέπει να κατανοήσετε πρώτη από τους άλλους (;) και να τις προσεγγίσετε διαφορετικά (αντί φαρμάκων, αποβολών, κ.ά.).

Έχω μείνει άφωνος, λυπάμαι αν σας στεναχωρώ. 

like87

Λυπαμαι αν σας στεναχωρω, δεν είμαι δάσκαλος δεν ειδικό σχολείο

Εικόνα Νατ Νατ

Λυπαμαι αν σας στεναχωρω αλλα δεν ειμαι δασκαλος σε ειδικό σχολείο και αφου προτεινετε οτι εμεις πρεπει πρώτοι απο ολους να κατανοησουμε αυτες τις συμπεριφορες, εσεις μπήκατε ποτέ στον κοπο να κατανοησετε οτι χωρις να δεχονται οι γονεις παράλληλη στήριξη και χωρίς να δινουν φαρμακα μπορει να κινδυνεψει καποιο παιδι φυσιολογικης αναπτυξης; Θεωρειται μοδα πλεον η ειδικη αγωγη κ η επιθυμια να ενσωματωθουν ολοι σε μια ταξη/τμημα, αμφιβαλλω αν αυτο ειναι εφικτο χωρίς παράλληλη και χωρίς φαρμακευτικη αγωγη. 

like1

Εκπαιδευτικός και χρησιμοποιείτε «προβληματικά» παιδιά

Εικόνα Michele Pan

Καταρχήν εκπαιδευτικός και να χρησιμοποιεί τη λέξη "προβληματικά" είναι απαράδεκτο. Κατά δεύτερον δεν είναι στη δική σας αρμοδιότητα να κρίνεται πότε ένα παιδί χρειάζεται ειδικό σχολείο και φαρμακευτική αγωγή. Επίσης είστε καθόλου ενημερωμένος για τον αυτισμό; Γνωρίζετε γιατί μπορεί να έχουν βίαιη συμπεριφορά; Μήνυση σε άτομο με αυτισμό; Είμαστε σοβαροί;;;; Τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης που είναι επιθετικά; αυτό είναι αποδεκτό; Εδώ οι γονείς μοιράζονται τις αγωνίες τους και τις δικές τους εμπειρίες. Θεωρώ ότι αν έχετε προβλήματα στη δουλειά σας πρέπει να απευθυνθείτε κάπου αλλού. Και κάτι τελευταίο τα άτομα με αυτισμό έχουν την πιο γλυκιά και αθώα ψυχή

like1

Είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας

Εικόνα Michele Pan

Επίσης έχουν το δικαίωμα να πηγαίνουν παντού άσχετα αν κάποιοι ενοχλούνται. Είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας

like103

Διαφορές μεταξύ τυπικών και αυτιστικών

Εικόνα Νατ Νατ

Αν ενα παιδι ή ενας ενηλικας με τυπικη αναπτυξη ειναι επιθετικος ή κανει βιαιες πραξεις τιμωρειται. Ενας αυτιστικος εχει το ακαταλογιστο ομως. Αυτο δεν ειναι ισοτιμια σε μια κοινωνια. 

Σημείωση από το NOESI.gr:

Το συγκεκριμένο σχόλιο αναφέρεται σε μια συνθήκη που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα και διασπείρει fake news. Επιτρέπουμε το συγκεκριμένο σχόλιο μόνο από σεβασμό προς την εξέλιξη της συζήτησης. Λυπούμαστε που είστε υποχρεωμένοι να το διαβάσετε. 

like97

Κάποιοι ενοχλούνται επειδή κινδυνεύουν

Εικόνα Νατ Νατ

Καποιοι ενοχλουνται επειδη κινδυνευουν οχι επειδη χαλαει η αισθητικη τους.

like95

Οι γονείς με τα πιο προβληματικά παιδιά ΔΕΝ τη δέχονται;

Εικόνα Νατ Νατ

Βλεπω παιζετε με τις λεξεις κ δεν μπορειτε τον ορο "προβληματικος" δε θελετε να ακουτε για φαρμακα απο μη γιατρο, για την παραλληλη τι εχετε να πειτε που οι γονεις με τα πιο προβληματικα παιδια ΔΕΝ τη δεχονται;

like1

Εγώ γνωρίζω γονείς που πληρώνουν από τη τσέπη τους

Εικόνα Michele Pan

Εγώ γνωρίζω γονείς που πληρώνουν από τη τσέπη τους για παράλληλη στήριξη και γονείς που θέλουν αλλά δεν το επιτρέπει το σχολείο τους. Δεν γνωρίζω κάτι για τους γονείς που εσείς αναφέρεται, διαβάζω μόνο την δική σας άποψη. Δεν μπορώ όμως να συμμετέχω άλλο σε αυτή τη συζήτηση, ειλικρινά. Έχετε επιθετική στάση απέναντι στους γονείς.

Ειλικρινά λυπάμαι πάρα πολύ για αυτά που διαβάζω. 

like95

Δάσκαλος σε σχολείο

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Δεν χρειάζεστε να είστε δάσκαλος σε σχολείο ειδικής αγωγής, για να κατανοείτε τα βασικά στην Παιδαγωγική (τα βασικά για όλα τα παιδιά, ανεξαιρέτως τυπικής ή μη ανάπτυξης).

Δεν προτείνω κάτι από το παρακάτω που λέτε:

προτείνετε οτι εμείς πρεπει πρώτοι απο ολους να κατανοησουμε αυτες τις συμπεριφορές.

Θα έπρεπε να τις κατανοείτε, αυτό είναι σίγουρο, αυτό σπουδάσατε. Αν δεν, ίσως είστε από λάθος σε αυτή την ιστοσελίδα ή έστω εύχομαι να σας βοηθήσει να αρχίσετε να διακρίνετε τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών που τυχόν συναντήσετε στην πορεία της δουλειάς σας

Παρομοίως, μου είναι πολύ δυσάρεστη αυτή η συζήτηση. 

like82

Χαιρομαι που υπαρχουν γονεις

Εικόνα Νατ Νατ

Χαιρομαι που υπαρχουν γονεις που ενθερμα ζητουν παραλληλη στηριξη. Σοκαριστηκα οταν μου ετυχαν γονεις που δεν ηθελαν να ακουσουν ουτε για τμημα ενταξης ουτε για παραλληλη στηριξη. Καθαρα γνωμη μου ειναι πως αφου φερνεις διαγνωση στο σχολειο, το σχολειο πρεπει να αποφασιζει για το αν χρειαζεται παραλληλή οχι να ερωτουνται οι γονεις! Αλλα ο νομος άλλα προβλεπει. Επισης, εχω την αισθηση (χωρις να ειμαι σγρ 100%) οτι καποιοι δε δεχονται παραλληλη επειδη νιωθουν οτι το παιδι θα στιγματιστει. Μα καλα δουλευομαστε; Θα στιγματιστεί απο αυτο το πραγμα κι οχι απο την άκρως επιθετική συμπεριφορά; Το να μη δέχονται παράλληλα και να αφηνουν το παιδι σε μια ταξη με εκπαιδευτικους μη ειδικευμενους ειναι σαν να πηγαινω στον τσαγκαρη για να μου φτιάξει τα δόντια. Λυπάμαι.

like88

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.